ՀԱԼԷՊԱՀԱՅ ԴԵՂԱԳՈՐԾ ՎԱՀԷ ՍԱՐԳԻՍԵԱՆ. «ԼՈՅՍԻ ՇՈՂ ԵՒ ՎԱՐԴԻ ԲՈՒՐՄՈՒՆՔ ՈՒՆԵՑՈՂ ՄԵՐ ՔԱՂԱՔԸ ՊԻՏԻ ՎԵՐԱԿԱՆԳՆՈՒԻ ԱՆՊԱՅՄԱՆ…»
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Վահէ Սարգիսեան այն հայորդիներէն է, որ Սուրիոյ պատերազմի ամբողջ ընթացքին չհեռացաւ իր ծննդավայրէն։ Ապրեցաւ դժուարին օրեր, «ճաշակեց» պատերազմի ամենէն թէժ զարգացումները ու յաճախ իր սեփական աչքերով նշմարեց, թէ ինչ ծանր արկոծումներու կ՚ենթարկուի իր ու իր ծնողներու ծննդավայր Հալէպը։
ՍՈՆԱ ՏԷՐ ՊՕՂՈՍԵԱՆ-ՏԱՐԱՔՃԵԱՆ
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Մեզմէ իւրաքանչիւրը իր լեզուին տակը ի ծնէ ունի պզտիկ, աննշան, բարակ խլնաթաղանթային մաշկ մը (band), որ կը կոչուի սանձ-սանձիկ (frenulum): Այս կապը ոչ մէկ պաշտօն ունի եւ ոչ մէկ ձեւով արգելք կը հանդիսանայ լեզուի շարժումներուն: