Հարթակ

Աշխատասիրեց՝  ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ 

- «Մար­մին Տէ­րու­նա­կան» եր­գէն ա­մի­ջա­պէս ետք ի՞նչ տե­ղի կ՚ու­նե­նայ։
- «Մար­մին Տէ­րու­նա­կան» եր­գէն ան­մի­ջա­պէս ետք սար­կա­ւա­գը կը ձայ­նէ. «Դպիր­նե՛ր, Սաղ­մո՛ս եր­գե­ցէք մեր Տէր Աս­տու­ծոյն» քաղցր ձայ­նով հո­գե­ւոր եր­գե՜ր եր­գե­ցէք, եւ «դպրիր­նե­րը օ­րուան խոր­հուր­դին հա­մա­ձայն Սրբա­սա­ցու­թիւն կ՚եր­գեն, իսկ սար­կա­ւագ­նե­րը վեր՝ Սուրբ Սե­ղան կը բե­րեն սրբա­զան Հա­ցը եւ ան­մա­հու­թեան Բա­ժա­կը»։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անց­նող օ­րե­րուն հրա­պա­րակ ե­լած «Նոր Հա­յաս­տան, Նոր Հայ­րա­պետ» նա­խա­ձեռ­նու­թեան հա­մար գլխա­ւոր նպա­տակ կը հան­դի­սա­նայ Ա­մե­նայն Հա­յոց Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տին իր պաշ­տօ­նէն հե­ռա­ցու­մը։ 
Տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով, յա­ճախ ա­նա­խորժ եւ Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ զա­ւակ­նե­րուն ան­յա­րիր վար­քով մը ար­տա­յայ­տուած մօ­տե­ցում­նե­րը հիմ­նա­կա­նին մէջ վի­րա­ւո­րա­կան բնու­թագ­րում­ներ կը բո­վան­դա­կեն Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի, ա­նոր գա­հա­կա­լին եւ ա­ւե­լի քան 700 միա­բան­նե­րուն հան­դէպ։

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Անուշ, մեղմ ու քաղցրահունչ հին մեղեդին որքա՜ն հաճելի կը թուի լսողութեան, որքա՜ն հարազատ ու անկրկնելի կախարդանք մը կը կրէ ան իր հնչիւններուն մէջ, հինն ու նորը շաղախող կարողութիւն մըն է նաեւ իր մէջ կուտակ-կուտակ պահուած, երբեք չհինցող, միշտ նորոգուող բարեկամութեան մը պէս:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդկութիւնը կ՚ապրի ժամանակաշրջանի մը մէջ, ուր ամէն բան սկսած է ծայրայեղութեան երթալ: Միջին ճանապարհ կամ միջին ընտրութիւն կարծես չէ մնացած մարդոց առջեւ՝ բացի ծայրայեղութիւններու երթալէ: Ծայրայեղութիւն ամէն ինչի մէջ՝ ապրուստի, հանգիստի, հաւատալիքներու, ըմբռնումներու, համոզումներու, մշակոյթի, ազատութեան, բարոյականութեան, հաւատքի, եւ այլն, եւ այլն:

Աշխատասիրեց՝ 
Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

- Ե՞րբ, ի՞նչ­պէս եւ ի՞նչ­պի­սի պայ­ման­նե­րու մէջ գրի առ­նուե­ցաւ «Հա­ւա­տամք»ը։
- Քրիս­տո­նէու­թեան ա­ռա­ջին իսկ դա­րէն, Ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ եւ ա­նոր կող­քին յայտ­նուե­ցան ա­ղանդ­ներ, կամ հեր­ձը-ւա­ծող­ներ, ո­րոնք ճշմա­րիտ հա­ւատ­քէն շե­ղած ան­ձեր կամ խմբակ­ցու­թիւն­ներ էին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ան­ցեալ շա­բաթ լսե­լի դար­ձած յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րը ցոյց կու տան, որ Սու­րիոյ հիւ­սի­սա­յին հա­տուած­նե­րու խնդի­րը այ­սօր սկսած է դառ­նալ երկ­րի գլխա­ւոր խնդիր­նե­րէն մին։ 
Խօս­քը ան­շուշտ կը վե­րա­բե­րի Սու­րիոյ հիւ­սի­սա­յին շրջան­նե­րուն մէջ գոր­ծող քրտա­կան զի­նեալ խմբա­ւո­րում­նե­րուն մա­սին, ո­րոնք անց­նող գրե­թէ ե­րեք տա­րի­նե­րուն մեծ ճի­գեր ի­րա­կա­նաց­նե­լով յա­ջո­ղած են ստեղ­ծել մա­սամբ ինք­նա­վար շրջան­ներ։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Արա Արծրունիին առաջին անգամ հանդիպեցայ 11 Յուլիս  2017-ին, երբ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսի մտայղացումով եւ կազմակերպութեամբ կը մասնակցէինք «Սփիւռքի հայը նոր հորիզոններու դիմաց» գիտաժողովին՝ Պիքֆայա, Լիբանան: Գիտէի, որ ան գաղութին մէջ ծանօթ արձակագիր եւ թատերագիր է, բայց, ինչ խօսք, ծանօթ չէի անոր գործերուն:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տա­կան կու­սակ­ցու­թեան (ՀՀԿ) խօս­նակ Ե­դուարդ Շար­մա­զա­նով, որ օ­րեր ա­ռաջ հար­ցազրոյց մը տուաւ հայ­րե­նի «Շան­թ» հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թեան՝ բա­ցա­ռեց, որ յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն կու­սակ­ցու­թիւ­նը դէմ յան­դի­ման պի­տի ըլ­լայ «առ­նէ­տա­վազ­ք» կո­չուած ե­րե­ւոյ­թին։ Շար­մա­զա­նո­վի այս «հաս­տա­տու­մ­»ը տե­ղի կ՚ու­նե­նար այն պա­հուն, երբ մէ­կէ ա­ւե­լի պատ­­գա­մա­ւոր­ներ կը լքէին ցարդ ալ խորհր­դա­րա­նին մէջ մե­ծա­մաս­նա­կան ուժ հան­դի­սա­ցող ՀՀԿ-ն։

Պատ­րաս­տեց՝ ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Աւանդապահ եւ անցելապաշտ որոշ բրիտանացիներու համար արքայական հանրային ձեռնարկները մինչեւ հիմա շատ հաճելի են, եւ մարդիկ ժամերով, նոյնիսկ ամբողջ օր մը փողոցը, կամ հրապարակի մը մէջ կը սպասեն տարազաւորներու այդ տողանցքը դիտելու, երջանիկ պահեր ապրելու համար, անկախ անկէ, որ այդ ձեռնարկները պետական սնտուկին միլիոններ կ՚արժեն, նոյնպէս կրնան մսխում նկատ-ւիլ, երբ մանաւանդ այդ ամուսնութիւններուն մեծ մասին ճակատագիրը այնքան ալ հէքեաթային աւարտ չ՚ունենար…

ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

Անտարակոյս ճիշդ պիտի չըլլար անհաճոյ կացութեամբ սկսիլ սոյն գրութիւնը երբ կարեւորագոյն հարցը Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին Երուսաղէմ երկրորդ այցելութիւնն էր եւ բացումը նորաշէն Ժառանգաւորաց եւ Ընծայարանի շէնքին՝ նուիրուած ազգային բարերար Ալեք եւ Մարի Մանուկեաններու կողմէ: