Արխիւ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

«Մարդիկ առաւել եւս կ՚ուզեն հասկցուիլ՝ քան սիրուիլ», ըսած է Ճորճ Օրուէլ։ Ճշմարիտը կ՚ըսէր ան։ Սէրը կրնայ յառաջանալ կեանքի որեւէ փուլին, սէր կը զգանք՝ ծնողին, երեխային, կեանքի ընկերոջ, սիրահարին, մինչեւ իսկ ընտանի կենդանիի հանդէպ:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարգարէութեանց հանդէպ սէր ունիք թէ ոչ՝ չեմ գիտեր, սակայն կրնամ վստահեցնել, թէ հայ գրականութեան մէջ կան մէկէ աւելի աշխատութիւններ, որոնց հեղինակները կարելի է մարգարէներ կոչել եւ չես գիտեր ինչո՞ւ նման մարգարէական շնորհք մը ունենալով հանդերձ անոնցմէ շատերու անունները թաղուած կը մնայ փոշիներու մէջ:

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան նախընթաց օր հիւրընկալեց Պիւյիւքտէրէի Ս. Հռիփսիմեանց եկեղեցւոյ նորընտիր թաղային խորհուրդի անդամները՝ գլխաւորութեամբ ատենապետ Մինաս Մեծատուրի։

Այս շաբաթավերջին Գումգաբուի մէջ տեղի պիտի ունենայ Գալֆաեան Տան ի նպաստ տարեկան հանգանակութիւնը։ Այսպէս, Աթոռանիստ Մայր եկեղեցւոյ համալիրէն ներս կրօնական եւ աշխարհիկ արարողութիւններուն պիտի նախագահէ Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան։

Ամեն. Ս. Պատրիարք Հայրը անձամբ կը հետեւի աղէտեալներու համար սկսած օժանդակութեան արշաւին:
Նորին Ամենապատուութիւնը տեղւոյն վրայ քննեց մեր աղքատախնամ մարմիններու կամաւորներուն կողմէ տարուած աշխատանքը:

Լաչինի միջանցքը արդէն երկու ամիսէ ի վեր փակ է։ Արցախը պաշարուած վիճակի մէջ՝ կտրուած է Հայաստանէն եւ ամբողջ աշխարհէն։ Միջանցքը կ՚օգտագործուի շատ սահմանափակ՝ միայն Կարմիր խաչի կողմէ հիւանդներու տեղափոխութեան եւ շատ սահմանափակ մարդասիրական բեռներու համար։

Թուրքիան ցնցած սարսափելի երկրաշարժի հետեւանքով յառաջացած ողբերգութիւնը հետզհետէ կը բիւրեղանայ թէ՛ ամբողջ երկրին եւ թէ համայն մարդկութեան աչքին առջեւ։ Զոհերու թիւը կը բարձրանայ ահագնացող չափով։

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Օրերս աշխարհի ուշադրութիւնը կեդրոնացած է մեր տարածաշրջանին մէջ տեղի ունեցած ողբերգական երկրաշարժերու վրայ: Ազգերը, երկիրները, համայն մարդկութիւնը ակամայ կը թուին մարդասէր ու հոգատար, կարեկցող:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

2018 թուականի գարունը Հայաստանի եւ աշխարհասփիւռ հայութեան համար վճռորոշ գարուն մը եղաւ:
Խորհրդային իշխանութեան լուծը թօթափած մեր հայրենիքը իբրեւ թէ անկախութիւն ձեռք բերած, սակայն անցնող շուրջ երեսուն տարիներու ընթացքին այլ տեսակի ստրկութեան մը զոհ գացած էր. ստրկութիւն, որ առիթ չէր տուած մեր ժողովուրդի զաւակներուն ոտքի կանգնելու եւ միաժամանակ ոտքի կանգնեցնելով նաեւ մեր մայր հայերնիքը՝ Հայաստանը, ընդհակառակը, ամէն ինչ կարծէք կատարուած էր, որպէսզի Հայաստանը մնայ խեղճ ու կրակ վիճակի մէջ, իսկ Հայաստանի քաղաքացին կարօտ մնայ չորս տարին անգամ մը իր քուէին դիմաց իր երեսին շպրտուած, հինգ, տաս, քսան կամ երեսուն հազար դրամներուն…