Ընկերա-մշակութային

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ինչպէս գառն է մատաղի համար, այնպէս ալ տղամարդը՝ պատերազմի:
Չգիտակցած մահը՝ մահ է, գիտակցած մահը՝ անմահութիւն:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Եւրոպական ժառանգութեան օրերուն տեղի ունեցած ձեռնարկներուն կարգին ուշագրաւ էր սեպտեմբեր 25-ին «Կոմիտասի գրադարանը. եւրոպական լեզուներով գրականութիւն» խորագրով ցուցադրութեան բացումը՝ Կոմիտասի թանգարան-հիմնարկէն ներս, մեծն Կոմիտասի ծննդեան օրը, որ այս տարի համընկաւ Եւրոպական ժառանգութեան օրերէն մէկուն:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Փիլիսոփայութիւնը կը կողմնորոշէ մարդու աշխարհայեացքը եւ իւրաքանչիւր տնտեսական ու ընկերային համակարգ հիմնուած է անոր վրայ։ Փիլիսոփայութիւնը մարդկային միտքի ամենավառ գաղափարներու արտադրանքներէն մին է։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պատմաբան, հասարակական, քաղաքական գործիչ եւ դիւանագէտ Ժիրայր Լիպարիտեանի «Հայաստան-Թուրքիա. Պետականութիւն, պատմութիւն, քաղաքականութիւն» աշխատութիւնը՝ նուիրուած հայ-թրքական հարցերուն, արդէն ընթերցողի սեղանին է:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մերօրեայ մամուլ…
Այսօրուան մեր ընկերութիւնը այնպիսի ժամանակաշրջան մը կ՚ապրի, երբ կարծէք ամէն ինչ իրար անցած, ամէն բան գլուխն ի վար շրջուած է: 

ԶԱՔԱՐԻԱ ԹԱՄԷՐ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Անտառները հեռացան վանդակին մէջ բանտարկուած վագրին քովէն, բայց ան չկրցաւ մոռնալ զանոնք, բարկացած նայուածքը սեւեռեց իր վանդակին շուրջը դեգերող մարդոց, որոնք հետաքրքիր եւ անվախ աչքերով կը հետեւէին իրեն եւ անոնցմէ մէկը կը խօսէր հանդարտ եւ հրամայական շեշտով.

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ճարտարագէտ Ռաֆֆի Քորթոշեան ծնած է Սուրիոյ Հալէպ քաղաքը՝ 1979 թուականին։ Արմատներով Խարբերդի Եղէգի գիւղէն է: 1990 թուականին աւարտած է Ազգային Հայկազեան վարժարանը, իսկ 1996 թուականին՝ Քարէն Եփփէ Ազգային ճեմարանը:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ո՛չ թէ գունագեղ տօնակատարութիւն, ուր չհնչեց Արցախին նուիրուած ո՛չ մէկ երգ եւ ոչ մէկ հոգեթովիչ խօսք, այլ ազգովի ապաշխարութիւն: Սեպտեմբերի 21-ը, դիտաւորեալ շրջած են. ժամացոյցը հակառակը դառնալ սկսած է, սակայն բոլորը կոյր են ու խուլ՝ նշմարող չկայ:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Այն ինչ-որ պիտի շարադրեմ ստորեւ, ո՛չ իմ վառ երեւակայութեան արդիւնքն է, ո՛չ ալ յօրինուածք կամ հեքիաթ մը, այլ իրականութիւն, որ ծանօթ չէ շատերուն:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի անկախութեան 30-ամեակը կը դիմաւորենք հակասական զգացողութիւններով: Մէկ կողմէ յատկանշական յոբելեանը նշելու գայթակղութիւնը կը տիրէ, միւս կողմէ կայ այրող միամեայ վէրքը, որ կը մխայ հայոց սիրտին վրայ: