Արխիւ

Վի­րա­հա­յոց Թե­մի «Հա­յար­տուն» կեդ­րո­նի «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» սրա­հին մէջ, Դեկ­տեմ­բե­րի 16-ին, ո­գե­կո­չուած է հա­յե­րէն տպա­գիր Աս­տուա­ծա­շուն­չի 350-ա­մեա­կը:

Հա­յաս­տա­նի Վար­չա­պետ Կա­րէն Կա­րա­պե­տեան վեր­ջերս հան­դի­պում­ներ ու­նե­ցաւ երկ­րի տասն խո­շո­րա­գոյն հար­կա­տու կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու ղե­կա­վար­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ մե­ծա­գոյն ար­տա­ծող ու նե­րա­ծող կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։ Այս եր­կու հան­դի­պում­նե­րուն ըն­թաց­քին ալ քննար­կուե­ցան տուեալ ըն­կե­րու­թիւն­նե­րու գոր­ծու­նէու­թեան վե­րա­բե­րեալ հար­ցեր։

Հայաստանի Ազգային անվտանգութեան խորհուրդը կանգ առաւ ուժանիւթի ոլորտի խնդիրներուն վրայ:
Ռատիօաքթիֆ թափօններու եւ բանուած միջուկային վառելանիւթի ապահով վերահսկման ուղղութեամբ նախաձեռնութիւններ:

Հա­յաս­տա­նի Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Վի­գէն Սարգ­սեան վեր­ջին օ­րե­րուն պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը տուաւ Ա­թէնք, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, ան ե­րէկ հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ Յու­նաս­տա­նի Նա­խա­գահ Փրո­քո­փիս Փաւ­լո­փու­լո­սի կող­մէ։

Եւ­րո­պա­յի մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցան ա­հա­բեկ­չա­կան մտա­հո­գիչ դէպ­քեր։ Գեր­մա­նիոյ մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Պեր­լի­նի մէջ, պատ­մա­կան «Փլած ե­կե­ղեց­ւոյ» մօ­տա­կայ­քին պա­տա­հե­ցաւ դէպ­քը։ Բեռ­նա­տար հսկայ ինք­նա­շարժ մը ներ­խու­ժեց Սուրբ Ծննդեան շու­կա­յի տա­րած­քը։

Անգարայի մօտ Ռուսաստանի դեսպան Անտրէյ Քարլով երէկ երեկոյեան զոհ գնաց ահաբեկչական յարձակման:
Էրտողան եւ Փութին ունեցան հեռախօսազրոյց մը, որու ընթացքին համակարծիք գտնուեցան, թէ այս դէպքը խափանարարութիւն մըն է երկու երկիրներու համագործակցութեան դէմ: Հետաքննութիւնը յառաջ պիտի տարուի միասնաբար: Նախարար Մեւլիւտ Չավուշօղլու Մոսկուայի մէջ:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ ե­րէկ կեան­քէ հե­ռա­ցած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի սի­րուած ու յար­գուած ան­դամ­նե­րէն Հայկ Ա­դա­մեան։ Ան Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին հետ նոյ­նա­ցած խորհր­դան­շա­կան ա­նուն մըն էր եւ իր կո­րուս­տը այս ա­ռու­մով խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է բո­լո­րին։ Հայկ Ա­դա­մեան ան­հա­տա­կան, ըն­տա­նե­կան կեան­քը հա­մայն­քա­յին ապ­րում­նե­րու հետ նոյ­նա­ցու­ցած ե­զա­կի դէմք մըն էր։

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Աշ­խար­հի զա­նա­զան եր­կիր­նե­րու մէջ գո­յու­թիւն ու­նին պե­տա­կան իշ­խա­նու­թեան տար­բեր ձե­ւա­ւո­րում­ներ եւ կի­րար­կում­ներ: Ժա­մա­նա­կին, եր­կար ժա­մա­նակ ա­ռաջ, երբ տա­կա­ւին պե­տու­թիւն­ներ գո­յու­թիւն չու­նէին, մարդ­կու­թիւ­նը կ՚ապ­րէր այ­սօ­րուան ա­ռու­մով՝ «մթու­թեան մէջ» կամ «քա­րայր­նե­րու», կի­սա­վայ­րե­նի եւ ա­նաս­նա­կան բնազդ­նե­րով ցե­ղա­խում­բե­րու բաժ­նուած. ու­նէին «ըն­տա­նի­քի մե­ծեր», ո­րոնք ցե­ղա­խում­բե­րուն տա­րեց­ներն էին, ո­րոնք կը ղե­կա­վա­րէին ի­րենց ցե­ղա­խում­բը, ըն­տա­նի­քը կամ գիւ­ղը:

Կը տե­ղե­կաց­նենք, որ մեր Լի­բա­նա­նի պաշ­տօ­նա­կից՝ «Ազ­դակ»ի է­ջե­րուն մէջ սննդա­գի­տա­կան-ա­ռող­ջա­պա­հա­կան նիւ­թե­րով բազ­մա­թիւ յօ­դուած­նե­րու հե­ղի­նակ Քար­լա Եար­տը­մեան-Հաժ ստա­ցած է սննդա­գի­տու­թեան տոք­թո­րա­կան աս­տի­ճան՝ Անգ­լիոյ Օքս­ֆորտ Պրուքս հա­մալ­սա­րա­նէն: Քար­լա իր ու­սում­նա­սի­րու­թեամբ հե­տա­զօ­տած է սնուն­դի ա­նա­պա­հո­վու­թեան ազ­դե­ցու­թիւ­նը Լի­բա­նա­նի դպրո­ցա­կան ե­րա­խա­նե­րուն եւ ա­նոնց ըն­տա­նիք­նե­րուն վրայ («Studies on Child Food Insecurity in Lebanon»):