Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Բնաւ խոր­հա՞ծ էք սի­րե­լի՜ բա­րե­կամ­ներ, երբ ա­մէն օր կը խօ­սինք բազ­մա­թիւ ան­ձե­րու հետ, զի­րար ո՞ր­քան կը հասկ­նանք, խօ­սակ­ցու­թիւն­նե­րու ո՞ր­քա­նը կը հաս­նի ի­րենց նպա­տա­կին։ Կեան­քի ընդ­հա­նուր փոր­ձա­ռու­թիւ­նը ցոյց կու տայ, դժբախ­տա­բար, որ ընդ­հան­րա­պէս զի­րար չենք հասկ­նար եւ կամ սխալ կը հասկ­նանք։

Շա­բա­թա­վեր­ջին Հա­յաս­տա­նի մէջ նշուե­ցաւ երկ­րի Ռազ­մա­կան հե­տա­խու­զու­թեան հա­մա­կար­գի կազ­մա­ւոր­ման 23-րդ տա­րե­դար­ձը։ Այս առ­թիւ կազ­մա­կեր­պուած տօ­նա­կա­տա­րու­թեան մաս­նակ­ցե­ցան Հա­յաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Սէյ­րան Օ­հա­նեան, Ընդ­հա­նուր սպա­յա­կոյ­տի նա­խա­գահ զօ­րա­վար Եու­րի Խա­չա­տու­րով եւ այլ բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տօ­նա­տար­ներ։

Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Նա­խա­գահ Պա­րաք Օ­պա­մա ե­րէկ Սպի­տակ տան մէջ հիւ­րըն­կա­լեց Իս­րա­յէ­լի Վար­չա­պետ Պե­նիա­մին Նե­թա­նի­յա­հուն։ Եր­կու ղե­կա­վար­նե­րը Ո­ւա­շինկ­թը­նի մէջ ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն քննար­կե­ցին Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի հաշ­տու­թեան գոր­ծըն­թա­ցը, Սու­րիոյ եւ Ի­րա­նի վե­րա­բե­րեալ նիւ­թեր։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան այս օ­րե­րուն կ՚այ­ցե­լէ Հո­լան­տա։ Ան Կի­րա­կի ձեռ­նար­կած է այս ու­ղե­ւո­րու­թեան՝ այ­ցե­լե­լու հա­մար իր ըն­տա­նի­քի հա­րա­զատ­նե­րուն։

Գա­նա­տա­յի հե­ղի­նա­կա­ւոր George Weston recital հա­մեր­գաս­րա­հին մէջ վերջերս տե­ղի ու­նե­ցաւ Թո­րոն­թո­յի սիմ­ֆո­նիկ նո­ւա­գա­խում­բի «Մի՛ մոռ­նար զիս» խո­րագ­րով հա­մեր­գը՝ նո­ւի­րո­ւած 100-րդ ­տա­րե­լի­ցին: Նո­ւա­գա­խում­բին հետ ե­լոյթ ու­նե­ցաւ աշ­խար­հահռ­չակ սոփ­րա­նօ Յաս­միկ Պա­պեան ու ջու­թա­կա­հա­րու­հի Նու­նէ Մե­լի­քեան:

Ե­րէկ, Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը մէկ­տե­ղուե­ցաւ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի պաշ­տօ­նէու­թեան հետ։ Մայ­րա­վան­քի հա­մա­լի­րէն ներս, Գէոր­գեան հո­գե­ւոր ճե­մա­րա­նի հան­դի­սու­թիւն­նե­րու դահ­լի­ճի եր­դի­քին տակ այս հա­ւա­քոյ­թը կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տի գա­հա­կա­լու­թեան 16-րդ տա­րե­դար­ձին առ­թիւ։

Շա­բա­թա­վեր­ջին մեր հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին ու­շադ­րու­թիւ­նը կեդ­րո­նա­ցած էր Պա­լա­թու Սրբոց Հրեշ­տա­կա­պե­տաց ե­կե­ղեց­ւոյ վրայ։ Հայ բնակ­չու­թե­նէ նօս­րա­ցած պատ­մա­կան թա­ղի մը մէջ կը գտնուի այս սրբա­վայ­րը, որ միշտ հո­գե­հա­րա­զատ ուխ­տա­վայ­րի մը բնոյ­թը ու­նե­ցած էր մեր հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։ Ե­կե­ղեց­ւոյ հիմ­նադ­րու­թեան 180-ա­մեա­կին առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցան կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­ներ, ո­րոնց նա­խա­գա­հեց Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան, որ տուաւ նաեւ օ­րուան պատ­գա­մը։

ՅԱ­ԿՈԲ ՎԱՐ­ԴԻ­ՎԱ­ՌԵԱՆ

Ե­րե­ւա­նի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի Աս­տուա­ծա­բա­նա­կան կաճառին մէջ, կա­տա­րուե­ցաւ վե­րա­բա­ցու­մը «Ա­ճե­մեան» գրա­դա­րա­նին: Մաս­նա­գի­տա­կան կեդ­րոն մըն էր, որ ե­րախ­տա­շատ հո­գե­ւո­րա­կա­նը կը կա­տա­րէր այս հիմ­նար­կին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, Խորհր­դա­յին կար­գե­րու փլու­զու­մէն ան­մի­ջա­պէս ետք, Եր­րորդ Հան­րա­պե­տու­թեան ա­ռա­ջին օ­րե­րուն հո­գե­ւոր կրթու­թեան ճա­նա­պարհ մը ցոյց տա­լու հա­մալ­սա­րա­նա­կան մեր ու­սա­նող­նե­րուն հա­մար:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Եր­բեմն կարճ ա­ռակ մը շատ ա­ւե­լի տպա­ւո­րիչ կ՚ըլ­լայ, քան եր­կա՜ր խօ­սակ­ցու­թիւն­ներ, ման­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րով խճո­ղուած խրատ­ներ, թե­լադ­րանք­ներ։ Ար­դա­րեւ յա­ճախ կը կրկնենք՝ եր­բեմն մար­դիկ շատ կը խօ­սին, բայց ո՛­չինչ կ՚ը­սեն, եր­բեմն ալ քիչ կը խօ­սին՝ շատ բան կ՚ը­սեն։