Արխիւ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերջերս ստացայ բազմաշխատ հայագէտին՝ պրն. Յակոբ Չոլաքեանին հրատարակած մէկ նոր գիրքը՝ «Լեզուական հնհնուքներ»: Գիրքը կը բաղկանայ քառասունհինգ գրութիւններէ, որոնք բոլորն ալ՝ ինչպէս գիրքին վերանգիրը կը յուշէ, կը խօսին մեր լեզուին՝ յատկապէս արեւմտահայերէնին առընչուող խնդիրներու եւ երեւոյթներու մասին:

Հալըճըօղլուի գերեզմանատան մատրան մէջ երէկ Ս. Պատարագ մատուցուեցաւ՝ Ս. Ստեփանոսի տօնին առթիւ։ Պատարագիչն էր Տ. Կորիւն Աւ. Քհնյ. Ֆէնէրճեան։ Երգեցողութիւնները կատարուեցան Ֆէրիգիւղի Ս. Վարդանանց դպրաց դաս-երգչախումբի անդամներուն կողմէ՝ ղեկավարութեամբ Էտվին Սրկ. Կալիպօղլուի։

Երէկ, Ս. Ստեփանոսի տօնին առթիւ, Եշիլգիւղի համանուն եկեղեցւոյ մէջ տեղի ունեցան փայլուն տօնակատարութիւններ, որոնց հանդիսապետեց եւ օրուան պատգամը տուաւ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան։ Ս. Պատարագը մատոյց Տ. Մելքոն Քհնյ. Փընարճեան։ Երգեցողութիւնները կատարուեցան Եշիլգիւղի Սահակ-Մեսրոպ դպրաց դաս-երգչախումբին կողմէ՝ Տ. Զօհրապ Քհնյ. Ճիվանեանի մականին ներքեւ։

Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի նախագահութեամբ, երէկ, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ նշուեցաւ Սուրբ Ստեփանոս նախասարկաւագի յիշատակութեան տօնը։ Ըստ ընկալեալ սովորութեան, Սուրբ Էջմիածնի Մայր Տաճարին մէջ, օրուան տօնին առթիւ կատարուեցաւ սարկաւագի ձեռնադրութիւն։

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան երէկ ընդունեց Երեւանէն լրագրող-հրապարակագիր Սագօ Արեանը, որ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի սիւնակագիրներէն է ու միեւնոյն ժամանակ կը խմբագրէ «Արեւելք» կայքէջը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Լիբանանի Այնճար հայկական նշանաւոր գիւղի հիմնադրութիւնը. 85 տարիներու յետադարձ հայեացք:
«Տուներու շինութիւնը սկսաւ 1940 թուականին. իւրաքանչիւր ընտանիքի համար միայն մէկ սենեակ նախատեսուած էր»:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Եւ կը քարկոծէին Ստեփանոսը, որ աղօթք կ՚ընէր եւ կ՚ըսէր.- Տէ՛ր Յիսուս, ընդունէ իմ հոգիս։ Եւ ծունկի վրայ գալով բարձրաձայն աղաղակեց.- Տէ՛ր, այս մեղքը մի սեպեր անոնց։ Այս ըսելով ննջեց։ Սօղոս ալ կամակից էր անոր սպաննուելուն». (ԳՈՐԾՔ. Է 58-59)։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակագիրին հետեւեալ խօսքերը. «Թագաւորին առջեւ մի՛ պարծիր եւ մեծերուն տեղը մի՛ կենար, վասնզի աղէկ է որ քեզի ըսեն թէ “հո՛ս, վեր ելիր”, քան թէ վար իջեցնեն քեզ իշխանին առջեւ» (Առ 25.6-7):

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարդիկ որոշ որոշումներ կայացնելէ ետք կ՚ունենան այն համոզումն ու տպաւորութիւնը, որ կեանքը (եւ գուցէ ճակատագիրը) դիտմամբ ամէն բան հակառակ կը դարձնէ եւ ամէն ջանք ի գործ կը դնէ, որպէսզի այդ որոշումը իրականութեան չհասնի: Այս մէկը հոգեբանական վախ մըն է, որ յառաջ կու գայ ձախողելու մարդկային տկար մտածողութենէն, որովհետեւ մարդ դրական ազդակներուն վրայ կեդրոնանալու փոխարէն, իր կեդրոնացումը կը դնէ ժխտականներուն վրայ, որովհետեւ լաւին համար մտահոգուելու կարիք չունի, սակայն բացասականը կը մտահոգէ: