ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ
Աշխարհի մէջ ամէն տարի կը փոխուի ընտանիքի ձեւը, կերպարը ու կը հեռանայ աւանդական ընտանիք հասկացողութենէն։ Աւելի ու աւելի շատ մարդիկ կը նախընտրեն ապրիլ կեանքը ըստ հանգամանքներու, քան ընտանիքի շրջապատի մէջ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Իրաքը որպէս երկիր բաւական ճգնաժամային պայմաններէ կ՚անցնի։ Անկախ անկէ, որ նաւթով գերհարուստ այդ երկիրը «քուն ու դադար» չունեցաւ նախկին նախագահ Սատտամ Հիւսէյինի իշխանապետութեան փլուզումէն ի վեր։
Կազմակերպութեամբ ՀՅԴ Կիպրոսի կոմիտէին եւ յարակից միութիւններուն, Խանասորի արշաւանքի 124-ամեակի պատշաճ ոգեկոչում-հանդիսութիւն մը տեղի ունեցաւ անցեալ շաբաթավերջին, երեկոյեան ժամը 8.00-ին, Նիկոսիոյ ՀԵՄ-ՀՄԸՄ մարզադաշտի մէջ։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
-Իմ տունը շատ ուրախ տուն է: Տեսնո՞ւմ էք էդ սարերը, Երեւանը շատ սիրուն է երեւում էստեղից ու դուք կը վայելէք տան յարմարաւէտ դիրքը՝ կենտրոնին մօտ, Հրազդանի հանգստացնող շառաչը անպակաս կը լինի ձեր ունկերից:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
-Եառոնտա. երբ խնդիր մը ունենամ ու աղօթեմ, ինչպէ՞ս հասկնամ, թէ ի՞նչ է Աստուծոյ կամքը:
-Աստուծոյ կամքը այդպէս պիտի չհասկցուի: Աւելի լաւ է, որ խնդիրիդ համար հարցնես:
ԳՐԻԳՈՐ Ա. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ
«Յոյս» հանդէսի առաջին թիւին մէջ լոյս կը տեսնէ գրաբար ձօն մը առ Ստեփանոս Արքեպիսկոպոոս Մաղաքեան, որ իբրեւ պատրիարքական տեղապահ կրցած էր առաջնորդել Ազգային Սահմանադրութեան պատրաստութեան, վաւերացման եւ հուսկ՝ պատրիարքական ընտրութեան գործընթացները ու վերադարձած՝ իր հոգեւոր տունը, Արմաշու վանքը, արժանացած ըլլալով ազգին գնահատանքին։
ԳՐԻԳՈՐ Ա. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Արմաշու Չարխափան Ս. Աստուածածնի վանքը, նուիրական տեղ մը ունեցած է բազմաթիւ հայ հաւատացեալներու սրտերէն ներս։ Մեր ընտանիքին համար եւս ունի նուիրական յիշատակ։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
8 յուլիսին, տեղի ունեցաւ «Ազդակ» օրաթերթի 33-րդ առցանց լսարանը: Օրուան հիւր դասախօսն էր, հայրենի «Սփիւռք» գիտաուսումնական կեդրոնի տնօրէն՝ փրոֆ. Սուրէն Դանիէլեան, որ նախ ներկայացուց արեւմտահայ լեզուի եւ հայագիտական ուսումնառութեան ներկայ իրավիճակն ու մեր կրթական մրցունակ ցանցի ու կրթական միասնական ծրագիրի բացակայութիւնը եւ ապա սպառիչ մատնանշումներով մասնակիցներու հարցումներուն պատասխաններով, գոհացուց արեւմտահայ մտահոգ բոլոր միտքերը:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ինչ մեծ անուններ ունինք, որոնք թաքնուած են։ Թաքնուած ծաղիկներու պէս, որոնք ինկած են ու գլուխ խոնարհած անշուք վայրի մը մէջ, յետոյ պահ մը ետք նոր շունչ առած ու նոր ծիլ տուած։ Անուններ ունինք, որոնց հետքը անջնջելի է ոչ միայն այն պատճառով, որ այդ մարդիկ մեծ աւանդ թողած են, գաղափարի մը հաւատացած են, նոյնիսկ իրենց կեանքը զոհած են յանուն այդ գաղափարին, այլ անոր համար, որ անոնք ունեցած են այնպիսի վսեմական հոգիով հետեւորդներ, որոնք շարունակած են իրենց աւանդը։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խօսք. «Ո՜վ սիրելիք»1:
Լուծմունք. որովհետեւ Քրիստոս մեզ Ղազարոսին պէս սիրեց, այդ պատճառով մենք կը հրաւիրուինք:
