ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
1947 թուականին «Անահիտ» հանդէսին մէջ հայ գրող, քննադատ, բանասէր, լրագրող եւ հանրային գործիչ Արշակ Չօպանեանի տպագրած մէկ յօդուածը՝ արեւմտահայ լեզուի եւ գրականութեան հարցերու շուրջ, այսօր համահունչ է լեզուական մեր մտահոգութիւններուն: Այսօր ալ հայութեան զանազան շրջանակներու մէջ կը քննարկուին արեւմտահայերէնի պահպանման հարցերը եւ ջանքեր կը գործադրուին՝ զայն պահելու ուղղութեամբ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ղուկասի Աւետարանին 12-րդ գլուխին 13-21 համարներուն մէջ կը կարդանք մեր Տիրոջ պատմած մէկ առակը, որ վերնագրուած է՝ «Անմիտ հարուստին առակը» անունով:
Ժողովուրդէն մէկը դիմելով Տէր Յիսուսի կը խնդրէ, որպէսզի միջնորդ ըլլայ եւ իր եղբօր ըսէ, որպէսզի իր հօրմէն մնացած իր բաժին ժառանգութիւնը տայ իրեն:
Երեւանի մէջ երէկ բացուեցաւ ֆրանսահայ արուեստագէտ Ռոտոլֆ Պարսիկեանի «Թուային կեանք» խորագրեալ ցուցահանդէսը։ Նոր ժանրի ստեղծագործութիւններով կազմակերպուած ձեռնարկ մըն է այս մէկը, որ գեղարուեստասէրներու անմիջական ուշադրութեան առարկայ կը դառնայ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Գաղտնիք չէ, եւ գրաքննադատները բազում անգամներ փաստած են, որ մեծ գրող, երգիծաբան Յակոբ Պարոնեանի գրականութիւնը մասամբ սնած է նաեւ ֆրանսական գրականութենէն: Պարոնեան, որ լաւ կը տիրապետէր ֆրանսերէնին, ծանօթ էր նաեւ օրուան ֆրանսական մամուլին, որուն էջերէն ան յօդուածներ կը թարգմանէր եւ կը ներկայացնէր պոլսահայ մամուլին մէջ, մէկ կողմէ ալ անդրադարձներ կը կատարէր ֆրանսական թերթերու մէջ տպագրուած որոշ յօդուածներէ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Եկաւ Նոր տարին: 2014 թուականը խուժեց մեր կեանք:
Յունուարի 2-ին որոշեցի շնորհաւորել իմ բոլոր սփիւռքահայ ընկերներու Ամանորը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Այս մութ ու մռայլ օրերուն խաւարի մէջ փնտռեցի լոյս եւ գտայ քեզ: Աւելի ճիշդ մեզ՝ իմ եւ քու ծանօթութիւնը, առաջին հանդիպումը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ամերիկեան TIME ամսագիրը արհեստական բանականութեամբ բանող հայկական Ռոպին մարդամեքենան 2021-ի լաւագոյն նորարարութեաններէն մէկը նկատած է: Ամսագիրը հայ երիտասարդ գիտնականներուն ստեղծած այս մարդամեքենան կոչած է «հոգատար ընկեր»:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Զայրոյթը դարձած է այնպիսի զգացում մը, որ կը սնուցէ քաղաքականութիւնն ու մշակոյթները։ Արդեօք կարելի՞ է դուրս գալ այս յորձանուտէն։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Աւստրիոյ Կրացի համալսարանէն ներս շատ հետաքրքրական ձեռագիր մը կը պահուի: Այդ համալսարանի գրադարանին արեւելեան ծագում ունեցող սակաւաթիւ ձեռագրերուն մէջ վրացերէն ձեռագիր մատեան մը կայ, որ ի սկզբանէ հայերէն եղած է:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր, մենք՝ մարդիկս, Աստուծմէ հեռու կեանք մը կ՚ապրինք, հակառակ բոլոր այն պնդումներուն, որ մենք Աստուածավախ ենք, Աստուածապաշտ ենք, քրիստոնեայ ենք, եկեղեցի կը յաճախենք, եւ այլն:
