ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Իրադարձութեան մը տարինե՜ր ետք հեքիաթի վերածումը… Երբ դէպք մը դարձեալ պատմուի, ձեւով մը «սիմիւլասիոն» կը ստեղծուի այդ իրադարձութեան ուրիշներու փոխանցման համար, ինչ որ ժամանակ առ ժամանակ փոփոխութեան ենթարկուելով կը վերաձեւաւորուի։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Այս շաբաթ փոքրիկ Զաւէնիկ մանկապարտէզին մէջ սորվեցաւ բառերը վանկերու բաժնելու նուրբ արուեստը: Նախապէս դաստիարակը մեզի ղրկած էր համապատասխան տեսերիզը, ուր տղաքը սիրով կը վանկատեն բառերը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Այս երկուքը կը յագեցնեն իմ հոգիի սովը: Մէկը մեղր է, երկրորդը դօշաբ՝ ռուպ, բնութենէն անսահման քաղցր ու անոյշ. ուտելով չես կշտանար, նայելով չես յագենար:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի մէջ իր աշխատանքները աւարտեց Համաշխարհային հայկական առաջին գագաթաժողովը, որուն մասնակցելու համար Երեւան ժամանած էր վեց հարիւր հոգի՝ աշխարհի աւելի քան յիսուն երկիրներէ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կարելի է ըսել, որ երջանիկ ըլլալու ձգտումը համարժէք է քնանալ փորձելու։ Որքան շատ կը փորձէք քնանալ, այնքան շատ կը կորսնցնէք ձեր քունը: Նմանապէս, որքան շատ կը փորձէք երջանիկ ըլլալ, այնքան աւելի տխուր կը դառնաք:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ գրին ու մշակոյթին նուիրեալ վաստակաշատ խմբագիր Շաւարշ Միսաքեան լրագրական ասպարէզ նետուած է 16 տարեկանին՝ «Սուրհանդակ» թերթի խմբագրութեան մէջ: Անոր հրապարակագրական ինքնահաստատումը սակայն կը սկսի 1908 թուականին, երբ Զապէլ Եսայեանի, Գեղամ Բարսեղեանի եւ Վահրամ Թաթուլի հետ կը ձեռնարկէ Պոլսոյ «Ազդակ» շաբաթաթերթի հրատարակութեան։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 24.1-12:
Պօղոս առաքեալին Եփեսացիներուն ուղղած նամակէն 5.15-33:
Ղուկասի Աւետարանէն 8.49-56:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Թուային դարաշրջանը մեզի համար նոր ինքնութիւններ կը ձեւաւորէ, մեզի կը հագցնէ դիմակներ։ Առցանց աշխարհը մեզ կը ստիպէ թաքցնել մեր զգացումները եւ մենք հերթով ականատես կ՚ըլլանք մեր մարդկային զգացումներու անհետացման։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ֆրանսահայ հեղինակաւոր մտաւորականը, որ թեւակոխած է իր 80-ամեակը, ներկայ այցելութեան օրերուն Երեւանի մէջ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ին:
Քլոտ Մութաֆեան. «Լաւատեսութիւնը իմ տկարութիւնն է»:
«Ֆրանսայի հայութիւնը Արցախի այս վերջին պատերազմէն վերջ քիչ մը արթնցաւ, բայց, սփիւռքը ընդհանրապէս համախմբման կարիք ունի, պառակտուած է՝ կուսակցական կամ այլ պատճառներով»:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ես ինծի համար միշտ կը նախընտրեմ նեղ արահետներ, լայն ուղիները ինծի համար չեն: Այդպիսի ճանապարհները զիս կանուխ կը յոգնեցնեն եւ տուրք կու տան իմ մէջ ապրող ծուլութեան:
