Պատրաստեց եւ հաւաքեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ստորեւ տպագրուած տողերը գրած է Կոմիտաս Վարդապետ, 1911 թուականի հոկտեմբերին, Աղեքսանդրիոյ մէջ, Վահագն Չիթճեան անունով պատանիի մը ալպոմին մէջ:
Սիրուն մանկիկ, կայտառ մանկիկ, օր մը դուն ալ պիտի մեծնաս ու մարդ դառնաս: Քեզի պզտիկ խրատիկ մը տամ:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այն բանէն ետք, երբ տնտեսական ճակատները եւ միջազգային համագումարները այս դարաշրջանի նորաձեւութիւնը դարձան, ինչպիսիքն են ՕՓԷՔ-ը, Եւրոպական միացեալ շուկան, աշխարհի կարգ մը լուսաւոր աղքատներէն կոչ ըրին ստեղծել միացեալ շուկայ մը այն երկիրներուն համար, որոնք տխրութիւն եւ արցունքներ կ՚արտահանեն ու կը սպառեն, ինչպէս նաեւ անոնք նախապատրաստական ժողով մը հրաւիրելու կոչ ըրին՝ աշխարհի մէջ որեւէ մէկ տեղ, հետեւեալ կարգախօսով.
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Մարդ երբ աչառութիւն ընէ դատաստանի մէջ, ի՞նչ կ՚ըլլայ հետեւանքը:
Պատասխան. Առակացի իմաստուն հեղինակը կը գրէ. «Այս բաներն ալ իմաստուններուն յատուկ են: Դատաստանի մէջ աչառութիւն ընելը աղէկ չէ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Շուրջ տասն տարուան ներքին պատերազմէն վերջ Պեշար Էսատ պարտաւորուեցաւ Դամասկոսէն հեռանալ եւ իր ընտանիքին հետ ապաստան գտաւ Մոսկուայի մէջ:
Տակաւին շատ վաղ է Սուրիոյ ապագային շուրջ կանխատեսումներու համար, սակայն, անվիճելի է, որ Թուրքիոյ ծաւալուն ազդեցութիւնը դարձած է անշրջադարձելի առանցքային գործօն մը:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Վերջին ամիսներու իրադարձութիւնները՝ յղի ապագայի վերաբերեալ մտահոգիչ հաւանականութիւններու:
Պէյրութի հայաբնակ թաղամասերուն բաժին վիճակած ռիսքերը կ՚ուրուագծեն այնպիսի հորիզոններ, որոնք կը պայմանաւորուին՝ բոլորին տեսակէտէ մաշեցուցիչ առկայ սպասողական վիճակի եւ նուրբ քաղաքական իրադրութեան պայմաններով:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Կանաչ լուացումը կեղծ տպաւորութիւն կամ ապակողմնորոշիչ տեղեկատուութիւն փոխանցելու գործընթաց մըն է այն մասին, թէ ինչպէ՞ս շրջակայ միջավայրին եւ բնապահպանութեան համար անվտանգ կրնան ըլլալ՝ ընկերութեան մը կամ երկրի արտադրանքները:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Դարձեալ Տիթրոյիթ եմ. սակայն ո՛չ ամէն անգամուայ նման, այլ՝ իբրեւ սգաւոր: Եկած եմ յարգանքի վերջին տուրք-բաժինս տալու ինձմէ տարիքով քիչ մը աւելի փոքր եղբօրս՝ Երուանդին: Եկած էի հրաժեշտ տալու այն հարազատիս, որ լաւ ճանչցած էր ժամանակի ողբերգանական ահազանգը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն պիտի ներկայացնենք Եդուարդ Սիմքէշեանի (1906-1979) մէկ գրութիւնը, որ կը կրէ «Մարդուն մեծագոյն քաղաքակրթութիւնը»: Գրութիւնը կը ներկայացնենք, նկատի ունենալով անոր այժմէականութիւնը:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ուրեմն, դիմադրութեան մէջ բաժանումը տեղի ունեցաւ եւ Արաֆաթը հեռացաւ Թրիփոլիէն, այցելեց Գահիրէ եւ հանդիպեցաւ Հիւսնիւ Միւպարէքին:
Աշխարհը իրար անցաւ, ոտքի կանգնեցաւ ու այլեւս պիտի չնստի անոր համակիրներուն եւ հակառակորդներուն միջեւ՝ պաղեստինեան, արաբական եւ համաշխարհային գետնի վրայ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Առակաց գիրքին մէջ թշնամիները ատելու կամ անոնց նեղութիւններով ու կրած տառապանքներով ուրախանալու կամ չուրախանալու մասին որեւէ մէկ բան գրուա՞ծ է:
