Արխիւ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Բանականութեամբ օժտուած մարդկային արարածը միշտ պէտք է հնազանդի իր խղճմտանքին ստոյգ դատողութեան։ Այս կը նշանակէ ներդաշնակել եւ հաւասարակշռել բանականութիւնը եւ խղճմտանքը։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

«Ո՞ւր են առաջուան Զատիկները…»:
Այս խօսքը հնութիւն եւ ծերութիւն կը բուրէր, երբ մանուկ էինք, սակայն, ինչքան հասակ առինք, այնքան աւելիով «ծերացանք» եւ մեր կարգին սկսանք փնտռել «առաջուան Զատիկները»:

ԿՈՐԻՒՆ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ

«Քրիստոս Յարեաւ Ի Մեռելոց, Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի»։
Աւելի քան երկու հազար տարիէ ի վեր ո՜վ գիտէ քանի անգամ այս հրաշալի աւետիսը մարդկանց աւետուած է. «Քրիստոս Յարեաւ Ի Մեռելոց, Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի»։

ՄԵՍՐՈՊ ՎՐԴ. ՊԱՐՍԱՄԵԱՆ

Ձեր ամէն հոգը անոր վրայ ձգեցէ՛ք, վասն զի անիկա ձեզի համար կը հոգայ… Հաստատուն կացէք հաւատքին մէջ՝ գիտնալով, որ ձեր եղբայրներն ալ աշխարհի մէջ նոյն չարչարանքները կը կրեն։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Քրիստոսի աշխարհ գալը աննպատակ չէր։ Ան ունէր յատուկ եւ յստակ առաքելութիւն մը։ Եւ այդ առաքելութեամբ մարդկութեան եւ աշխարհին ցոյց տուաւ «ճամբան», որուն միջոցաւ մարդը պիտի հասնի «ճշմարտութեան» եւ անպայմանօրէն «կեանքին»։

ՍԱՀԱԿ Բ. ՊԱՏՐԻԱՐՔ

Ահաւասիկ մեր եկեղեցիներու զանգերը զատկական ցնծութեամբ նորէն կ՚աւետեն Քրիստոսի հրաշափառ Սուրբ Յարութիւնը: Եօթը շաբաթներէ ի վեր աղօթքով, ապաշխարութեամբ, ծոմապահութեամբ, բազմաթիւ եկեղեցիներ տրուած ուխտի այցելութիւններով, ողորմութիւններով, նուիրատուութեամբ եւ նման հոգեւոր վարժութիւններով պատրաստուեցանք Սուրբ Զատկին՝ մեր Տիրոջ եւ Փրկչին Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Սուրբ Յարութեան փառաշուք տօնին:

ԱՆՈՅՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Հակառակ անոր, որ տօնական օրերու ընթրիքները շատ սիրած եմ միշտ, սակայն, մանկութեանս ամենաերկար թուացող ընթրիքներէն մէկը ինծի համար եղած է Զատիկի ճրագալոյցի պատարագին յաջորդող ընթրիքը, երբ միշտ եղած է իմ շատ սիրած՝ չամիչով փիլաւն ու ձուկը։ Բայց այդ ընթրիքը շատ կ՚երկարէր…

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ուշագրաւ գրութիւն մը ունի Կոստան Զարեան՝ վերտառուած «Հայուն Յիսուսը»։ Միշտ ալ սիրելով կարդացուելիք գրութիւն մը, որ քրիստոնէական հաւատքի ընկալումներէն աւելի՝ կը փորձէ քննել Տիրոջ իսկական կերպարը եւ անոր երակներուն մէջ մտնել արուեստի ընկալումներով։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Այն ամէն ինչ, որ գրեցի, իմաստի որոնում էր:
Իմ կարճ, անիմաստ (գուցէ իմաստալից) կեանքէն յետոյ այլեւս ամէն ինչ անիմաստ կը թուէր, կամ ես նկատած էի անիմաստութիւնը։