ՀԱՒԱՏՔԴ ՔԵԶ ՓՐԿԷ
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Արեւուն ճառագայթները կը ջերմացնեն անկողինս, կ՚արթնցնեն զիս: «Արդեօք ժամը քանի՞ է», կը մտածեմ ու ժամացոյցիս նայելով կը ցատկեմ տեղէս: Արդէն ժամը տասն է, ինչպէ՞ս քնացած եմ այսքան: Մայրս ալ, ինչպէս միշտ, չ՚արթնցներ. բայց որոշած եմ եկեղեցի երթալ: Օրը Ուրբաթ է, Զօրավար Աստուածածին եկեղեցւոյ մէջ Սուրբ Պատարագ կը մատուցուի, ուր ընդհանրապէս կը համախմբուին սուրիահայերը: Պէտք է ելլեմ ու պատրաստուիմ, արդէն ուշացած եմ: