Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ժա­մա­կար­գու­թիւն» կը նշա­նա­կէ՝ ե­կե­ղե­ցա­կան ժա­մա­սա­ցու­թիւն, ծէս, ժա­մե­րու դա­սա­ւո­րում։ Ժա­մա­կար­գու­թիւ­նը, այս ի­մաս­տով՝ ժա­մե­րու, այ­սինքն ժա­մեր­գու­թեան եւ ժա­մա­սա­ցու­թեան, պաշ­տա­մուն­քի յա­տուկ ե­կե­ղե­ցա­կան կարգն է։ Հայ Ե­կե­ղե­ցին ալ ու­նի ժա­մեր­գու­թեան յա­տուկ կար­գը։ Ուս­տի կ՚ար­ժէ ժա­մա­կար­գու­թիւ­նը դի­տել ան­գամ մըն ալ Ե­կե­ղեց­ւոյ պատ­մու­թեան տե­սան­կիւ­նէն եւ տես­նել, թէ ինչ­պէս հա­սած ենք ներ­կայ վի­ճա­կին։

Ռուսաստանի զօրքերը այս առաւօտեան դրութեամբ սկսան հեռանալ Սուրիայէն:
Ժընեւի մէջ կը շարունակուին ճգնաժամի կարգաւորման ուղղեալ բանակցութիւնները:

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պետ Հայ­րի Ի­նէօ­նիւ խորհր­դա­կան նշա­նա­կած է մեր հա­մայն­քէն Սի­րան Սուր­քին։ Յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին Սի­րան Սուր­քի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նէն ներս պի­տի պաշ­տօ­նա­վա­րէ փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րուն գծով եւ քա­ղա­քա­պետ Հայ­րի Ի­նէօ­նի­ւին հետ պի­տի աշ­խա­տի՝ ոչ-իս­լամ փոք­րա­մաս­նա­կան հա­մայնք­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ կար­գադ­րու­թիւն­նե­րու շուրջ։

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան շա­բա­թա­վեր­ջին Վիեն­նա­յի մէջ մաս­նակ­ցե­ցաւ Եւ­րո­պա­կան ժո­ղովր­դա­կան կու­սակ­ցու­թեան (ԵԺԿ) ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րու հան­դիպ­ման։

​Անգարայի ահաւոր պայթումէն վերջ ամբողջ ժողովուրդը կ՚ամրապնդէ միասնականութեան ու զօրակցութեան գիտակցութիւնը:
Հանրապետութեան նախագահ Րէճէպ Թայյիպ Էրտողան համոզուած է, թէ ահաբեկչի եւ ահաբեկչութեան հասկացութիւնները պէտք է վերասահմանուին:

Աշ­խար­հահռ­չակ լու­սան­կա­րիչ Ա­րա Կիւ­լէր միշտ վառ հե­տաքրք­րու­թեան ա­ռար­կայ կը մնայ մի­ջազ­գա­յին հար­թու­թեան վրայ։ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ա­րա Կիւ­լէ­րի կեան­քին ու գոր­ծու­նէու­թեան ձօ­նուած «Իս­թան­պու­լի աչ­քը» կո­չուած փաս­տա­վա­ւե­րագ­րա­կան ժա­պա­ւէ­նի հա­մաշ­խար­հա­յին ա­ռա­ջին ցու­ցադ­րու­թիւ­նը։ 

Ե­րէկ, հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նէն խումբ մը ա­շա­կերտ­ներ։ Այս­պէս, ե­րի­տա­սարդ կրթա­կան մշակ Մե­լի­սա Ֆե­րա­հեա­նի ու­ղեկ­ցու­թեամբ մեր այ­ցե­լու­թեան փու­թա­ցին դպրո­ցի 8-րդ դա­սա­րա­նի սա­նե­րը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ա­զա­տու­թիւն»ը իր լայն ա­ռու­մով կը նշա­նա­կէ՝ ի­մա­ցա­կա­նու­թեան եւ կամ­քին մէջ ար­մա­տա­ցած կա­րո­ղու­թիւն ու­նե­նալ գոր­ծե­լու կամ չգոր­ծե­լու, ը­նե­լու այս կամ այն, ինք­նա­կամ վճռե­լու կա­տա­րե­լիք գոր­ծեր։ Ա­զա­տու­թեան այս բա­ցատ­րու­թիւ­նը բնա­կա­նա­բար կ՚են­թադ­րէ բա­նա­կա­նու­թիւն՝ խոր­հե­լու եւ մտա­ծե­լու կա­րո­ղու­թիւն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­ղօթ­քը կա­րե­լի՞ է «ա­րուեստ» նկա­տել։ Ո­մանք կրնան ա­ռար­կել եւ ը­սել, թէ ա­ղօթ­քը եւ ա­րուես­տը բո­լո­րո­վին տար­բեր ի­րո­ղու­թիւն­ներ են, այն­քան որ կա­րե­լի չէ՛ այս եր­կու­քը միա­ւո­րել եւ ի­րա­րու կցել, քա­նի որ հա­սա­րա­կաց կէտ մը չու­նին ա­նոնք։ Այս ա­ռար­կու­թիւն­նե­րը ըն­դու­նե­լէ կամ մեր­ժե­լէ ա­ռաջ կ՚ար­ժէ ա­նոնց էու­թիւ­նը վեր­լու­ծել։