ԽՐԱԽՈՒՍԱՆՔ ԵՒ ՀՐՃՈՒԱՆՔ

Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը շա­բա­թա­վեր­ջին ընթ­րի­քի սե­ղա­նով մը մե­ծա­րեց նո­րապ­սակ Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեա­նը։ Ս. Զատ­կի տօ­նին յա­ջոր­դած օ­րե­րուն գա­տը­գիւղ­ցի­նե­րը ո­րո­շած էին թա­ղի Ս. Թա­գա­ւոր ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից «Պա­լըք­ճեան» սրա­հին մէջ կազ­մա­կեր­պել ան­մի­ջա­կան ե­րե­կոյթ մը՝ ան­գամ մը եւս ող­ջու­նե­լու հա­մար թա­ղի նո­րաօծ քա­րո­զի­չին հո­գե­ւոր ան­դաս­տա­նէ ներս մուտք գոր­ծե­լը։ Խրա­խու­սան­քի եւ հրճուան­քի տրա­մադ­րու­թիւ­նով գա­տը­գիւղ­ցի­նե­րը հա­մախմ­բուե­ցան Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեա­նի կող­մէ օրհ­նուած սե­ղան­նե­րու շուրջ։ Հո­գե­ւոր դաշ­տէն ներս ան ա­ռա­ջին քայ­լե­րը կ՚առ­նէ՝ բո­լո­րի զօ­րակ­ցու­թեան եւ գնա­հա­տան­քի զգա­ցում­նե­րուն ա­ռար­կայ դառ­նա­լով։ Ար­դա­րեւ, Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը յոյս ու­նի, թէ ա­պա­գա­յին ան պի­տի ար­ձա­նագ­րէ նո­րա­նոր նուա­ճում­ներ եւ օգ­տա­շատ ծա­ռա­յու­թիւն մը պի­տի բե­րէ՝ ըլ­լա­լով ա­ռանց ա­մօ­թի մշակ մը։

Շա­բաթ ե­րե­կո­յեան կազ­մա­կեր­պուած ընթ­րի­քին ներ­կայ գտնուե­ցան Տ. Գրի­գոր Ա. Քհնյ. Տա­մա­տեան, ե­րէց­կին-տի­րա­մայր Սիլ­վա Տա­մա­տեան, նո­րաօծ հայր սուր­բի ըն­տա­նե­կան պա­րա­գա­նե­րը, ո­րոնք եւս ար­տա­սո­վոր զգա­ցում­նե­րու շրջա­նէ մը կ՚անց­նին ան­տա­րա­կոյս։ Ե­րե­կոյ­թին ներ­կայ էին նաեւ Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թեան ա­տե­նա­պետ Պետ­րոս Շի­րի­նօղ­լու եւ Գա­տը­գիւ­ղի զա­նա­զան յա­րա­կից մար­մին­նե­րու պա­տաս­խա­նա­տու­ներ եւ ե­կե­ղեց­ւոյ շուրջ հա­մախմ­բուած յայտ­նի թա­ղե­ցի­ներ։ Տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բին կող­մէ սար­քուած Ս. Զատ­կի բնո­րոշ սե­ղան­նե­րուն շուրջ ստեղ­ծուե­ցաւ ան­մի­ջա­կան մթնո­լորտ։ Թա­ղա­յին խոր­հուր­դը ա­մէն կար­գադ­րու­թիւն ը­րած էր՝ որ­պէս­զի թէ­կուզ հա­մեստ այս ե­րե­կոյ­թը ան­մո­ռա­նա­լի դառ­նայ նո­րապ­սակ հայր սուր­բին հա­մար։ Թա­ղի կարգ մը յա­րա­կից մար­մին­նե­րը յու­շա­նուէր­ներ ալ յանձ­նե­ցին Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեա­նին։

Ընթ­րի­քի ըն­թաց­քին ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Գա­տը­գիւ­ղի Ս. Թա­գա­ւոր ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Ար­ման Պիւ­քիւ­ճեան, որ ե­րախ­տա­գի­տա­կան զգա­ցում­նե­րով ար­տա­յայ­տուե­ցաւ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի հաս­ցէին, ո­րով­հե­տեւ իր բարձր տնօ­րի­նու­թեամբ եւ ձե­ռամբ տե­ղի ու­նե­ցած էր հայր սուր­բին ձեռ­նադ­րու­թիւ­նը։ Ան հեր­թա­կան ան­գամ յա­ջո­ղու­թիւն մաղ­թեց նո­րապ­սակ հայր սուր­բին։ Ար­ման Պիւ­քիւ­ճեա­նէն վերջ ի­րենց սրտի խօս­քե­րը ար­տա­սա­նե­ցին նաեւ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի գլխա­ւոր խմբա­գիր Ա­րա Գօ­չու­նեան եւ Արժ. Տ. Գրի­գոր Ա. Քհնյ. Տա­մա­տեան։ Խմբավար Սեւան Շէնճանի գլխաւորութեամբ, Ս. Թագաւոր Դպրաց Դաս-երգչախումբի անդամներն ալ հանդէս եկան տոհմիկ քանի մը երգերով։

Հուսկ, հայր սուր­բի օրհ­նու­թեան խօս­քով ընթ­րի­քը հա­սաւ իր ա­ւար­տին։

Հրա­ժեշտ առ­նե­լէ ա­ռաջ բո­լո­րը ան­գամ մը եւս շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­ներ եւ յա­ջո­ղու­թեան մաղ­թանք­ներ փո­խան­ցե­ցին Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեա­նին։