Արխիւ

Պօղոս Չալկըճըօղլու երէկ երեկոյեան հետաքրքրական ելոյթով մը հանդէս եկաւ Պէյօղլուի AKSANAT-ին մէջ:
Յայտնի ու վաստակեալ վարպետին մասնակցութեամբ կազմակերպուած ձեռնարկը համախմբեց թատրոնի համակիրներ:

Պէյօղլուի սուրբ եկեղեցեաց թաղային խորհուրդի յետաձգեալ ընտրութեան կազմակերպման համար երէկ տեղի ունեցաւ շատ կարեւոր իրադարձութիւն մը, որ լայն արձագանգ գտաւ թրքահայ ազգային-եկեղեցական կեանքէն ներս։ Այսպէս, Վաքըֆներու ընդհանուր տնօրէնութեան տեղին ներգործութեամբ յետաձգուած ընտրութիւններէն վերջ, այդ նոյն պետական կառոյցի տնօրինութեամբ, երէկուան դրութեամբ պաշտօնի կոչուեցաւ նոր ընտրական մարմին մը։

Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետին յանձնուեցաւ Ռուսաստանի Դաշնակցութեան Պատուոյ շքանշանը:
Դեսպան Սերկէյ Քոփիրքին նախագահ Փութինի համապատասխան հրամանագիրը ընթերցեց Վեհարանի գահասրահին մէջ:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Իմ հայրենի Գորիս քաղաքի Ս. Գրիգոր Տաթեւացիի անունը կրող հրապարակին վրայ դրուած տօնական եղեւնին այս տարի զարդարեցին արցախցի երեխաները՝ թռչնատառերով:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդ երբեք մինակ չէ՛, որքան ատեն որ Աստուած իրեն հետ է եւ փոխադարձաբար՝ Անոր հետ է մարդ։
Եւ քանի որ Աստուած, ըստ էութեան ամէն տեղ է, ապա ուրեմն ամէն մէկ մարդու հետ է, եւ ասիկա Անոր աստուածային բնութեան մէկ հետեւանքն է։

Գոհունակութեամբ վերահասու կ՚ըլլանք, թէ վերջերս լոյս տեսած է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինի միաբաններէն Տ. Զաքարիա Ծայրագոյն Վարդապետ Բաղումեանի գիրքը, որ կը կոչուի՝ «Կիրակոս Երզնկացու Սուրբ Եւագր Պոնտացու երկերի լուծմունքները»:

Հայաստանի ներգրաւած գոյութենական բոլոր մարտահրաւէրներով հանդերձ, երկրի ներքին քաղաքական կեանքէն ներս կարելի չ՚ըլլար նուազագոյն համերաշխութեան մթնոլորտ մը ձեւաւորել։ Կը հաղորդուի, որ Հայաստանի Ազգային ժողովի խորհուրդը կը պատրաստուի ընդդիմադիր երեսփոխաններուն դէմ քննարկում մը ծաւալել։

Քաղաքիս յոյն համայնքին տեսակէտէ ներկայ տարեմուտին կարեւոր իրադարձութիւն մը եղաւ Ղալաթիոյ երբեմնի յունաց նախակրթարանի պատմական շէնքի վերաբացման հանդիսութիւնը։ Հարկ է նշել, որ Ղալաթիոյ Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ եւ Կեդրոնական վարժարանի հանդիպակաց կը գտնուի յունաց երբեմնի նախակրթարանը, որու շէնքը իսկապէս փառաւոր է՝ ճարտարապետական կոթողի մը նման։

Մարդը պատուհաններ կը բանայ կեանքին՝ աշխարհի վրայ։ Թէեւ ինքն իսկ է կեանքի առարկան, բայց ան միշտ կը նախնտրէ դիտարկել աշխարհն ու կեանքը այդ պատուհաններէն։