ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Եթէ պատերազմ չըլլար՝ դժուար թէ գնահատէի ազատութեան գինը: Ազատութեան մէջ ազատութիւնը թափանցիկ է՝ աներեւոյթ:
Եթէ պատերազմ չըլլար, դժուար թէ իմ մտքի ծայրէն երբեւէ անցնէր, որ կարելի է, օր մը աշխարհի ամենաանվտանգ ու ապահով անկիւնը դառնայ վտանգաւոր, անորոշ ու սարսափազդու:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
-Դե՛հ, վեր կացէ՛ք, երթանք, շուտով մութը պիտի իյնայ,- կ՚ըսէ տատս ու կամուցուկ մը կ՚երկննայ դէպի բազկաթոռին յենած իր երկու ձեռնափայտերը:
-Մամա, ո՞ւր երթանք,- զարմացած կը հարցնէ իմ մայրը:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի անկախութենէն ետք Հայաստանի պետական եւ ոչ-պետական հիմնարկներուն մէջ սփիւռքահայ մասնագէտները միշտ աշխատած են, սակայն պետական համակարգին մէջ անոնց թիւը սահմանափակ եղած է: Տարի մը առաջ առաջին անգամ Հայաստանի մէջ փորձ կատարուեցաւ աւելի մեծ թիւով սփիւռքահայեր հրաւիրելու եւ զանոնք Հայաստանի պետական համակարգին մէջ ներգրաւելու նպատակով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ֆրանս Քաֆքայի ամենայայտնի ստեղծագործութիւններէն մին է «Կերպարանափոխութիւն»ը, որ առաջին անգամ հրատարակուած է 1915 թուականին եւ կը համարուի հեղինակի ամենահանրաճանաչ գործը։ Գիրքը կը ծանօթացնէ «միջատի վերածուած մարդ» մը, սակայն վէպի հաղորդած իմաստը եւ տողատակերը այսքանով սահմանափակուած չեն։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Դասարանին բանաստեղծը...
19-րդ դարավերջին ու 20-րդ դարասկիզբին բնական երեւոյթ էր, որ մանաւանդ Պոլսոյ հայկական վարժարաններուն մէջ իւրաքանչիւր դասարան ունենայ իր բանաստեղծը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Քրիստոնէական Եկեղեցւոյ ամենէն կենսալից եւ իմաստալից տօնը Տէր Յիսուսի Յարութեան տօնն է:
«Դուք մի՛ վախնաք. գիտեմ որ խաչուած Յիսուսը կը փնտռէք: Հոս չէ, որովհետեւ յարութիւն առաւ, ինչպէս ըսած էր:
ԵՐԱՄ
Կնոջը խնդրեց, որ վարը սպասէ։ Մինակը պիտի բարձրանար, որ կողակիցը չտեսնէր հնարաւոր տուայտանքները, հարուածները գուցէ, զորս ինք կրնար ստանալ բարձրանալով այնտեղ, աւելի քան տասնհինգ տարի վերջ։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Մեր կիները կրնան փորձել կեանք տալ զաւկի մը եւս՝ կորսնցուցած որդիին վիշտին դիմանալու ու կեանքով մահին յաղթելու համար: Մէկ կողմ ձգեցէք տարիքային ամօթխածութիւնը եւ զաւակ ունեցէք», վերջերս որդեկորոյս մայրերուն այսպիսի կոչով դիմած է զոհուած 25-ամեայ Հայկ Յակոբեանի մայրը՝ Սիրանոյշ Նալպանտեան։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Մեզմէ իւրաքանչիւրը պատասխանատու է մեր երկրի համար: Եւ պատասխանատու է առաջինը Տիրոջ առջեւ: Մենք մեր գործած մեծ ու փոքր, թէկուզ անզգոյշ ու աննկատ սխալներով կը վնասենք ոչ միայն մենք մեզի, մեր ընտանիքներուն ու զաւակներուն, այլեւ, ուշադրութիւն՝ մեր երկրին՝ մեր սուրբ հայրենիքին:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ինչո՞ւ Տէրը հաւատաւոր ժողովուրդներուն կու տայ օրէնքներ, կանոններ ու պատուիրաններ: Քանզի, նախ կանոններով ապրիլը շատ գեղեցիկ ու բարի բան մըն է: Եւ երկրորդ՝ Աստուած մեզ այնքան շատ կը սիրէ, որ Ան կ՚ուզէ Իր սրբութիւնը կիսել մեզի հետ, որպէսզի մենք ալ ապրինք սուրբ կեանք մը:
