ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդկայնօրէն յաճախ մենք մեր լսածէն աւելի կը հաւատանք մեր տեսածներուն, կարծելով որ տեսնուած երեւոյթը չի կրնար խաբել, մինչ լսուածը կրնայ երեւոյթի մը ամբողջութեամբ աղաւաղուած մէկ տարբերակը ըլլալ: Իրականութեան մէջ սակայն երեւոյթը եւս իր մէջ ունի խաբուսիկ ու ոչ վստահելի մաս մը, որ յաճախ լսուած շա՜տ աւելի աղաւաղուած կրնայ ըլլալ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Քննադատութիւնը ըստ էութեան օգտակար արարք մըն է, քանի որ անոր միջոցով անհատը եւ ընկերութիւնը կրնայ յառաջանալ, կրնայ հետզհետէ զարգանալ եւ կատարելագործուիլ։ Եթէ քննադատութիւն չըլլայ՝ հաւանական սխալներ չեն սրբագրուիր եւ բնական յառաջդիմութեան ընթացքը արգելքներու կրնայ հանդիպիլ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարի մը եւս անցաւ եւ դարձեալ կը գտնուինք Յիսուս Մանուկի Ծնունդը նշելու նախօրեային: Անցնող տարուան ընթացքին շա՜տ իրադարձութիւններ կատարուեցան, բազմաթիւ դէպքեր պատահեցան, բազմաթիւ փոփոխութիւններ կատարուեցան թէ՛ անհատական եւ թէ՛ ալ հաւաքական գետիններու վրայ, սակայն կարծէք մէկ բան չփոխուեցաւ՝ մեր ուտել խմելուն հետ ունեցածսէրը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Բոլորս ալ գէթ մէկ անգամ, կամայ թէ ակամայ, տեսած ենք այն անկեալները, որոնք փողոցի մը մութ անկիւնը կեցած, իրենց յատուկ ճօճանքով ու լպիրշ ընթացքով, սիրոյ շինծու խօսք մը իրենց շրթունքներուն վրայ իրենց հաւանական յաճախորդները կը փնտռեն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Չար» եւ «չարիք»ը անբաժան են մարդուս կեանքէն. հոն ուր մարդ կայ, կան նաեւ չարը եւ չարիքը։ Արդարեւ, մարդուս բնութեան, մարդկային կեանքի թէ՛ պատճառը եւ թէ՛ արդիւնքն է չարը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ժամանակի ընթացքին հասանք այն եզրակացութեան, թէ այնպէս ինչպէս սէրերը հեքիաթներուն համար ստեղծուած են, նոյնպէս ալ Նոր տարին ստեղծուած է միայն մանուկներուն համար եւ կամաց-կամաց մեծահասակներուս համար իր գոյնը սկսած կորսնցնել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցին «ծառայութեան տուն» պէտք է ըլլայ, Յիսուս Քրիստոսի անունովը եւ սիրովը, ո՛րքան յաճախ շատերու համար կ՚ըլլայ անձնապաշտ ցուցամոլութեան պատեհութիւն մը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իւրաքանչիւրս ալ ճամբեցինք հին տարին՝ որ մեզմէ իւրաքանչիւրին համար ունէր եւ ունի տարբեր իմաստ ու նշանակութիւն՝ ըլլայ այն լաւ թէ վատ։ Իր ուրախ թէ տխուր պահերով 2022 թուականը գնաց արձանագրուելու իւրաքանչիւրիս կեանքի պատմութեան գիրքին մէջ, ուրկէ ո՛չ մէկ պահ կարելի է ջնջել կամ փոխել։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ընդհանրապէս կ՚ըսուի, թէ ճաշակներ անվիճելի են մարդկային կեանքի մէջ։ Ճաշակը ենթակայական համոզում մըն է, անոր տրուած արժէքը մարդու համեմատ կը փոխուի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ժամանակը մեզ հասցուց այն եզրակացութեան, թէ այնպէս ինչպէս սէրերը հէքիաթներուն համար ստեղծուած են, նոյնպէս ալ Նոր տարին ստեղծուած է միայն մանուկներուն համար եւ կամաց-կամաց մեծահասակներուս համար իր գոյնը սկսած կորսնցնել:
