Արխիւ

Թուրք զի­նեալ ու­ժե­րը Սու­րիոյ հիւ­սի­սին կը շա­րու­նա­կեն յա­ռաջ տա­նիլ «Եփ­րա­տի վա­հան» գոր­ծո­ղու­թիւ­նը, ո­րու ներ­կայ փու­լը կեդ­րո­նա­ցած է Էլ Պա­պը ձեռք ան­ցը­նե­լու նպա­տա­կին վրայ։ Բա­նա­կը ե­րէկ այս գոր­ծո­ղու­թեան շրջագ­ծով տուաւ ծանր կո­րուստ­ներ, ինչ որ խոր ցաւ պատ­ճա­ռեց բո­վան­դակ Թուր­քիոյ։

«Ղարաբաղի հակամարտութիւնը չունի ռազմական լուծում, պէտք է կարգաւորուի խաղաղ ճանապարհով»:
Իրանի Նախագահ Հասան Ռուհանի երէկ պաշտօնական այց մը տուաւ Հայաստան: Երեւանի եւ Թեհրանի ղեկավարութիւնները կը քննարկեն Պարսից ծոցէն դէպի Սեւ ծով փոխադրութեան միջանցք մը ստեղծելու ծրագրին վերաբերեալ խնդիրները

Մեր գե­ղա­րուես­տա­կան աշ­խար­հի հա­մակ­րե­լի ու ար­ժէ­քա­ւոր ա­նուն­նե­րէն Միհ­րան Թով­մա­սեան եւ Սա­րօ Ուս­թա ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան սա­նուց միու­թեան մէջ հան­դէս ե­կան «Սար» ա­նուն ներ­կա­յա­ցու­մով։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Տա­րին շու­տով կը հաս­նի իր լրու­մին: Մեր ի­րա­կա­նու­թեան հետ ա­ռըն­չու­թիւն ու­նե­ցող հայ մար­դու հա­մար, բա­ցի ար­ցա­խեան ճա­կա­տին վրայ տե­ղի ու­նե­ցած սրա­ցու­մէն, տա­րին կը հա­մա­րուի բնա­կա­նոն, ա­ռանց անս­պա­սե­լի մեծ ցնցում­նե­րու:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Ան­տակ ով­կիա­նոս մըն է մեծ մօրս ար­խի­ւը», մեր զրոյ­ցի պա­հուն կ՚ը­սէ սի­րե­լի ըն­կե­րու­հիս՝ լրագ­րող Լի­լիթ Ա­ւա­գեան իր մեծ մօ­րը՝ գրա­կա­նա­գէտ Ար­փիկ Ա­ւե­տի­սեա­նի ար­խի­ւին մա­սին: Ար­փիկ Ա­ւե­տի­սեան 1991 թուա­կա­նին հե­ռա­ցած է կեան­քէն եւ ա­նոր թոռ­նու­հին Հա­յաս­տա­նի լրագ­րա­կան դաշ­տին մէջ ծա­նօթ ու շատ յար­գուած լրագ­րող՝ Լի­լիթ Ա­ւա­գեան, խնամ­քով ու սրտի դո­ղով կը թեր­թէ իր մեծ մօ­րը թղթա­պա­նակ­նե­րը եւ ա­նոնց մէջ կը յայտ­նա­բե­րէ իս­կա­կան ան­գին գան­ձեր:

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, որ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը ո­րո­շած է պար­գե­ւատ­րել մեր հա­մայն­քի բա­րե­րար­նե­րէն Հայկ Աս­լա­նեա­նը։ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի տնօ­րի­նու­թեամբ յա­ռա­ջի­կայ ա­միս ի­րեն պի­տի շնոր­հիւ «Կո­լոտ» շքան­շա­նը։ Ծա­նօթ է, որ ե­րա­նաշ­նորհ Յով­հան­նէս Բա­ղի­շե­ցի Պատ­րիար­քի յի­շա­տա­կին հաս­տա­տուած այս շքան­շա­նը կը շնոր­հուի բա­րե­րար­նե­րուն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Բա­նա­կա­նու­թեան բա­րե­մաս­նու­թիւն­նե­րով օժ­տուած եւ զա­նոնք օգ­տա­գոր­ծե­լու կա­րողու­թեամբ զօ­րա­ցած մար­դը բնա­կան է որ միշտ կա­տա­րե­լու­թեան, ան­թե­րիու­թեան ձգտի եւ նպա­տակ ու­նե­նայ հաս­նիլ կեան­քի գա­գաթ­նա­կէ­տին։ Բա­րե­փո­խու­թիւն, յա­ռաջ­­դի­մու­թիւն եւ լա­ւի նուա­ճում մարդ էա­կին կո­չումն է եւ կեան­քի վերջ­նա­կան նպա­տա­կը։ Եւ ա՛յդ­պէս պէտք է ըլ­լայ։

Երեւանի «Գաբրիէլ Սունդուկեան» ազգային ակադեմական թատրոնը վերանորոգուած:
Նախագահ Սերժ Սարգսեան եղաւ՝ «Պեպօ»ի առաջին նարկայացման պատուոյ հիւրը:

Թուր­քիա, Ռու­սաս­տան եւ Ի­րան պատ­րաստ են ե­րաշ­խա­ւո­րի դեր ստանձ­նել՝ Սու­րիոյ իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն եւ ընդ­դի­մու­թեան մի­ջեւ բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րու հա­մար։ Այս ե­րեք եր­կիր­նե­րուն ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րը ե­րէկ Մոս­կուա­յի մէջ հան­դէս ե­կան հա­մա­տեղ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով մը՝ Սու­րիոյ առ­կայ ի­րա­վի­ճա­կին շուրջ։ Ե­ռա­կող­մա­նի յայ­տա­րա­րու­թեան մէջ նշուած է, որ Սու­րիոյ տագ­նա­պը չու­նի ռազ­մա­կան լու­ծում։