Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի՞նչ է ձեր կար­ծի­քը, սի­րե­լի՜ բա­րե­կամ­ներ։ Կա­րե­ւո­րը եւ կա­րե­ւո­րին ար­ժէք տուո­ղը՝ «ու­նե­ցած»ին քա­նա­կին վրա՞յ է, հա­պա՝ «տրուած»ին քա­նա­կին վրա՛յ։ Ա­ւե­լի պարզ ը­սենք. ո՞ր մէ­կը ար­ժէք կը ներ­կա­յաց­նէ՝ ո­րե­ւէ բան ու­նե­նա՞լ, թէ ու­նե­ցա­ծը տալ՝ բաժ­նել ու­րիշ­նե­րու հետ։ Եւ ե­թէ «բա­րիք» ը­սուա­ծը ու­րի­շին օգ­տա­կար ըլ­լալ կը նշա­նա­կէ, ա­պա ու­րեմն կա­րե­ւո­րը ո՛չ թէ ու­նե­նալ, այլ՝ տա՛լն է։

Սու­րիոյ մէջ այս օ­րե­րուն կը պատ­րաս­տուին Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ընտ­րու­թիւն­նե­րուն, եւ օ­րէնս­դիր մարմ­նին մէջ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ու­նե­նա­լու գոր­ծըն­թա­ցէն ան­մասն չէ նաեւ հայ­կա­կան հա­մայն­քը: Խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րու քա­րո­զար­շա­ւը մեկ­նար­կած է մէկ օր ա­ռաջ, իսկ ընտ­րու­թիւն­նե­րը պի­տի կա­յա­նան Ապ­րիլ 13-ին:

ՍԱՐԳԻՍ ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ

Քա­նի մը շա­բաթ ա­ռաջ, ստա­մոք­սի բա­ւա­կան լուրջ ան­հանգս­տու­թիւն զգա­ցի։ Կաս­կած­ներս կը տա­րու­բե­րէին պա­ղա­ռու­թեան եւ ճա­շի հե­տե­ւանք՝ թե­թեւ թու­նա­ւո­րու­մի մի­ջեւ։ Թէյ, տնա­յին դար­մա­նու­մի մի­ջոց­ներ… ար­դիւնք չտուին։ Հե­ռա­ձայ­նե­ցի բժիշ­կիս, որ նոյն օրն իսկ ժա­մադ­րու­թիւն մը ճշդեց։

Շիշ­լի մար­զա­կում­բը Ս. Զատ­կի առ­թիւ խրախ­ճանք մը կազ­մա­կեր­պեց իր մար­զա­կան դա­սըն­թացք­նե­րուն մաս­նա­կից ա­շա­կերտ­նե­րուն հա­մար։

Երու­սա­ղէ­մի Ս. Յա­րու­թեան տա­ճա­րը յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին պի­տի են­թար­կուի վե­րա­նո­րո­գու­թեան։ Հա­մաք­րիս­տո­նէա­կան կա­րե­ւո­րա­գոյն սրբա­վայ­րե­րու շար­քին կը դա­սուի Ս. Յա­րու­թեան տա­ճա­րը, ո­րու սրբա­զան կա­մար­նե­րուն ներ­քեւ կը գտնուի Տէր Յի­սու­սի Լոյս Գե­րեզ­մա­նը։

Իս­թան­պու­լի ե­րես­փո­խան Սե­լի­նա Տո­ղան այս օ­րե­րուն Ռու­մա­նիա կ՚այ­ցե­լէ՝ Ազ­գա­յին մեծ ժո­ղո­վի Եւ­րո­միու­թեան հետ ներ­դաշ­նա­կեց­ման յանձ­նա­ժո­ղո­վի ան­դամ­նե­րուն հետ։ Օգ­տուե­լով դէ­պի Պուք­րէշ այ­ցե­լու­թեան հնա­րա­ւո­րու­թե­նէն՝ Սե­լի­նա Տո­ղան շփում­ներ ու­նե­ցած է նաեւ ռու­մա­նա­հայ հա­մայն­քի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։

Ե­րու­սա­ղէ­մի Հա­յոց Պատ­րիար­քու­թիւ­նը վճռա­կան վե­րա­բեր­մունք ցոյց կու տայ այն գայ­թակ­ղու­թեան պնդում­նե­րուն շուրջ, ո­րոնք վեր­ջերս շրջա­նա­ռու­թեան մէջ կը գտնուին լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րուն մօտ։

«Նուրսանլար հոլտինկ»ը տարեկան ընդհանուր ժողովին զուգահեռ նշեց իր հիմնադրութեան 60-ամեակը։
Յայտնի համայնքային բարերար Արէտ Երկանեանի ընկերութիւնը յառաջատար դիրքի վրայ է արդիւնաբերութեան գետնի վրայ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ո­խա­կա­լու­թիւն». ա­հա­ւա­սի՛կ մո­լու­թիւն մը՝ հո­գե­կան ախտ մը, վատ սո­վո­րու­թիւն մը, կիրք մը, որ դժբախ­տա­բար մարդս գե­րի կը դարձ­նէ, իր ճի­րան­նե­րուն մէջ բան­տար­կե­լով զայն։ «Ո­խա­կա­լու­թիւն» կը նշա­նա­կէ՝ քէն, քի­նախնդ­րու­թիւն, քէ­նէ մղուած վրէժխնդ­րու­թիւն։ Եւ այս կիր­քը կ՚ար­ծար­ծէ, կը հրահ­րէ թշնա­մու­թիւն­նե­րը, հա­կա­ռա­կու­թիւն­նե­րը, կը տե­ւա­կա­նաց­նէ կռի­ւը, պայ­քա­րը։