ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Պատմաբան, հասարակական, քաղաքական գործիչ եւ դիւանագէտ Ժիրայր Լիպարիտեանի «Հայաստան-Թուրքիա. Պետականութիւն, պատմութիւն, քաղաքականութիւն» աշխատութիւնը՝ նուիրուած հայ-թրքական հարցերուն, արդէն ընթերցողի սեղանին է:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մերօրեայ մամուլ…
Այսօրուան մեր ընկերութիւնը այնպիսի ժամանակաշրջան մը կ՚ապրի, երբ կարծէք ամէն ինչ իրար անցած, ամէն բան գլուխն ի վար շրջուած է:
ԶԱՔԱՐԻԱ ԹԱՄԷՐ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Անտառները հեռացան վանդակին մէջ բանտարկուած վագրին քովէն, բայց ան չկրցաւ մոռնալ զանոնք, բարկացած նայուածքը սեւեռեց իր վանդակին շուրջը դեգերող մարդոց, որոնք հետաքրքիր եւ անվախ աչքերով կը հետեւէին իրեն եւ անոնցմէ մէկը կը խօսէր հանդարտ եւ հրամայական շեշտով.
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ճարտարագէտ Ռաֆֆի Քորթոշեան ծնած է Սուրիոյ Հալէպ քաղաքը՝ 1979 թուականին։ Արմատներով Խարբերդի Եղէգի գիւղէն է: 1990 թուականին աւարտած է Ազգային Հայկազեան վարժարանը, իսկ 1996 թուականին՝ Քարէն Եփփէ Ազգային ճեմարանը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ո՛չ թէ գունագեղ տօնակատարութիւն, ուր չհնչեց Արցախին նուիրուած ո՛չ մէկ երգ եւ ոչ մէկ հոգեթովիչ խօսք, այլ ազգովի ապաշխարութիւն: Սեպտեմբերի 21-ը, դիտաւորեալ շրջած են. ժամացոյցը հակառակը դառնալ սկսած է, սակայն բոլորը կոյր են ու խուլ՝ նշմարող չկայ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Այն ինչ-որ պիտի շարադրեմ ստորեւ, ո՛չ իմ վառ երեւակայութեան արդիւնքն է, ո՛չ ալ յօրինուածք կամ հեքիաթ մը, այլ իրականութիւն, որ ծանօթ չէ շատերուն:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի անկախութեան 30-ամեակը կը դիմաւորենք հակասական զգացողութիւններով: Մէկ կողմէ յատկանշական յոբելեանը նշելու գայթակղութիւնը կը տիրէ, միւս կողմէ կայ այրող միամեայ վէրքը, որ կը մխայ հայոց սիրտին վրայ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Քորոնաժահրի համաճարակով պայմանաւորուած սահմանափակումներու շրջանի առաջին ամիսներուն տուներու մէջ կալանաւորուած մարդոց մեծ մասը ընկղմած էին մխիթարական ոչ-աւանդական միջոցներու մէջ. ինչպէս՝ հաց թխել, տնային պայմաններով մարզանք ընել կամ Լեւ Թոլսթոյի շուրջ 1200 էջնոց «Պատերազմ եւ խաղաղութիւն» գիրքը կարդալ…
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Քուլիս» գրական եւ գեղարուեստական պատկերազարդ հանդէսը, 75 տարի առաջ հիմնուելով Պոլիս եւ ճիշդ յիսուն տարի (1946-1999թթ.) անխափան հրատարակուելով՝ իր անփոխարինելի տեղը ապահոված է հայ մամուլի պատմութեան «ոսկեայ» մատեաններուն մէջ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վահրամ Մավեանի մէկ գրութեան վերնագիրն է, իբր այդ ալ այս գրութեան վերնագիրը չակերտներու մէջ առած եմ: Վերնագիր մը, որ ինչպէս իմ, կրնայ նաեւ շատ մը ընթերցողներու մօտ զարմանք յառաջացնէ եւ հազար ու մէկ հարցումներու դուռ բանայ:
