Արխիւ

Ինչպէ՞ս էր Ս․ Զատկուայ առաջին առաւօտը: Ինչպէ՞ս է Ս․ Յարութեան տօնը։ Հայ Եկեղեցւոյ մէջ Յիսուսի մահուընէն ետք աւանդական Յարութեան սրբապատկերներ չկան։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Բոլորիս հասարակաց վախը մահն է։ Մահը սարսափի դիմակով կը ցնցէ բոլոր աշխարհը։ Ան ունի բազմաթիւ դիմակներ. ինչպէս՝ քաղցկեղ, երթեւեկի արկած, երկրաշարժ, հրդեհ, ջրհեղեղ, սպանութիւն եւ այլն։ Նոյնիսկ անկողնին մէջ քունի ընթացքին մահանալը կը սարսռեցէ մեզ։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Երէկ անդրադարձայ, որ մենք սկսած ենք մեր մէջէն կորսնցնել մարդկային ամենէն պարզ արժէքները, որոնց տեղը այսօր եկած են գրաւելու ուրիշներ՝ որոնք խոտոր են թէ՛ մարդկութեան եւ թէ՛ մեր ինքնութեան:

Ամեն. Ս. Պատրիարք Հայրը Գումգաբուի երէկուան ընդունելութեան ընթացքին առաջնահերթօրէն անդրադարձաւ այն մարտահրաւէրներուն եւ դժուարութիւններուն, զորս այս շրջանին կը դիմագրաւէ պոլսահայ մամուլը։ «Հայ մամուլը շատ տուժած է համավարակի շրջանին՝ հակառակ, որ շատ էական դեր մը ունի մեր հաւաքական կեանքէն ներս։

ԳՐԻԳՈՐ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Ի Քրիստոս հաւատացեալներ Ճրագալոյցի Սուրբ Պատարագ մատուցուած  ժամէն սկսեալ քառասուն օրեր շարունակ այս կենսաւէտ բառերով պիտի ողջունեն զիրար, որ իսկութեան մէջ Տիրոջ հրեշտակէն փոխանցուած աւետիսն է «իւղաբեր եւ սուրբ կիներուն», որոնք «ողբալով փութապէս եկած էին Տիրոջ գերեզմանին» այցելութեան, առանց գիտնալու, թէ այդ գերեզմանը առժամեայ բնակարան մըն էր իրենց այնքան սիրած Վարդապետին համար։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Շատ տարիներ առաջ եւ յունուարի խթման գիշերն էր, եկեղեցիէն ետք, հարազատներով, աւանդական սեղանին շուրջ բոլորուած երբ կ՚ընթրէինք, յանկարծ, ողորմած մայրս կը խզէր սենեակին մէջ լեցուած աշխարհ մը մթնոլորտը.

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Աւագ շաբաթը հանգիստի օր է Քրիստոսի մարմինին եւ Իր աշակերտներուն, իսկ միւս կողմէ նախապատրաստութիւն՝ մարդկութեան պատմութեան անկիւնադարձային դէպքին՝ յարութեան, որ յեղաշրջեց ամբողջ մարդկային ցեղը, անոր տալով յաւիտենականին յոյսն ու խոստումը։

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲՂ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Ահա, հասած է կեանքի եւ լոյսի յաւերժական աւետիսը։ Ահա, նոր լոյսը անգամ մը եւս կ՚իջնէ աշխարհի վրայ եւ կը թափանցէ մեր հոգիներէն ներս։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Սրբազան Պօղոս առաքեալը կորնթացիներուն ուղղած իր առաջին նամակին մէջ նախ կը խօսի Քրիստոսի յարութեան մասին, ապա կ՚անդրադառնայ մեր յարութեան, ուր կ՚ըսէ. «Եթէ Քրիստոս յարութիւն առած չէ՝ զուր է մեր քարոզութիւնը, զուր է նաեւ ձեր հաւատքը» (Ա.Կր 15.14). եւ «Քրիստոս արդարեւ մեռելներէն յարութիւն առած է, որպէս առաջին օրինակ մեռելներու յարութեան: