ՀԵՔԻԱԹ՝ ՅՈԳՆԱՏԱՆՋ ԿՆՈՋ ՄԱՍԻՆ
ՆԻՆԱ ՍՈՒՄԻՐԷ
Ռուսերէնէ թարգմանեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Կար ու չկար Յոգնատանջ Կին մը կար։ Ամէն առտու ան կ՚արթննար ձեւով մը. ամբողջ օրը կը ստիպէր ինքզինքին աշխատիլ ու երեկոյեան ուժասպառ՝ կը մտնէր անկողին։ Ան այլեւս չէր յիշեր, թէ վերջին անգամ երբ ինքզինքը կը զգար հանգչած, ուժով լի եւ ապրելու փափաքով։