Վարչապետ Տավուտօղլու պիտի այցելէ Լիբանան. կ՚ըլլա՞յ արդեօք շփում մը Անթիլիասի հետ

Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու կը պատ­րաս­տուի այ­ցե­լել Լի­բա­նան։ Դէ­պի Պէյ­րութ իր ու­ղե­ւո­րու­թիւ­նը պի­տի կա­յա­նայ Լի­բա­նա­նի Վար­չա­պետ Թամ­մամ Սա­լա­մի հրա­ւէ­րին ըն­դա­ռաջ։

Մի­ջազ­գա­յին բե­մա­հար­թա­կի հրա­տապ ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն բե­րու­մով Թուր­քիոյ ու­շադ­րու­թիւ­նը ներ­կա­յիս ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն կեդ­րո­նա­ցած է Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն վրայ։ Սու­րիոյ եւ Ի­րա­քի ճգնա­ժա­մա­յին կա­ցու­թիւ­նը, մի­ջազ­գա­յին պատ­ժա­մի­ջոց­նե­րէ ձեր­բա­զա­տուած Ի­րա­նի եւ Ռու­սաս­տա­նի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը, այլ բա­զում գոր­ծօն­նե­րու հետ յայտ­նուած են Ան­գա­րա­յի կի­զա­կէ­տին։ Այս­պի­սի մթնո­լոր­տի մը մէջ է, որ կը հա­ղոր­դուի Տա­վու­տօղ­լուի դէ­պի Պէյ­րութ ու­ղե­ւո­րու­թեան մա­սին։ Ար­դա­րեւ, Լի­բա­նան ա­ռանց­քա­յին եր­կիր մըն է Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի հա­ւա­սա­րակշ­ռու­թիւն­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։

Տա­վու­տօղ­լու Լի­բա­նան կա­տա­րե­լիք այ­ցե­լու­թեան մա­սին տե­ղե­կա­ցու­ցած է «Էլ Միւս­թաք­պէլ» օ­րա­թեր­թին տուած հար­ցազ­րոյ­ցին մէջ։ Իր յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րուն մէջ ան շեշ­տած է, թէ Լի­բա­նա­նի բո­լոր քա­ղա­քա­կան կող­մե­րը բա­րե­կամ են Թուր­քիոյ տե­սա­կէ­տէ։ Ըստ վար­չա­պե­տին, Ան­գա­րա պատ­րաստ է նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րով հան­դէս գա­լու՝ Լի­բա­նա­նի ներ­քին հար­ցե­րը կար­գի բե­րե­լու գոր­ծըն­թա­ցէն ներս։ Այս ա­ռու­մով բո­լո­րը գի­տեն, թէ 2008 թուա­կա­նին Թուր­քիա նման մի­ջամ­տու­թիւ­նով մը օ­ժան­դա­կած էր Լի­բա­նա­նի ընդ­հա­նուր ի­րա­վի­ճա­կի կար­գա­ւոր­ման։ Տա­վու­տօղ­լուի այս խօս­քե­րը կը զու­գա­դի­պին այն­պի­սի ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նի մը, երբ Լի­բա­նան չու­նի նա­խա­գահ մը, ա­ւե­լի ճիշ­դը՝ եր­կար ա­տե­նէ ի վեր չի յա­ջո­ղիր նա­խա­գահ մը ընտ­րել, ինչ որ մտա­հո­գիչ կը հա­մա­րուի երկ­րի ընդ­հա­նուր կա­յու­նու­թեան տե­սակէ­տէ։ Ա­ւե­լի՛ն, Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի այժ­մու դժո­խա­յին ի­րա­վի­ճա­կին մէջ բո­լո­րո­վին ան­հան­դուր­ժե­լի կը հա­մա­րուի Լի­բա­նա­նէ ներս կա­յու­նու­թեան խան­գա­րուի­լը։

Վե­րո­յի­շեալ հար­ցազ­րոյ­ցին մէջ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու լուրջ քննա­դա­տու­թիւն­ներ հաս­ցէագ­րած է Ռու­սաս­տա­նին, Պե­շար Է­սա­տի կող­մէ գլխա­ւո­րուած Սու­րիոյ վար­չա­կար­գին եւ «Հիզ­պուլ­լահ» կազ­մա­կեր­պու­թեան դէմ։

Հարկ է նշել, որ մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լին Լի­բա­նան կա­տա­րած այ­ցե­լու­թիւն­նե­րուն ըն­թաց­քին Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու հան­դի­պում­ներ ու­նե­ցած էր նաեւ այդ երկ­րի քրիս­տո­նեայ յա­րա­նուա­նու­թիւն­նե­րու հո­գե­ւոր ա­ռաջ­նորդ­նե­րուն հետ։ Այդ ժա­մա­նակ Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան հետ տե­ղի չէր ու­նե­ցած շփում մը, ըստ ե­րե­ւոյ­թին Ան­թի­լիա­սի չկա­մու­թեան բե­րու­մով։ Ներ­կա­յիս թէեւ Տա­վու­տօղ­լուի ու­ղե­ւո­րու­թեան ժամ­կէ­տին մա­սին յստակ տուեալ­ներ չկան, սա­կայն սոյն այ­ցե­լու­թեան վե­րա­բե­րեալ բարձ­րա­ձայ­նուած մթնո­լոր­տին մէջ կը ծնի նաեւ հե­տաքրք­րա­կան հար­ցում մը եւս։ Ար­դեօք այս ան­գամ շփում մը պի­տի ըլ­լա՞յ Տա­վու­տօղ­լուի եւ Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան մի­ջեւ։ Այս հար­ցու­մը շատ բնա­կան ու ա­ւե­լի քան եր­բեք այժ­մէա­կան կը հա­մա­րուի՝ հա­շուի առ­նե­լով Ան­թի­լիա­սի կող­մէ Սահ­մա­նադ­րա­կան ա­տեա­նին մօտ բա­ցուած դա­տը, ո­րով կը պա­հան­ջուի վե­րա­ձեռք­բե­րել սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քը Կի­լի­կիոյ եր­բեմ­նի կա­թո­ղի­կո­սա­րա­նի, մայր տա­ճա­րի եւ յա­րա­կից հա­մա­լի­րի գտնուած տա­րած­քին։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ