ԲՈՅՍԵՐ՝ ՍՈՒՐԲ ԳԻՐՔԻ ՄԷՋ - Ե -
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
ՈՊՆԻԱԶ. (ԵԶԵԿ. ԻԷ 15)։ Այս փայտը մեծապէս յարգի է իր գոյնին եւ կարծրութեան համար։ Արեւելքի եւ մանաւանդ Սէյլան կղզիին մէջ մեծ առատութեամբ բուսնող տեսակ մը արմաւենիի միջին կարծր մասն է այս։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
ՈՊՆԻԱԶ. (ԵԶԵԿ. ԻԷ 15)։ Այս փայտը մեծապէս յարգի է իր գոյնին եւ կարծրութեան համար։ Արեւելքի եւ մանաւանդ Սէյլան կղզիին մէջ մեծ առատութեամբ բուսնող տեսակ մը արմաւենիի միջին կարծր մասն է այս։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
ՀԻՆԱ. (ԵՐԳ. Ա 14, Դ 13)։ Հոտաւէտ եւ ծիրանածաղկի (=լէյլակ) նման ծաղկալից փոքրահասակ թուփ մըն է։ (Հինա=գընայ). տերեւները արեւելքի եւ Եգիպտոսի մէջ փոշիի վերածուելով կը գործածուին իբրեւ ներկ եղունգի եւ յօնքի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
ԽՆՁՈՐ. Թերեւս այս անունով կը հասկցուի սերկեւիլ կամ կիտրոն որ ոսկեգոյն պտուղ է. (ԱՌԱԿ. ԻԵ 11), (ՅՈՎԵԼ. Ա 12), (ԵՐԳ. Բ 3-5, Է 8)։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ստորեւ կը շարունակենք Սուրբ Գիրքի մէջ յիշուած զանազան բոյսերը ներկայացնել։
ԵՂԷԳ. (Գամըշ. «roseau»). Բարձր տունկ է սրածայր տերեւներով եւ երկայն եւ բազմայօդ ծղօտներէ՝ բոյսին եգէգնիկը՝ շիտակ կամ ծիլի պէս յօդ յօդներէ բաղկացեալ. կը բուսնի գետերու, առուներու եզերքը եւ ուրիշ խոնաւ տեղեր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ Գիրքի մէջ յիշուած են զանազան բոյսեր, որոնք գիտնալ օգտակար կը համարենք Սուրբ Գիրքի ընթերցանութեան դիւրութեան նկատմամբ։ Ուստի բոյսերու ցանկը կը ներկայացնենք այբուբենի կարգով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ողջախոհութիւն կը նշանակէ համալրումը կիրքերու եւ ցանկութիւններու մարդուն մէջ։ Ողջախոհութիւնը, այս իմաստով կ՚ենթադրէ անձնական ինքնատիրումի վարժեցում։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կ՚անդրադառնանք մարդուն բանական արարած մը ըլլալուն, որուն հետեւանքն է քննարկել, դատել եւ ազատ կամքով որոշում տալ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ինչպէս որ Հայրս զիս սիրեց, նոյն ձեւով ալ ես ձեզ սիրեցի։ Մնացէ՛ք իմ սիրոյս մէջ» (ՅՈՎՀ. ԺԵ 9)։
Յիսուսի ամբողջ կեանքը, Անոր խօսքերը, Անոր արարքները, Անոր լռութիւնները եւ Անոր տառապանքները, Անոր ապրելու եւ խօսելու կերպը՝ Յայտնութիւնն է Հօր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ժողովրդական իմաստութեան արտայայտութիւն մըն է սա առածը, որ կ՚ըսէ. «Այն որ վնասը յանձն կ՚առնէ, ան կը շահի»։ Արդարեւ, այս ցոյց կու տայ, թէ ամէն վնաս «վնաս» չէ, այլ շահ ապահովելու միջոց մը, ճամբայ մը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սա յայտնի իրողութիւն է, թէ մարդկային միտքը որքան զարգանայ, նոյնքան կը փոխուին ապրելակերպեր, սովորութիւններ։ Ուստի մարդկային կեանքը կը փոխուի մարդուն արձանագրած մտային յառաջդիմութեան համեմատ։