«ԿՈՄԻՏԱՍԻ ՀԵՏ ԵՐԿԽՕՍՈՒԹԻՒՆ» ՀԱՄԵՐԳԸ ԽՈՐ ՏՊԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԳՈՐԾԵՑ ԵՐԱԺՇՏԱՍԷՐՆԵՐՈՒՆ ՎՐԱՅ

Շիշ­լիի «Քենթ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նի եր­դի­քին տակ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ Մեծն Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տին ձօ­նուած ե­զա­կի հա­մերգ մը, որ խոր տպա­ւո­րու­թիւն գոր­ծեց ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րուն վրայ։ «Կո­մի­տա­սի հետ երկ­խօ­սու­թիւն» խո­րագ­րեալ այս ձեռ­նար­կին ըն­թաց­քին թէ՛ ո­գե­կո­չուե­ցաւ Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տը եւ թէ ունկն­դիր­նե­րը հեր­թա­կան հնա­րա­ւո­րու­թիւ­նը ու­նե­ցան հա­ղորդ դառ­նա­լու ա­նոր ժա­ռան­գու­թեան։

2015 թուա­կա­նի մթնո­լոր­տին մէջ Պեր­լի­նի «Մարք Սի­նան» նուա­գա­խում­բը նա­խա­տե­սած է հա­մերգ­ներ՝ Ե­րե­ւա­նի եւ Իս­թան­պու­լի մէջ։ Ե­րէ­կուա­նը նա­խա­տե­սուած հա­մեր­գա­շա­րի Իս­թան­պու­լի հանգ­րուանն էր, ո­րու ըն­թաց­քին նուա­գա­խում­բին միա­ցած էին Հա­յաս­տա­նի ե­րաժշ­տա­կան աշ­խար­հէն եր­կու յայտ­նի ա­նուն­ներ՝ տու­տու­կա­հար Ա­րաիկ Փար­թի­կեան եւ սոփ­րա­նօ Յաս­միկ Յա­րու­թիւ­նեան։ Հարկ է նշել, որ Մարք Սի­նա­նի մեծ­մայ­րը 1915 թուա­կա­նին Սեւ ծո­վի շրջա­նէն ներս յա­ջո­ղած է փրկուիլ եւ որ­պէս որբ՝ խնա­մուած ու հաս­ցուած թուրք ըն­տա­նի­քի մը կող­մէ։ Այդ ըն­տա­նի­քը չէ մար­սած իր հայ հա­րե­ւան­նե­րուն աք­սո­րը։ Մարք Սի­նա­նի տե­սա­կէ­տէ ներշն­չան­քի աղ­բիւր մը հան­դի­սա­ցած է իր մեծ­մօ­րը ճա­կա­տա­գի­րը։ Ան այդ ճա­կա­տա­գի­րը ցո­լա­ցու­ցած է ար­դի ե­րաժշ­տու­թեան մը վրայ՝ Մեծն Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տի յօ­րի­նում­նե­րուն հիմ­քով։

«Ա­նա­տո­լու քիւլ­թիւր» ըն­կե­րու­թեան ջան­քե­րով կազ­մա­կեր­պուած ե­րէ­կուան հա­մեր­գի գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վարն էր կի­թա­ռա­հար Մարք Սի­նան։ Յայ­տագ­րին մաս կազ­մե­ցին Կո­մի­տա­սի գոր­ծե­րը եւ ա­նոնց ներշն­չան­քով վե­րա­յօ­րի­նուած Մարք Սի­նա­նի եւ Վա­չէ Շա­րա­ֆեա­նի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը։ Ի­րենց նուա­գա­րան­նե­րով բե­մին վրայ էին՝ Օ­ղուզ Պիւ­յիւք­պէր­պէր, Եո­հան­նէս Լաուէր, Սա­շա Ֆը­րայ­տըլ, Տա­նիէլ Այխ­հոլզ եւ Ա­յու­մի Փոլ։

Ե­րե­կոյ­թի տե­ւո­ղու­թեան ներ­կա­նե­րուն հրամ­ցուե­ցան Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տի ձայ­նով կա­տա­րուած պատ­մա­կան ձայ­նագ­րու­թիւն­ներ։ Կարգ մը եր­գե­րու պա­րա­գա­յին զու­գոր­դուե­ցան նաեւ հա­մա­պա­տաս­խան նիւ­թով նկա­րա­հա­նուած ժա­պա­ւէ­նէ մը դրուագ­ներ։ Հարկ է նշել, որ այս ժա­պա­ւէ­նի գի­տա­կան խորհր­դա­կանն էր սփիւռ­քա­հայ մտա­ւո­րա­կան Իշ­խան Չիֆթ­ճեան։

Այս ձեռ­նար­կը խրա­խու­սող­նե­րու շար­քին կը գտնուէին Գեր­մա­նիոյ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թիւ­նը, Պեր­լի­նի «Մաք­սիմ Կոր­քի» թատ­րո­նը եւ Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պե­տու­թիւ­նը։ Քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նէն Վազ­գէն Պա­րընն ալ ար­դէն ներ­կայ էր հա­մեր­գին։