ՀԱՄԱՇԽԱՐՀԱՅՆԱՑՈՒՄԸ՝ ՈՒԺԻ՞ ԹԷ՞՝ ՃԳՆԱԺԱՄԻ ՀԵՏԵՒԱՆՔ Է
ՄԵԹՐ ԳԱՍՊԱՐ ՏԷՐՏԷՐԵԱՆ
1993 թուականին, աւելի քան քառորդ դար առաջ, ԱՄՆ-ի մէջ լոյս տեսաւ ամերիկեան Odonian հրատարակչատունէն, ամերիկահայ միջազգային հրապարակագիր Դաւիթ Պարսամեանի հարցազրոյցներու մէկ հաւաքածուն՝ ամերիկացի բազմահմուտ լեզուագէտ եւ յառաջապահ հրապարակախօս Նօամ Չոմսքիի հետ՝ «Փոքրաթիւ բարգաւաճները եւ մեծաթիւ անհանգիստները» (“The Prosperous Few and the Restless Many”) վերնագրով, իսկ հատուածներէն մէկը կրէ “The New Global Economy” վերնագիրը, այնտեղ Չոմսքի ունի մարգարէական կանխատեսութիւններ եւ դիտարկումներ, եւ անհերքելի փաստեր, այն մասին թէ՝ «Համաշխարհայնացում»ը (Globalization, Mondialisation) Կապիտալիզմի (դրամատիրութեան) զարգացման գագաթնակէտը, կամ՝ ուժին անգերազանցելի մակարդակին հետեւանքը չէր… (ինչպէս բարբառեցաւ ամերիկեան իմփերիալիզմի (կայսերականութեան) վարձկան կաչաղակ Ֆրանսիս Ֆուքոյաման, որ «աւետեց՝ Սոցիալիզմի վերջնական պարտութիւնը, Կապիտալիզմի ջախջախիչ յաղթանակը եւ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՎԱԽՃԱՆԸ… Սովետական Միութեան ինքնալուծարումով) այլ՝ Կապիտալիզմի միջնաբերդ՝ ամերիկեան իմփերիալիզմի մայրամուտին կամ վայրէջքին… զոր բացայայտած էր ԱՄՆ-ի նախագահ Ռիչըրտ Նիքսըն՝ 1971 թուականին… 2008-ին պայթած Կապիտալիզմի կառուցուածքային ճգնաժամէն 37 տարիներ առաջ, եւ՝ Սովետական Միութեան ինքնալուծարումէն քսան տարիներ առաջ արդէն…։