Արխիւ

Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) հիմ­նադ­րու­թեան 110-ա­մեա­կին ձօ­նուած յո­բե­լե­նա­կան գոր­ծու­նէու­թիւն­նե­րու շար­քին եզ­րա­փա­կիչ փուլը այս օ­րե­րուն տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Ե­րե­ւա­նի մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Կը շա­րու­նա­կենք ա­նուն­նե­րու ի­մաստ­նե­րը եւ ծա­գում­նե­րը ներ­կա­յաց­նել, յատ­կա­պէս ցոյց տա­լու հա­մար, թէ «ա­նուն»ը ո՜ր­քան կա­րե­ւոր դեր կը խա­ղայ մար­դուս թէ՛ ան­հա­տա­կան-ներ­քին, թէ՛ հա­ւա­քա­կան-ար­տա­քին կեան­քին մէջ եւ թէ ի՛նչ­պէս կը նոյ­նա­նայ «ա­նուն»ը ինք­նու­թեան հետ։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի Ծնո­ղաց միու­թիւ­նը ե­րէկ ճաշ­կե­րոյթ մը կազ­մա­կեր­պեց Պա­քըր­գիւ­ղի «Է­ֆէն­տիմ» ճա­շա­րա­նին մէջ։ Վարժա­րա­նի հա­մա­կիր­նե­րը այս առ­թիւ հա­ճե­լի ժա­մանց ու­նե­ցան՝ ե­րաժշ­տա­կան յայ­տագ­րի գոր­ծադ­րու­թեամբ։ Տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ վի­ճա­կա­հա­նու­թիւն մը։

​Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, որ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը ո­րո­շած է պար­գե­ւատ­րել մեր հա­մայն­քի բա­րե­րա­րու­հի­նե­րէն Մո­նիք Եր­կա­նեա­նը։ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի տնօ­րի­նու­թեամբ յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն ի­րեն պի­տի շնոր­հուի «Կո­լոտ» շքան­շա­նը։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, ե­րա­նաշ­նորհ Յով­հան­նէս Բա­ղի­շե­ցի Պատ­րիար­քի յի­շա­տա­կին հաս­տա­տուած այս շքան­շա­նը կը շնոր­հուի բա­րե­րար­նե­րուն։

Չավուշօղլու-Լաւրով զրոյցի ընթացքին օրակարգի վրայ եկաւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդիրը։
Թուրքիա կը յարգէ այս հակամարտութեան կարգաւորման ուղղեալ Ռուսաստանի կամքը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Երբ 13 Հոկ­տեմ­բեր 1990 թուա­կա­նին սու­րիա­կան բա­նա­կի «Մի­կ» կոր­ծա­նիչ­նե­րը ծանր հա­րուած­ներ կու տա­յին Պաապ­տա­յի նա­խա­գա­հա­կան պա­լա­տին, այդ օ­րուան զի­նուո­րա­կան «փո­խանց­ման կա­ռա­վա­րու­թեա­ն» վար­չա­պետ զօ­րա­վար Մի­շէլ Աուն կը ստի­պուէր ա­պաս­տա­նիլ Պէյ­րու­թի մօտ ֆրան­սա­կան դես­պա­նա­տուն:

Յոյն շնոր­հա­լի բա­նաս­տեղծ ու հայ մշա­կոյ­թի մեծ սի­րա­հար Քու­լիս Ա­լե­փի­սի «Ար­մե­նի­քի մու­սա» եր­կե­րու հա­ւա­քա­ծոն, իր սկզբնա­կան հրա­տա­րա­կու­թե­նէն 78 տա­րի­ներ ետք, դար­ձեալ լոյս կը տես­նէ՝ «Ար­մե­նի­քա» ե­ռամ­սեա­յի կող­մէ վե­րահ­րա­տա­րա­կու­թեամբ:

Օթ­թաուա­յի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նու­թեան մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ լու­սան­կար­նե­րու ցու­ցա­հան­դէս մը, որ ձօ­նուած էր միջ­նա­դա­րեան Ա­նի քա­ղա­քին։

National Geographic հե­ղի­նա­կա­ւոր պար­բե­րա­կա­նը հրա­պա­րա­կեց ցու­ցակ մը, ո­րու վրայ նշուած են աշ­խար­հի լա­ւա­գոյն հի­նա­ւուրց վայ­րե­րը՝ աստ­ղե­րու դի­տարկ­ման հա­մար։ Այդ ցու­ցա­կին վրայ ընդգր­կուած է նաեւ Հա­յաս­տա­նէն Քա­րա­հուն­ջը։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, յօ­դուա­ծին մէջ նշուած է, որ հայ­կա­կան այս վայ­րը կը գտնուի Փոր­թու­գա­լի նշա­նա­ւոր քա­րե­րու յու­շար­ձա­նէն դէ­պի ա­րե­ւելք 3000 մղոն հե­ռա­ւո­րու­թեան վրայ՝ Սի­սիեան քա­ղա­քի մեր­ձա­կայ­քին։