ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնը զայրոյթի զանազան երեսակներուն եւ ազդեցութեան մասին։
Դէպքի մը կամ մէկու մը հանդէպ ատելութենէն դրդուած գործելը իրականութեան մէջ յաճախ կործանարար արդիւնքներու ծնունդ կու տայ:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Մենք միշտ կը հպարտանանք համաշխարհային լուսանկարչական արուեստի մէջ հայ լուսանկարիչներու ունեցած դերակատարմամբ: Անոնց թիւը շատ է՝ Արա Կիւլէր, Եուսուֆ Քարշ, Գաւուք, Անթուան Սեւրուկին, Հարրի Կունտաքճեան, Վան Լէօ, Անդրանիկ Քոչար եւ այլք:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երրորդ տարին կը գլորի առանց քեզի: Իսկ ես կը յուսամ: Անհամբեր կը սպասեմ մեր հանդիպումին: Յաճախ կ՚երազեմ: Կ՚երազեմ իմ ընտանիքի վերադարձը քու գիրկդ իմ ծննդավայր:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Իւրաքանչիւրս կը ջանանք մեր երեխաներու համար ընել առաւելագոյնը: Երեխաներո՞ւն... թէ՞ մենք մեզի համար... Այստեղ կ՚ուզէ յստակեցում:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ատրպէյճանը անցնող օրերուն յայտարարեց Լաչին (Բերձոր)-Ստեփանակերտ ճանապարհին ստուգիչ անցագրային կէտ տեղադրելու մասին: Այդ մէկը կը նշանակէ՝ Արցախի վրայ Ատրպէյճանի կողմէ վերահսկողութեան եւս մէկ քայլ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք խորհրդածել զայրոյթի զանազան երեսակներուն եւ ազդեցութիւններուն մասին։
Զայրոյթը մեր ամենահիմնական զգացումներէն մին է՝ ինչպէս սէրը, տխրութիւնը, վախը, ողորմածութիւնը կամ կարեկցանքը…
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ուսումնական տարուայ վերջն է՝ դպրոցական հունձքի շրջան։ Սերունդներ կը պատրաստուին հրաժեշտ տալու իրենց դպրոցական կեանքին եւ նոր կեանք մտնելու:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երեւանի մէջ հրատարակուած է Ղեւոնդ Արք. Դուրեանի «Պարզ քարոզներ»ու Ե. հատորը՝ արեւելահայերէնով:
Այս տարեսկիզբին անդրադարձած էինք, որ Երեւանի մէջ վերահրատարակուած է «Դպրեվանքեան քարոզներ»ը, որ կը պարունակէ Արմաշի եւ Երուսաղէմի դպրեվանքերուն մէջ հայ հոգեւորական գործիչ, բանաստեղծ, բանասէր, Պոլսոյ (1909-1910թթ.) եւ Երուսաղէմի (1921-1930թթ.) Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Եղիշէ Արք. Դուրեանին աշակերտած հոգեւորականներու հատընտիր քարոզները, որոնք 1929 թուականին համադրած է Մանչսթըրի հայոց հոգեւոր հովիւ Ղեւոնդ Եպիսկոպոս Դուրեան:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Իմ կեանքի վաղնջական ժամանակներէն սկսեալ յատուկ ակնածանք կը տածեմ սփիւռքահայոց հանդէպ: Մշտապէս մեծ ակնածանքով վերաբերած եմ անոնց հանդէպ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Հասած ենք կէտի մը, ուր անդունդն է: Բաւական ժամանակէ ի վեր կը կենանք անդունդի ծայրին: Եւ չենք ջանար քայլ մը առաջ կամ ետ երթալ:
