ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Գրեթէ բոլորիս զգացումներուն, մարդկութեան տառապանքներուն եւ բոլոր տեսակի տագնապներուն յաճախ թարգման կը հանդիսանան գրողներ, որոնք երբեմն կը փորձեն բառերու ետին թաքցնել իրենց գաղափարները կամ մօտեցումները։ Նման հեղինակներու որպէս օրինակ կարելի է տալ Լուի-Ֆերտինանտ Սելինը, որ բազմաթիւ ընթերցասէրներու ուշադրութեան կեդրոնին կը գտնուի թէ՛ իր գրածներով եւ թէ իր ապրածներով։
ՇՆՈՒՏԱ Գ. ՀԱՅՐԱՊԵՏ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Տասներկու տարիէ ի վեր ամուսնացած եմ, սակայն զաւակներ չեմ ծնած: Ամուսինս այդ պատճառով կը սպառնայ ինծի ապահարզանով, եւ ատոր համար ես տանջանքի մէջ եմ… Իրաւունք ունի՞ [ամուսինս] այդպէս վարուելու:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ատրպէյճանը կը շարունակէ յայտարարել, թէ իր վերահսկողութեան տակ անցած միջնադարեան ու վաղ քրիստոնէական կառոյցները աղուանական ծագում ունին: Մատնացոյց ըրած են գիրքեր, թուղթեր, հրապարակումներ, որոնք ատրպէյճանցի գիտնականները տպագրած են հայկական եկեղեցիներու, յուշարձաններու մասին նախորդ տասնամեակներուն եւ կեղծ փաստերով ջանացած են ապացուցել անոնց աղուանական ըլլալը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ձմեռ է:
Եղանակը ցուրտ է: Այլեւս կարճաթեւ կամ թեթեւ հագուած չենք կրնար դուրսը պտտիլ: Դուրսը ցուրտ է, ներսը՝ սառնամանիք:
Արեւելահայերէնէ վերածեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Սահմանէն եկող նորութիւնները մոխրագոյն էին՝ յաղթանակի սպիտակի ու պարտութեան սեւի հետ խառնուած: Կանայք կը շարունակէին թութ թափել, ու հեռուէն լսուող խուլ պայթիւնները այլեւս պատճառ չէին մեծ կերպասի ծայրը ձգելու համար:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Նոյեմբեր ամսուն լրացաւ հայ գրականութեան եւ մամուլի նուիրական անուններէն մէկուն՝ Գեղամ Աթմաճեանի 110-ամեայ յոբելեանը, որ գրական անուանումով ծանօթ է իբրեւ Սեմա (եւ Ա. Սեմա) եւ այդպէս ալ հիմնականօրէն ստորագրած է իր հրատարակած մամուլին եւ ուրիշ թերթերու մէջ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Փիլիսոփայութեան պատմութեան մէջ կան «մտածող»ներ, որոնք կ՚ապացուցանեն, թէ մարդկութիւնը «ոստումներ» կը կատարէ։ Նման փիլիսոփաներ իրենց յաջորդելիքներու առջեւ կը բանան նոր հորիզոններ, ուղիներ, կ՚առաջարկեն սահմանները անդրանցնելու ձեւեր, եւ կը խրախուսեն, կը ներշնչեն «մտածելու» համար։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
2018 թուականի գարունը Հայաստանի ու հայ ժողովուրդին համար կը թուէր, որ շրջադարաձային գարուն պիտի ըլլար, որովհետեւ աւելի քանի քսանչորս տարիներու կողոպուտէն ու թալանէն ետք, ի վերջոյ հայ ժողովուրդը համարձակութիւն ունեցած էր ոտքի կանգնելու, թօթափելու ստրկութեան լուծը եւ որոշում կայացնելու ապրիլ բարօր ու քաղաքակիրթ կեանքով:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի կողմէ Ատրպէյճանին յանձնուեցաւ նաեւ Ծիծեռնավանքը՝ 4-րդ դարու եռանաւ պազիլիք եկեղեցին, որ նոյնանման կառոյցներուն մէջ միակ կանգունն է՝ Հայաստանի ու Արցախի տարածքին: Հակարի գետի Աղաւնոյ վտակի աջ ափին՝ Ծիծեռնավանք գիւղին մօտակայքը գտնուող հայկական վանքը սահմանէն անդին առանձին մնաց:
Արեւելահայերէնէ վերածեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Վարսենիկը ամսուայ մը շօշափելի երջանկութիւն ունէր Սիսակի հետ բառի իսկական իմաստով՝ ընկերներու մասին պատմութիւնները լսելով, ամուսինի երկար լռութեանը ձայնակցելով, դիրքերու նորութիւններուն անոր հետ ձայնակցելով, երեխաները քնացած ամուսինի թեւատակէն նուրբ քաշել-հանելով, որ հանգիստ քնանայ, յանկարծ ուսը չցաւցնէ:
