Հարթակ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Սփիւռքահայ հայրենադարձ կին մը մարշուտնի (փոքր հանրակառք) մը կը բարձրանայ: Վարորդին գլխաւերեւի մասը փակցուած ֆիտայիներուն պատկերները աչք կը քթթեն:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ 

Այսօրուան համաշխարհայնացած աշխարհը մարդուն ընձեռած է «ազատակամութիւն»՝ առանց չափերու եւ առանց սահմաններու: Մարդիկ, սկսած են ունենալ իրենց սեփական սուրբ գիրքերը, սահմանադրութիւնները, բարոյագիրքեր, որոնք գրուած են իւրաքանչիւրին սեփական համոզումներուն եւ ակնկալիքներուն հիման վրայ:

Աշխատասիրեց՝  ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

- Ի՞նչ բանի խորհրդանիշ են եկեղեցւոյ Խորանը եւ անոր խորը դրուած Ս. Սեղանը։
- Եկեղեցւոյ Խորանը կը խորհրդանշէ երկինքը, իսկ Ս. Սեղանը՝ Աստուծոյ գահը, երկնքի սրբարանը, ուր Յիսուս կը քաւէ եւ մշտնջենական բարեխօսութիւն կ՚ընէ հաւատացեալներուն համար։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Ե­թէ Յա­կոբ Պա­րո­նեա­նի Պաղ­տա­սար աղ­բա­րը ողջ ըլ­լար, հա­ւա­նա­բար պի­տի ը­սէր.
«Ոտ­քը կոտ­րէր այդ նա­մա­կա­բե­րին եւ այդ նա­մա­կը մե­զի բե­րած չըլ­լար»:

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

​Հայ Եկեղեցին քրիստոսասէրներուն հաւատքին միջնաբերդն է, որ իր առաքելաշունչ քարոզութեամբ առողջ հաւատքի սերմնացանը կը հանդիսանայ։ Ինչպէս որ սերմանողը անշարժ վիճակի մէջ չի մնար, այլ կը շրջի եւ սերմնահատիկներ կը ցանէ, այնպէս ալ Եկեղեցին անխարդախ հաւատքի տարածիչն է։

Աշխատասիրեց՝ 
Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

- Ս. Պա­տա­րա­գը ե՞րբ հա­յա­ցուե­ցաւ։
- Պա­տա­րա­գա­մա­տոյ­ցին հա­յա­ցու­մը ան­շուշտ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ե. դա­րուն:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հա­յաս­տա­նի մէջ ի­րա­կա­նա­ցուած «Թաւ­շեայ յե­ղա­փո­խու­թեան» թե­ման կը շա­րու­նա­կէ մնալ լու­սար­ձակ­նե­րու տակ: 
Խնդի­րը այն չէ միայն, որ Հա­յաս­տա­նի մէջ ի­րա­վի­ճակ փո­խուած է…

ՏՔԹ. ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ

Հին Յունաստանը Հիփնոս անունով քունի աստուած մը ունէր, որմէ՝ յունարէն լեզուին «քուն» բառը: Ուրեմն, hypnosis-ը դիցաբանական անունէն կու գայ: Անիկա արհեստականօրէն յառաջ բերուած քնանման դրութիւնն է, որ կարելի է «արհեստաքուն» (hypnosis) կոչել, իսկ արհեստաքունի յառաջացման գործընթացը՝ «արհեստական քնաբերութիւն»:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

-Հա՛-յա՛ս-տա՛ն, Հա՛-յա՛ս-տա՛ն, Հա՛-յա՛ս- տա՛ն...
Մանուկներուն ձայնը կը հասնի լսողութեանս ու ակամայ զիս պատշգամ կը հրաւիրէ: 

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօրուան ընկերութեան մէջ արժէքներու, սկզբունքներու ու գաղափարներու մասին խօսիլը՝ հոգեւոր, ազգային, մշակութային, երկրոդական ու ոչ-կարեւոր դարձած է, եւ ընդհանրապէս՝ անցնող տասնամեակներու «արժէքներ» կը համարուին։