Արխիւ

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէ­կուան Սրբա­դաս­ման ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կաւ հե­տե­ւեալ պատ­գա­մով, զոր կը ներ­կա­յաց­նենք ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նի վե­րա­ծե­լով։

«Իսկ ե­թէ նա­խա­տի­ցի՛ք եւս վասն ա­նուանն Քրիս­տո­սի, ե­րա­նե­լի՛ էք, զի …Աս­տու­ծոյ Հո­գին ի վե­րայ ձեր հան­գու­ցեալ է»
(Ա ՊԵՏ. Դ 14)

Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան բա­ցա­ռիկ հար­ցազ­րոյց մը տուած է «Հիւր­րի­յէթ» օ­րա­թեր­թին, ո­րու թղթա­կի­ցը Ճան­սու Չամ­լը­պէլ այս օ­րե­րուն կը գտնուի Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Այ­սօր «Հիւր­րի­յէթ»ի մէջ գրե­թէ ամ­բողջ էջ մը յատ­կա­ցուած է այս հար­ցազ­րոյ­ցին, ո­րու ամ­բող­ջա­կան տար­բե­րա­կը զե­տե­ղուած է նաեւ թեր­թի հա­մա­ցան­ցա­յին կայ­քէ­ջին վրայ։

Րէճէպ Թայյիպ Էրտողան. «1915-ի դէպքերուն վերաբերեալ հայոց բոլոր պնդումները անհիմն են»:
Թուրքիա հայկական հարցին շուրջ սկսած է վերստին շեշտադրել իր վաղեմի մօտեցումները: Նախագահը այսօր դարձեալ հանդէս կու գայ յայտարարութիւնով մը:
Պետական աւագանին այսօր ոգեկոչման համար Չանաքքալէ կ՚այցելէ միջազգային հիւրերուն մասնակցութեամբ:

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի­րա­րու հարց­նենք սի­րե­լի­նե՜ր. իր ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին ա­նար­դա­րու­թիւն­նե­րու, ա­նի­րա­ւու­թիւն­նե­րու չեն­թար­կուած մէ­կը կա՞յ ար­դեօք։ Ա­մէն մարդ, քիչ կամ շատ չա­փով, դի­մա­ւո­րուած է ա­նի­րաւ ու ա­նար­դար դէպ­քե­րու հետ։

Ապ­րիլ 23-ի Ազ­գա­յին գե­րա­կա­յու­թեան եւ ման­կանց տօ­նին առ­թիւ այ­սօր մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն կ՚ապ­րուի բո­վան­դակ Թուր­քիոյ մէջ։ 0րուան տօ­նին ա­ռըն­թեր, այ­սօր կը նշուի նաեւ Ազ­գա­յին մեծ ժո­ղո­վի հիմ­նադ­րու­թեան 95-րդ տա­րե­դար­ձը։

​Վաղուան ոգեկոչումներուն ընդառաջ Անգարայի թիրախը դարձած են Երեւանի արարողութիւնները:
Րէճէպ Թայյիպ Էրտողան. «Իրենք պիտի նուագեն, իրենք ալ պիտի խաղան»:
Աւստրիոյ խորհրդարանի որոշումէն վերջ Թուրքիա քննարկումներու համար ետ կանչեց Վիեննայի մօտ իր դեսպանը:

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ճա­կա­տին վրայ բա­խում­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ կա­տա­րուած հրա­դա­դա­րի խախ­տում­նե­րուն բե­րու­մով։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բաղ-Ատր­պէյ­ճան հա­կա­մարտ զօր­քե­րու շփման գծի հիւ­սիս-ա­րե­ւե­լեան ուղ­ղու­թեամբ նա­խորդ գի­շեր (Ապ­րի­լի 20-21) ժա­մը 05.15-ի սահ­ման­նե­րուն՝ պա­տա­հե­ցան բա­խում­ներ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Տե­ղա­կան մա­մու­լը ո­ղո­ղուած է հայ­կա­կան հար­ցին վե­րա­բե­րեալ նիւ­թե­րով։ Այդ ամ­բող­ջէն ան­մասն չէ նաեւ թրքա­հա­յու­թիւ­նը։ Ինչ­պէս միշտ, հայ-թրքա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու գոր­ծըն­թա­ցին վրայ ազ­դե­ցու­թիւն գոր­ծե­լու հնա­րա­ւո­րու­թե­նէն զուրկ ըլ­լա­լով հան­դերձ մեր հա­մայն­քին գո­յու­թեան փաս­տը կը շեշ­տադ­րուի՝ նշա­նա­կու­թեան ուռճա­ցու­մով։

Ե­րէկ, հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ ըն­դու­նե­լու «Հայ­ճար»ի նո­րըն­տիր վար­չու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը։ Այս­պէս, մեր հիւ­րերն էին ա­տե­նա­պետ Ժան Կավ­րի­լոֆ, Սե­ւան Յա­կո­բեան եւ Ա­րէտ Ճա­նի­կեան։