ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Հնագէտները յայտնաբերած են մարդկային մնացորդներ, որոնք աւելի քան 1000 տարեկան են:
Ըստ հաղորդագրութեան, «24 ճանաչելի կմախքներ» յայտնաբերուած են Բրիտանիոյ Մալմսպերի աբբայութեան դրացնութեամբ գտնուող «Օլտ Պել» պանդոկին մէջ պեղումներու ժամանակ:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ֆրանսահայ յայտնի մտաւորական Քլոտ Արմէն Մութաֆեանի կողմէ պատմական նուիրատուութիւն՝ հօրը ժառանգութեան յաւերժացման ճանապարհին:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ապագան կ՚երազենք, կ՚երեւակայենք ու կը պատրաստուինք անոր լաւապէս իրականացման, ներկան կ՚ապրինք, բայց անցեալը մենք ենք, մեր անհատականութիւնը, մեր ինքնութիւնը կազմող միակ հանգամանքը, տարրը…
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ճերմակ թուղթին առջեւ միայնակ ու անկեղծ ըլլալու պատեհութիւնը զատ հմայք մը ունի: Շատեր կ՚ունենան այդ առիթները, բայց քիչեր կը զգան գիրին ուժը եւ այդ ուժով ազդելու կարեւորութիւնը:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Անցնող երեք շաբաթներու ընթացքին, մեր շաբաթօրեայ սիւնակով ներկայացուցինք Մերուժան Պարսամեան գրողը, հրապարակագիրն ու խմբագիրը: Այսօր մեր ընթերցողներուն պիտի ներկայացնենք Մերուժան Պարսամեան բանաստեղծը, աւարտելով Պարսամեանին յատկացուած այս շարքը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ներկայիս աշխարհի վրայ գոյութիւն ունի աւելի քան ութ միլիառ մարդ, որոնց իւրաքանչիւրը կը խօսի աւելի քան եօթ հազար լեզու եւ կ՚ապրի աշխարհի եօթ տարբեր մայրցամաքի վրայ։ Ի հարկէ, դժուար է ճանչնալ այսքան մարդոց իւրաքանչիւրը եւ հասկնալ, թէ ի՛նչ ըսել կ՚ուզեն անոնք։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Միշտ քեզ կը յիշեմ
անոր համար է որ
սիրտս իբրեւ ուռկան
աշխարհը հրաւիրած եմ խրախճանքի
եւ անզգալաբար
երգուած խօսքերս կը կրկնեմ
հաւատայ որ քեզ հանդիպելէս ետք
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի «Եղիշէ Չարենց» գրականութեան եւ արուեստի թանգարանին մէջ, ի թիւս հայ գրողներու բազմաթիւ նամակներու, կը պահուին նաեւ Արշակ Չօպանեանի նամակները, որոնց մէկ մասը ան գրած է ուրիշներու, իսկ մէկ մասն ալ ստացած է նշանաւոր մարդոցմէ:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Էլիզա Քերոբեանը եւ Էլէանորա Զաքարեանը Երեւանի Պետական համալսարանի Արեւելագիտութեան ակադեմիոյ ուսանողներ են։ 2023-2024 տարեշրջանին՝ անոնք Քուէյթի պետական համալսարանին մէջ մասնակցեցան «Արաբագիտութեան» կրթական ծրագրի։
ՀՐԱՆԴ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ
Ինքնասէր
Ինքնագոհ
Ինքնավստահ
Ծառը այս խրոխտ,
սլացքի հեւքով պարուրուած,
Ուզեց երկինքի կապոյտին հասնիլ
Եւ ամէն ճիգով դէպ՛ վեր սլացաւ
Շուրջի ծառերը հեգնեց, սլացաւ․․․
