Հարթակ

Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ծնող զաւակ փոխյարաբերութիւնը մեր օրերուն կարելի է ըսել վերածուած է նուրբ արուեստի մը, որու, ցաւօք, ծնողներու մեծամասնութիւնը չեն տիրապետեր կամ չեն ուզեր տիրապետել: 

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Հոգիս իր հանդիպած գարնան,
Ծաղիկներ քաղեց անհամար,
Վարդերը գգուեց, համբուրեց,
Որպէսզի ծնին երազներս անհամար։

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հրեայ գրող՝ Պուաազ Ապրուն քանդած է հոգեւոր եւ բարոյական համբաւի ենթադրութիւնը, զոր Իսրայէլի իշխանութեան մունետիկները կը փորձեն տարածել: Ան կը գրէ. «Կոտորածէն ի վեր մենք քննութեան մէջ ենք:

ԱՆՊԱ ՄՈՒՍԱ
Հայացուց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդը Աստուծոյ համար սիրելի արարած մըն է, զոր ստեղծեց Իր պատկերին եւ նմանութեան համաձայն, իմաստութեան, ազատութեան, սրբութեան եւ անմահութեան մէջ, ու անոր մասին ըսաւ. «Իմ ուրախութիւնս մարդոց որդիներուն հետ էր» (Առ 8.31):

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Սփիւռքի ո՛ր գաղութէն ալ կարդաք այս տողերը, պէտք է քիչ թէ շատ ծանօթ ըլլաք մեր հաւաքոյթներուն, բայց մշակութայինները չէ՝ դասախօսութիւն, ցուցադրութիւն, հանդիպում, զրոյց, եւ այլն, չէ՛. անվճար ըլլալով հանդերձ՝ քիչ են ատոնց յաճախորդները, այլեւս ձեռքերու վրայ հաշուըւող։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մինչ Սուրիոյ մէջ խռովութիւնները կը շարունակուին, իշխանութիւնները նոր փորձաքարի մը առջեւ են։ Բողոքի նոր ալիքներ կան Լաթաքիոյ, Թարթուսի եւ Հոմսի մէջ։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Մշտապէս կայ այն հարցը, որ մեզ կը զբաղեցնէ թէ՛ իբրեւ անհատ եւ թէ իբրեւ հաւաքականութիւն. մենք դասեր կը քաղե՞նք պատմութենէն: 

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Նախկին դարերուն եկեղեցիները կը կառավարուէին առաքելական, սուրբ հայրերու եւ ժողովներու կանոններով՝ որոնք տարածուած էին բոլոր քրիստոնեաներու մէջ՝ բերանացի աւանդական եւ գրաւոր առանձին կանոններու ձեւով։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հանդիպումներ կան, որոնք թէեւ ուշացած կու գան, բայց կարծէք ժամանակի այդ ուշացումը ոչինչ կ՚ազդէ այդ հանդիպումին վրայ, որովհետեւ թէեւ չհանդիպած, թէեւ աշխարհագրականօրէն իրարմէ հեռու ապրած, բայց նոյն մտածումներով, նոյն սկզբունքայնութեամբ եւ նոյն գաղափարներով սնուած, ապրած ու գործած կ՚ըլլանք:

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Իսրայէլական՝ արաբ անզէն արեան ծարաւը յագեցնող կոտորածէն տասը տարի ետք, կոտորածէն հրաշքով ազատած՝ Սալէհ Խալիլ Իյսան պատմած է բանաստեղծ Թաուֆիք Զիատին իր վկայութիւնը ցեղասպանութեան մասին.