Արխիւ

G-20-ի Անթալիոյ գագաթաժողովը հարթակի մը վերածուեցաւ՝ Փարիզի ահաբեկչութեան դէմ միջազգային ընտանիքին վճռակամութիւնը բանաձեւելու համար:
Աշխարհի յառաջատար երկիրներու ղեկավարները հակուած են հասարակաց ճակատ մը ձեւաւորել՝ ԻՇԻՊ-ին հարուածներ հասցնելու նպատակով:

Միջ­միու­թե­նա­կան ճատ­րա­կի մրցա­շար­քը այս տա­րի պի­տի սկսի յա­ռա­ջի­կայ Եր­կու­շաբ­թի։ 19-րդ ան­գամ կը կազ­մա­կեր­պուի հան­գու­ցեալ Թա­դէոս Կիւն­թէ­րի յի­շա­տա­կին ձօ­նուած մրցա­շար­քը, ո­րուն այս տա­րի մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րէ տաս­ներ­կու միու­թիւն։

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեա­նի բան­բեր Դա­ւիթ Պա­պա­յեան նա­խըն­թաց օր անդ­րա­դար­ձաւ զուի­ցե­րահ­պա­տակ սփիւռ­քա­հայ յայտ­նի գոր­ծա­րար ու բա­րե­րար Վար­դան Սըր­մա­քէ­շի դէմ «Էն­թեր­փոլ»ի մի­ջո­ցաւ մի­ջազ­գա­յին հե­տա­խու­զում յայ­տա­րա­րուե­լուն։

Անգ­լիոյ Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Մայ­քըլ Ֆա­լոն ե­րէկ շփում­ներ ու­նե­ցաւ Ան­գա­րա­յի մէջ։

«Պիլկի» համալսարանի Տոլափտէրէի մասնաճիւղէն ներս շահեկան խորհրդաժողով:
Վինկասի առաջնորդած ծրագրով շօշափուեցան ընկերային մետիան եւ փոքրամասնութիւնները՝ արտայայտութեան ազատութեան եւ ատելութեան ատենաբանութեան հակասութիւններուն մէջ:

Փարիզի մէջ երէկ երեկոյեան եօթ տարբեր կէտերու վրայ ապրուեցան համաժամանակեայ ահաբեկչական յարձակումներ, որոնց զոհերուն թիւը կը հասնի հարիւրյիսունի սահմանին։
Ֆրանսան «Շարլի Էպտօ»ի տարեմուտի դէպքէն վերջ ցնցուեցաւ անբաղդատելիօրէն աւելի ծանրակշիռ եւ աննախընթաց վայրագութիւնով մը: Հանրապետութեան Նախագահ Ֆրանսուա Օլանտ յայտարարութիւններ ըրաւ անվտանգութեան լայնածաւալ միջոցներու մասին։
Երկրէն ներս հռչակուեցաւ արտակարգ դրութիւն։ Փակուեցան նաեւ սահմանները։ Կառավարութեան արտահերթ ժողովը գումարուեցաւ՝ միջազգային մեծ զօրակցութեան մը մթնոլորտին մէջ։

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սի հայ­րա­պե­տա­կան սրբա­տառ կոն­դա­կով, Հա­յոց Ե­կե­ղեց­ւոյ հիմ­նա­դիր­նե­րուն՝ Ս. Թա­դէոս եւ Ս. Բար­թո­ղի­մէոս ա­ռա­քեալ­նե­րու տօ­նը հռչա­կուե­ցաւ Աս­տուա­ծա­մուխ Սուրբ Գե­ղար­դի ուխ­տի օր։ Այս տա­րի Ս. Գե­ղար­դը Սուրբ Էջ­միած­նի Մայր Տա­ճար պի­տի ի­ջե­ցուի Նո­յեմ­բե­րի 28-ին եւ հնա­րա­ւո­րու­թիւն պի­տի ըն­ձե­ռուի ուխ­տա­ւոր­նե­րուն երկր­պա­գե­լու Սուրբ Նշա­նին եւ համ­բու­րե­լու՝ հայց մա­տու­ցե­լու առ Աս­տուած, որ­պէս­զի Տէ­րը հո­գիի եւ մարմ­նի բժշկու­թիւն, հա­ւատ­քի ամ­րու­թիւն եւ ա­րիու­թիւն շնոր­հէ ա­նոնց։ Սուրբ Գե­ղար­դը Մայր Տա­ճա­րի մէջ պի­տի մնայ մին­չեւ նոյն օ­րուան ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րը։

«Քի­նօ քոնկ» կար­ճա­ժամ­կէտ ժա­պա­ւէն­նե­րու ար­տադ­րա­կազ­մը վեր­ջերս ներ­կա­յա­ցուց այն գոր­ծե­րը, ո­րոնք նկա­րա­հա­նուած էին ներ­կայ տա­րուան ըն­թաց­քին։ «Հրանդ Տինք» հիմ­նար­կի կեդ­րո­նի դահ­լի­ճի եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս ցու­ցադ­րու­թիւ­նը, ո­րուն զու­գա­հեռ տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ մրցա­նա­կա­բաշ­խու­թեան ա­րա­րո­ղու­թիւն մը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Գայ­թակ­ղու­թիւն» կը նշա­նա­կէ՝ չար օ­րի­նակ ըլ­լալ, մեղ­քի ա­ռիթ տալ։ Ան կը նշա­նա­կէ նաեւ՝ խայ­տա­ռա­կու­թիւն։ 
«Գայ­թակ­ղու­թիւն» բա­ռը Սուրբ Գիր­քի մէջ գոր­ծա­ծուած է ընդ­հան­րա­պէս «չար օ­րի­նակ հան­դի­սա­նալ» եւ «ու­րի­շի մը մեղք գոր­ծե­լուն ա­ռիթ ըն­ծա­յել» ի­մաս­տներով։