Պատրաստեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
29 յունիս 1999 թուականին այս աշխարհին իր աչքերը յաւէտ փակեց վերջին հարիւրամեակի հայոց պատմութեան նշանաւոր դէմքերէն, մեծագոյն հոգեւորականներէն ու աստուածաբաններէն մէկը՝ գրջանկայիշատակ Գարեգին Ա. Քէսապցի Ամենայն Հայոց Հայրապետը:
ԵՐԱՄ
Այդպէս թարմացած, դէմքին յայտնուած արեւը իբր նուէր ընդունած, դուրս եկաւ Նորան իրենց բակէն, սկսաւ քալել Սարեան փողոցի մայթով։ Զանայի հետ ժամադրուած էին ժամը չորսին, Մաշտոցի պուրակին մէջ։ Ձեռքը տարաւ ետեւ, մէջքէն կախուած թեթեւ պայուսակին. շօշափեց զայն, ստուգեց` տետրը առե՞ր էր. առեր էր։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ մտքի հսկաներէն մէկուն՝ Ղեւոնդ Ալիշանի ծննդեան 200-ամեակը Հայաստանի մէջ այս օրերուն կը նշուի անսովոր պայմաններու տակ: Անցեալ տարի մեծ հայուն յոբելեանը նշելու մեծածաւալ ծրագիրներ կազմուած էին, բայց համավարակը գլխիվայր շրջած է ո՛չ միայն այս, այլեւ՝ շատ ուրիշ ձեռնարկներ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երբեւէ խորհա՞ծ էք, թէ ինչ ծագումնաբանութիւն եւ նշանակութիւն ունի ձեր անունը:
Մանուկ հասակիս բնաւ չէի սիրեր իմ անունը: Միջոց մը նոյնիսկ կը նողկայի:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ահաւասիկ, սկսաւ Հայասատանի նորընտիր նախագահի երկար սպասուած ելոյթը: Ազգաբնակչութիւնը շունչը բռնած գամուած էր հեռուստացոյցի դիմաց: Մինչ այդ, ամէն պատէ ներս լսելի էին քչփչոցներ, փսփսուքներ. ամէն մարդ կը փորձէր կանխագուշակել այս պատմական ելոյթի բովանդակութիւնը.
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Պոլսեցի մեծ լեզուաբան, հայագէտ եւ մտաւորական Հրաչեայ Աճառեան իր յուշերուն մէջ բաժին մը յատկացուցած է Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանի ուսումնառութեան տարիներուն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդկութեան սրընթաց զարգացման ներկայ դարուն յաճախ ականատես կ՚ըլլանք այնպիսի ցաւալի դէպքերու, իրադարձութիւններու, որոնք մեզ յուսահատութեան կը մատեն՝ մարդ արարածի բարեփոխման եւ անոր ապագայի մասին։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հպարտութեան մասին շատ գրուած է, կը գրուի եւ պիտի գրուի տակաւին, այնքան ատեն, որ մարդ արարածը կը շարունակէ ապրիլ ու գոյատեւել:
Եթէ բառարաններուն դիմենք, հետեւեալ իմաստները կը գտնենք հպարտութեան մասին.
ԵՐԱՄ
-Զանա՞
Ու դարձեր էր ետեւ։
Ծառին բունին կռթնած, դեղին փէշին տակէն երկարող գեղեցիկ սրունքները ծալապատիկ ըրած, նստած էր Նորան տետրակ մը գրկին։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Պոլսահայ անմահ լեզուաբան ու բանասէր Հրաչեայ Աճառեան գիտական աշխատութիւններէ, բառարաններէ, բարբառներու քննական հատորներէ զատ, գրած է նաեւ իր կեանքի յուշերը, որոնց մէջ մեծ տեղ տուած է իր դպրոցական տարիներուն: Պոլսոյ կրթական կեանքը, իր ապրած թաղի անցուդարձը, մանկութեան յուշերը բացառիկ պատումով կենդանացած են Աճառեանի ճոխ գրիչով:
