Հարթակ

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Օրեր առաջ, Գահիրէի կեդրոնի բանուկ փողոցներէն մէկուն մէջ ամուսնոյն հետ քալող մեծահասակ կնոջ մը ուշադրութիւնը գրաւեց կախուած ազդ մը, որ զինք տարաւ դէպի հեռաւո՜ր անցեալ։ Հինգ թէ վեց տարեկան էր ան, երբ մայրը ձեռքէն բռնած տարած էր այդ օրերուն Կազզէի մէջ գործող միա՛կ լուսանկարիչին՝ Գեղամին աշխատանոցը։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

​Կ՚ըսեն... հայու երկնքի գարունն էր կորսուած,
Իսկ երկիրն ալ՝ ցաւի աշխարհ դարձած,
Եւ բոլոր երազները լռած, քայքայուած,
Ինքն ալ կեանքի աղմուկին՝ զինաթափ կեցած:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

28 մայիս 2024 թուականը մեր նոր պատմութեան ամենէն սեւ էջերէն մէկը դարձաւ, շնորհիւ փողոցէն մեր պետութեան ղեկին գլուխը անցնող խումբ մը չկայացած անհատներու, որոնք անցնող վեց տարիներու ընթացքին, ջանք չեն խնայեր մեր պետութեան հիմքերը արմատէն կազմաքանդելու:

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Քաղաքացի արաբը, որդի արաբացիութեան, որդի արաբներուն առտու կանուխ իր անկողինէն ելաւ, անմիջապէս պաղ ջուրով իր երեսը լուաց, ան սուր ածելիով մը ինչպէս որ պէտք էր՝ ածիլուեցաւ, մազերը սանտրեց կոտրուած սանտրով մը, ապա նախքան «դատի» թուղթերուն ծրարը իր թեւին տակ առնելը, անցողակի նայուածք մը նետեց իր դէմքին ու կեցուածքին, յետոյ՝ իր մօր ու քրոջ, ու ուղղուեցաւ դէպի պետական կառոյցներ, որպէսզի իր իրաւուքնին ետեւէն իյնայ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ի՞նչ կ՚ըլլայ այն մարդուն հետ, որ խոհեմութեան ճամբայէն կը մոլորի:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Խոհեմութեան ճամբայէն մոլորող մարդը մեռելներուն ժողովին մէջ պիտի մնայ» (Առ 21.16):

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Զանց առնելով աշխարհի ղեկավարման քաղաքական համակարգերը, ըլլան անոնք միաբեւեռ, երկբեւեռ կամ բազմաբեւեռ, կրնանք ըսել, որ ներկայ աշխարհի դասաւորման մէջ կան երկիրներ, որոնք իրենք զիրենք կը համարեն ժառանգորդը մեծ կայսրութիւններու եւ որոնք տրոհուած են պատմութեան ընթացքին, այս երկիրները թաքուն կամ անթաքոյց կ՚երազեն իրենց հին կայսրութիւններու վերականգնումը եւ նոյնիսկ կ՚աշխատին այդ մէկը իրագործելու համար:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իսրայէլի համար ծանր գիշեր մը դարձաւ Կազզէի պատերազմը։ Այս դրութեան շատ հաւանաբար համաձայն է նոյնինքն Իսրայէլի վարչապետ Պենիամին Նեթանիյահուն։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հակադիր բոլոր կողմերը պէտք է մտածեն ուժ դառնալու մասին. բան մը, որ չեն կրնար ընել առանց մէկը միւսին։ Իրականութիւն է, որ առանձինն կարելի չէ անցնիլ գետի միւս կողմը:
Եթէ ըլլայ գիտակցութիւն, թէ այս փուլէն վերջ հայերը պարտաւոր են ազգովին համախմբուելու, ապա միայն այդ պարագային ապագայի նկատմամբ տեսլականը կրնայ մեծնալ ու նոր ճանապարհներ կրնան բացուիլ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Յաւերժի ճամբորդ դարձողներու մասին գրելը թէեւ յուզական ներքին դրական ու ժխտական ապրումներ կը պատճառէ, բայց եւ այնպէս հեշտութեամբ կարելի է գրել: Բայց, գրել ողջերու մասին, այն ալ մանկավարժութեան ասպարէզին իր կեանքը նուիրած անձի մը մասին, բաւական ծանր, դժուար եւ պատասխանատուութիւն պահանջող իրողութիւն մըն է:

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Լիբանանցի պատասխանատուն, որ պարտականութիւն ունէր Լիբանանի մէջ ազգային հաշտութիւն իրականացնելու, իր ձեռքերը ոգեւորուած իրարու շփելով դուրս եկաւ [այդ պարտականութիւնը] իրեն յանձնարարած բարձր պաշտօնեային գրասենեակէն, յոյս ունենալով իր պարտականութիւնը յաջողցնելու: