ԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔԷ ԱՆԴԻՆ…

Որքան դիպուկ բանաձեւած է ֆրանսացի գրողներէն մին. մեծերը տղաքը դպրոց կ՚ուղարկեն, որպէսզի անոնք կրթուին, իսկ տղաքը դպրոց կ՚երթան ապրելու համար… Իսկ այդ ո՞ր կեանքի մասին է խօսքը՝ առանց մտահոգութեան ու նեղութեան։

Մեծերը՝ փորձառութիւնով չյաղթահարուած հիմնական սխալ համոզում մը ունին, դժբախտաբար։ Անոնք կը կարծեն, թէ փոքրերը որեւէ տարտ չունին այս աշխարհին վրայ։ Կարելի՞ է…