ՆՈՐ ԻՐԱՎԻՃԱԿԻՆ ՀԱՄԱՀՈՒՆՉ
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի նախկին արտաքին գործոց նախարարներէն Վարդան Օսկանեան շահեկան յօդուածով մը խորհրդածութիւններ ըրաւ առկայ տագնապի վտանգներուն շուրջ եւ առանձնացուց քանի մը հիմնական ուղղութիւններ, որոնց վրայ աշխատանքները պէտք է կեդրոնացուին յառաջիկայ շրջանին, առանց տակաւին երկար յապաղելու:
«Ռազմական գործողութիւններով ստեղծուած կարգավիճակը երբեք հիմք չի կրնար ծառայել տարածքաշրջանէ ներս երկարատեւ ու կայուն խաղաղութեան, ինչպէս նաեւ հարեւան երկիրներու միջեւ բարիդրացիական յարաբերութիւններու հաստատման համար։ Ինչպէս 1994-ի պատերազմով ստեղծուած կացութիւնը հիմք չծառայեց յաջորդ 25 տարիներու խաղաղութեան համար, այնպէս ալ այս պատերազմով ստեղծուած իրավիճակը չի կրնար ամուր խաղաղութեան հիմք ըլլալ գալիք տարիներուն համար։ Հայկական կողմը երբեք յաւակնութիւն չէ ունեցած եւ ապագային ալ պիտի չունենայ տարածքներու համար, որոնք իրենը չեն եղած, բայց նախանձախնդիր ու հետեւողական պիտի ըլլայ տէր կանգնելու ուղղութեամբ այն ամէն ինչին, որ արդարացիօրէն իրեն կը պատկանի»:
«Եթէ շարունակուի այս ներքին յամառութիւնը եւ արտաքին անգործութիւնը, ապա ոչ-հեռու ապագային մեզ կը սպառնայ Արցախի մնացորդ մասի նախիջեւանացում, Սիւնիքի հայաթափում ու նոյնիսկ կորուստ»: