ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Երրորդ հանգրուան. 1970-ականենէն մինչեւ 2011 թուականի ժամանակահատուածը կը բնորոշուի իբրեւ ոսկէ հանգրուան Սուրիոյ մէջ հայ ժողովուրդի ներկայութեան, այս ժամանակաշրջանին բարգաւաճեցաւ թէ՛ սուրիահայ հաւաքական եւ թէ անհատական կեանքը բոլոր բնագաւառներուն մէջ: Սուրիոյ յարաբերական անդորրութիւնը առիթ ընծայեց այս վերելքին ու ստեղծուած իրավիճակը խթանեց սուրիահայ զանգուածին մեծ դերակատարութիւն ունենալու թէ՛ Սուրիոյ կերտումին եւ թէ հայ իրականութեան մէջ:
ՅԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔԵԱՆ
Շատ բնական է կարծել, որ ամէն հայ իրաւունք ունի բողոքելու, թէ ի՛նչ ըսել է մէկ ազգ, բայց երկու լեզու, եւ ամէն հայ իրաւունք ունի պատկերացնելու մէկ ընդհանուր լեզու, որ իրողապէս չկայ, բայց ոմանց միտքին մէջ կրնայ ծագիլ․ մէկը կ՚ըսէ գրաբարը վերակենդանացնենք․ միւսը կ՚ըսէ թող ատիկա արեւելահայերէնը ըլլայ, երրորդը կ՚ըսէ շինենք նոր լեզու, ասկէ պատառ մը արեւմտահայերէն, անկէ պատառ մը արեւելահայերէն կը կցենք, կը մոռնանք «ծառիցն» ու «ծովիցը», կ՚որդեգրենք «ծառէն», «ծովէն» բարեհունչ հոլովաձեւը, կ՚որդեգրենք «գրում եմ» ձեւը, ա՛լ կարիք չի մնար «կը գրեմ կոր» ըսելու մեղքը գործել․․․ Եւ այսպէս շարք մը․․․ վերջացաւ գնաց, եղաւ միասնական հայերէն։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի նախագահական խմորումներուն մասին արդէն ուրուագծուած են քանի մը կարեւոր երեւոյթներ։ Խօսքը, անշուշտ, նախագահական ընտրութեան մասին է, որ բոլոր առումներով անդամալուծած էր երկիրը։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի խորհրդարանը 14 յունիսին գումարեց նախագահի ընտրութեան հերթական նիստ մը։ Հերթական կ՚ըսենք՝ հաշուի առնելով, որ երկար ժամանակէ ի վեր Լիբանան կը շարունակէ ընթանալ առանց նախագահի ու մինչ այդ գումարուած նիստերուն թիւը հասած է 12-ի։
ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Սեսիտիօ Տի Չիակա փոխակերպեց իր իտալական գիւղը, ապրելով իր երազը: Մարդիկ բազմաթիւ բաներ կ՚երազեն իրականացնել, բայց բոլորին տրուած չէ զայն իրականացնելու կարելիութիւնը:
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ես այնտեղ էի
Ես այդ տան մէջ կ՚ապրէի,
Ես գիտեմ՝
Անոր պատերուն ճեղքերուն թիւը,
Բառերուն շիթերը որ փոշիի սրբիչներուն մէջ խրուած են,
Դանակներուն հետքը տախտակին վրայ,
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Ժամանակէ մը ի վեր կը զգայի, որ աչքերս բաւական տկարացած էին: Ուստի ակնոց փոխելը անհրաժեշտութիւն նկատած էի: Արդէն օրեր առաջ, ակնաբուժէս ժամադրութիւն վերցուցած էի:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ամուսնութիւնը հին դարերու ընթացքին: Բազմայրութիւն եւ բազմակնութիւն: Ամուսնանալու երեք կերպերը. առեւանգում (աղջիկ փախցնել), գնում (պաշլըղ) եւ փոխադարձ համաձայնութիւն: Կնոջ դրութիւնը:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Մինչեւ հիմա տակաւին,
Անհամբեր մանկան մը նման,
Կը սպասեմ, որ երկինքէն,
Փայլուն աստղ մը սահի վար,
Որ իր բոցովը կարմիր,
Սփռէ իր լոյսը կրկին,
Չոր քարերուն իմ քաղաքին,
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակագիրին հետեւեալ ըսածը. «Երբ Տէրը մարդուն ճամբաներուն հաճի, մինչեւ անգամ անոր թշնամիները կը հաշտեցնէ անոր հետ» (Առ 16.7):
Պատասխան. մարդ երբ Աստուծոյ կամքին համաձայն ապրի եւ իր կեանքը անուշաբոյր պատարագ ըլլայ մատուցուած Տէր Աստուծոյ, ապա Աստուած այդ մարդուն հետ կ՚ընթանայ քայլ առ քայլ, եւ երբ կարիք ըլլայ միջամտելու կամ օգնելու, ապա Իր օգնութիւնը կամ միջամտութիւնը կը ցուցաբերէ տուեալ մարդուն:
