Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Պի­ղա­տոս հար­ցուց.- Ի՞նչ է ճշմար­տու­թիւ­նը» (ՅՈՎՀ. ԺԸ 38)։ Ի­րա­պէս խորհր­դա­ւոր հար­ցում մըն է սա, քա­նի որ ընդ­հան­րա­պէս կա­րե­լի չէ՛ յստակ պա­տաս­խան մը գտնել այդ հար­ցու­մին, թէ՝ ի՛նչ է ճշմար­տու­թիւ­նը։ Չա­փա­զան­ցած կ՚ըլ­լա՞նք, երբ ը­սենք, թէ ա­մէն մարդ ու­նի իր ճշմար­տու­թեան ըմբռ­նու­մը։

«Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի հիմ­նա­դիր Հրանդ Տին­քի դէմ գոր­ծուած մա­հա­փոր­ձի հար­ցաքն­նու­թեան շրջագ­ծով Իս­թան­պու­լի Հան­րա­պե­տա­կան ա­ւագ դա­տա­խա­զու­թիւ­նը ե­րէկ ի վեր­ջոյ հաս­տա­տեց այն մե­ղադ­րա­կա­նը, որ նա­խա­պէս եր­կու ան­գամ վե­րա­դար­ձուած էր։ Դա­տա­խազ Կէօ­քալփ Քէօք­ճի­ւի կող­մէ պատ­րաս­տուած այս ամ­բաս­տա­նա­գի­րը կը վե­րա­բե­րի հան­րա­յին պաշ­տօ­նեա­նե­րու ու­նե­ցած դե­րա­կա­տա­րու­թեան

Ռու­սաս­տա­նի ու­ժա­նիւ­թի բնա­գա­ւա­ռի հսկա­նե­րէն «Կազփ­րոմ» ըն­կե­րու­թիւ­նը ներ­կա­յիս Ի­րա­նի հետ աշ­խա­տանք կը տա­նի Հա­յաս­տան կազ մա­տա­կա­րա­րե­լու փո­խա­նակ­ման գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րու հար­ցին շուրջ։ Ծա­նօթ է, որ «Կազփ­րոմ» Ռու­սաս­տա­նի բնա­կան կա­զի պե­տա­կան ըն­կե­րու­թիւնն է եւ ա­նոր ղե­կա­վա­րը՝ Ա­լեք­սէյ Միլ­լէր Լիւք­սեմ­պուր­կի մէջ հան­դի­պում մը ու­նե­ցած է Վրաս­տա­նի փոխ-վար­չա­պետ, ու­ժա­նիւ­թի եւ բնա­կան պա­շար­նե­րու նա­խա­րար Քա­խա Քա­լա­ծէի հետ։

«Որքան որ հին է Եւրոպայի քաղաքակրթութիւնը, այնքան եւ հին են անոր հետ Հայաստանի եւ հայ ժողովուրդի կապերը»:
Նախարար Եդուարդ Նալպանտեանի համոզմամբ, նոր էջ մը կը բացուի Երեւան-Պրիւքսէլ փոխադարձ շահաւէտ համագործակցութեան մէջ:

Անգարա-Մոսկուա լարուածութիւնը կ՚անդրադառնայ տարածքաշրջանի հաւասարակշռութիւններուն վրայ:
Ռուսաստան կ՚աշխուժանայ Իրաք-Սուրիա առանցքին վրայ:
Թուրքիա կը ջանայ աշխարհին ցոյց տալ Քրեմլինի բուն նպատակները: Վարչապետ Տավուտօղլու այսօր կը հիւրընկալէ Մեսուտ Պարզանին: Խոցուած ռուսական ռազմաօդանաւուն սեւ արկղը յանձնուեցաւ Վլատիմիր Փութինին:

ՅԱ­ԿՈԲ ՎԱՐ­ԴԻ­ՎԱ­ՌԵԱՆ

Հպար­տու­թեամբ կա­րե­լի է խոս­տո­վա­նիլ, թէ խստա­պա­հանջ նի­ւեոր­քա­հայ հան­դի­սա­տե­սին կա­րե­լի ե­ղաւ հրամց­նել հայ­կա­կան դա­սա­կան մեր ի­րա՛ւ ե­րաժշ­տու­թիւ­նը:  Յայ­տա­գի­րը նուի­րուած էր Հա­յոց մեծ ե­ղեռ­նի 100-րդ տա­րե­դար­ձին:  Դա­սա­կան ե­րաժշ­տու­թեան կա­րե­ւոր ա­նուն­ներ այդ ե­րե­կոյ՝ Շա­բաթ, Նո­յեմ­բե­րի 21-ին,

Կար­սի Մշա­կոյ­թի եւ ա­րուես­տի միու­թեան նա­խա­գահ Վե­տաթ Աք­չա­յէօզ յայտ­նեց, որ Ա­նիի ա­ւե­րակ­նե­րուն մօ­տա­կայ Ա­լէմ գիւ­ղի շրջա­կայ­քին յայտ­նա­բե­րուած են ժայ­ռա­պատ­կեր­ներ, ո­րոնց հաս­տատ­ման հա­մար դի­մած են՝ տեղ­ւոյն թան­գա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յայտ­նի ի­րո­ղու­թիւն մըն է, թէ՝ կիր­քե­րը ազ­դե­ցու­թիւն կը գոր­ծեն մար­դուս ա­ռող­ջու­թեան վրայ։ Երբ կ՚ըն­դու­նինք կիր­քե­րու ազ­դե­ցու­թիւ­նը ա­ռող­ջու­թեան վրայ, ա­պա ու­րեմն ի՞նչ է «կիրք»ը։ Ա­մե­նա­պարզ բա­ցատ­րու­թեամբ՝ կիր­քը հո­գիին զօ­րեղ շար­ժո­ղու­թիւնն է։ Եւ երբ ո­րե­ւէ տպա­ւո­րու­թիւն, մար­դուս մէջ սաս­տիկ կեր­պով կ՚արթնց­նէ հա­մա­պա­տաս­խան զգաց­մունք­ներ՝ ո­րոնք մտքի ըն­թաց­քը յան­կար­ծա­կի կեր­պով կը փո­խեն, այդ ժա­մա­նակ նկա­տե­լի կ՚ըլ­լայ՝ «հո­գե­կան յու­զում», այ­սինքն՝ կի՛րք. (Կիրք=emotion, affect)։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­տե­լու­թիւ­նը մո­լու­թիւն մըն է՝ որ մարդս կ՚ա­ռաջ­նոր­դէ ու­րիշ մո­լու­թիւն­նե­րու, զոր օ­րի­նակ՝ խա­բէու­թեան, ինչ­պէս կ՚ը­սէ Ա­ռա­կա­խօ­սը. «Ա­տո­ղը իր շրթունք­նե­րը կը կեղ­ծէ ու սրտին մէջ նեն­գու­թիւն կը պա­հէ։ Ա­նոր գե­ղե­ցիկ խօս­քե­րուն մի՛ հա­ւա­տար, քա­նի որ ա­նոր սրտին մէջ եօ­թը զզուե­լի բան կայ։ Ան որ իր ա­տե­լու­թիւ­նը նեն­գու­թեամբ կը ծած­կէ, ա­նոր չա­րու­թիւ­նը ժո­ղո­վուր­դին մէջ պի­տի յայտ­նուի։