Արխիւ

Ն. ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Աշ­խար­հահռ­չակ գծան­կա­րիչ եւ փո­րագ­րա­կան գե­ղան­կար­չու­թեան հայ վար­պետ Էտ­կար Շա­հին (1874-1947) մեծ համ­բա­ւի տէր է:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Մա­տաղ» կը նշա­նա­կէ՝ ուխ­տի ոչ­խար, զոհ կամ զո­հի ճաշ։ Իսկ «Սի­րոյ սե­ղան» ա­սա­ցուած­քը կը հա­մա­պա­տաս­խա­նէ «ա­գապ» յու­նա­րէն բա­ռին՝ որ կը նշա­նա­կէ՝ սէր, որ կը հան­դի­պինք Աս­տուա­ծա­շուն­չի Եօ­թա­նաս­նից յու­նա­րէն թարգ­մա­նու­թեան մէջ՝ որ գե­րա­զան­ցա­պէս կ՚ակ­նար­կէ «զգա­յա­կան սէ­րը»։ «Agape» կ՚ար­տա­յայ­տէ Քրիս­տո­սի սէ­րը կամ քրիս­տո­նեա­նե­րու սէ­րը՝ ի­րա­րու նկատ­մամբ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ե­ղա­նա­կի խորհր­դա­նիշն է ձիւ­նը եւ ա­հա­ւա­սիկ ձիւ­նը կ՚իջ­նէ մեծ ինք­նավս­տա­հու­թեամբ եւ կը տե­ղա­ւո­րուի հետզ­հե­տէ ո՛ւր որ մա­կե­րես մը գտնէ։ Եւ խե՜ղճ ձիւ­նը կը կար­ծէ, թէ իր այս հա­մայ­նա­տա­րած տի­րա­պե­տու­թիւ­նը տե­ւա­կան պի­տի ըլ­լայ եւ յա­ջո­ղու­թեամբ պի­տի պսա­կուի։ «Խե՜ղճ ձիւն», այս ի՜նչ պա­րապ մտա­ծում, ի՜նչ խա­բէու­թիւն, աշ­խար­հի վրայ տե­ւա­պէս մնալ, ան­վերջ տի­րա­պե­տել…։

Հա­յաս­տա­նի ներ­քին քա­ղա­քա­կան կեան­քին մէջ այս շրջա­նին կ՚ապ­րուին նոր խմո­րում­ներ։ Վեր­ջին ժա­մա­նակ­նե­րուն հա­սուն­ցած եւ սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րա­քուէի շրջա­նին հան­րա­յին կար­ծի­քի աչ­քին առ­ջեւ ա­ռա­ւել յստա­կա­ցած գոր­ծըն­թաց­նե­րուն զու­գա­հեռ՝ խիստ հա­ւա­նա­կան է, որ յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին հա­մա­խո­հա­կան նոր իշ­խա­նու­թիւն մը ձե­ւա­ւո­րուի երկ­րէն ներս։

Զուի­ցե­րիոյ Տա­ւոս քա­ղա­քին մէջ այ­սօր կը բա­ցուի Հա­մաշ­խար­հա­յին տնտե­սա­կան հա­մա­ժո­ղո­վը, ո­րուն կը մաս­նակ­ցի նաեւ Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու։ Կը հա­ղոր­դուի, որ ան այս առ­թիւ կը տե­սակ­ցի մի­ջազ­գա­յին ներդ­րող­նե­րու հետ եւ մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րէ Տա­ւո­սի հիմ­նա­կան ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն։

«Փակ սահմանի երկխօսութիւն» փաստավաւերագրական ժապաւէնի ցուցադրութեան յաջորդած ասուլիսին ընթացքին Վոլքան Վուրալի ելոյթը:
Վաստակաւոր դեսպանին համոզմամբ, Խորհրդային Միութեան փլուզումէն անմիջապէս վերջ դիւանագիտական յարաբերութիւններ պէտք է հաստատուէին Թուրքիոյ եւ Հայաստանի միջեւ, այս քայլին տակաւին չառնուած ըլլալը մեծ դժբախտութիւն մըն է, իսկ Պաքուն համոզելը կը վիճակի Անգարային:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի այն­քան սի­րուած ու յար­գուած դէմ­քե­րէն մին՝ Կար­պիս Ու­ղուր­լուեան։ Իր սե­րուն­դի ա­մե­նա­յատ­կան­շա­կան դէմ­քե­րէն մին էր Կար­պիս Ու­ղուր­լուեան, որ թրքա­հայ կեան­քէ ներս կը վա­յե­լէր թէ՛ մեծ հա­մակ­րանք եւ թէ մեծ վստա­հու­թիւն։

Հայաստան-ԵՄ համագործակցութեան խորհուրդի 16-րդ նիստը:
Երեւան վերահաստատեց իր հաստատակամութիւնը՝ խորացնելու համար կապերը:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Ի­նը տա­րի. եւ Հրանդ կը սպա­սէ ար­դա­րու­թեան:
Մեր օ­րագ­րու­թեան մէջ 19 Յու­նուա­րը դար­ձաւ Հրան­դի օր եւ ա­մէն տա­րի պահ մը լռե­ցինք ու վեր­յի­շե­ցինք ա­նոր մեծ ան­կու­մը: