Արխիւ

Թուրքիոյ, Վրաստանի եւ Ատրպէյճանի արտաքին գործոց նախարարներուն հինգերորդ հանդիպումը:
Անգարա, Թիֆլիզ եւ Պաքու զարկ կու տան տարածքաշրջանային համագործակցութեան զարգացման:

ՏՔԹ. ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

​Աշ­խար­հի պատ­մու­թեան մէջ հա­զուա­դէպ չեն ժո­ղո­վուրդ­նե­րու զան­գուա­ծա­յին գաղ­թե­րը՝ այ­լա­զան պատ­ճառ­նե­րով-պա­տե­րազմ, սով, կրօ­նա­մո­լու­թիւն, ա­տե­լու­թիւն, հա­մա­ճա­րակ, եւայլն:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Փետ­րո­ւար 19-ին, հայ ժո­ղո­վուր­դը կը նշէ ծննդեան տա­րե­դար­ձը իր հան­ճա­րեղ բա­նաս­տեղծ­նե­րէն Յով­հան­նէս Թու­մա­նեա­նի (1869-1923), որ իր բարձ­րա­րո­ւեստ ու ան­մահ ստեղ­ծա­գոր­ծու­թեամբ՝ ար­ժա­նա­ւո­րա­պէս նո­ւա­ճեց պա­տո­ւան­դա­նը «Ամե­նայն հա­յոց բա­նաս­տեղծ»ի կո­չու­մին։

Կը տե­ղե­կա­նանք, որ Ե­րու­սա­ղէ­մի Հա­յոց Պատ­րիարք Տ. Նուր­հան Արք. Մա­նու­կեան ներ­կա­յիս դար­ձեալ կ՚այ­ցե­լէ Իս­թան­պուլ։ Մեր ստա­ցած տե­ղե­կու­թիւն­նե­րով, ան նա­խըն­թաց օր ժա­մա­նած է քա­ղաքս, ուր կ՚ի­ջե­ւա­նի Էլ­մա­տա­ղի «Տի­վան» պան­դո­կին մէջ։ Իր կե­ցու­թիւ­նը պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ յա­ջորդ շաբ­թուան ա­ռա­ջին օ­րե­րը։

Այ­սօ­րուան տուեալ­նե­րով, Լոս Ան­ճե­լը­սի շրջա­նին մէջ մնա­ցած են սոսկ տաս­նեակ մը շա­բա­թօ­րեայ վար­ժա­րան­ներ, ո­րոնք տա­կա­ւին ան­խոնջ կը գոր­ծեն հայ ազ­գի նո­րա­հաս սե­րուն­դի հա­յե­ցի սնման եւ ու­սուց­ման աշ­խա­տանք­նե­րով: Հայ­կա­կան ա­մէ­նօ­րեայ վար­ժա­րան­նե­րուն թի­ւե­րու նուա­զու­մով հայ հա­մայնքը կ՚ակն­կա­լէր շա­բա­թօ­րեայ վար­ժա­րան­նե­րու բազմա­ցում, սա­կայն պա­րա­գան կը մնայ նոյ­նը, ա­ռանց ո­րե­ւէ փո­փո­խու­թեան կամ ա­ռանց նոր ծրա­գիր­նե­րու ա­ռա­ջադր­ման:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Չո­րեք­շաբ­թի ե­րե­կոյ Ան­գա­րան ցնցած պայ­թու­մը բա­ւա­կան կա­րե­ւոր հար­ցադ­րում­նե­րու դուռ բա­ցաւ: Մայ­րա­քա­ղաք Ան­գա­րան ցնցուած է բո­լոր ա­ռում­նե­րով եւ այս անս­պա­սե­լի պայ­թու­մին դի­մաց ե­րե­ւե­լի է նաեւ, որ Սու­րիա-Թուր­քիա սահ­մա­նա­յին գօ­տիին վրայ վեր­ջին տասն օ­րե­րուն ե­ղած լա­րուա­ծու­թիւ­նը կրնայ նոր հու­նի մը մէջ մտնել:

Յ.  ՀԵԼ­ՎԱ­ՃԵԱՆ

1977 թուա­կա­նին, Լի­բա­նա­նի քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մը եր­կու տա­րին բո­լո­րած էր ար­դէն. ա­մէ­նու­րեք ռմբա­կո­ծում, ա­նա­պա­հո­վու­թիւն, ան­գոր­ծու­թիւն, ահ ու սար­սափ, գաղթ, ա­ռե­ւան­գում­ներ, ա­պաս­տա­նա­րան­նե­րու մէջ լե­ցուն ժո­ղո­վուրդ՝ մտա­հոգ իր ճա­կա­տագ­րով:

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

Այ­սօր զզուած եմ հայ մար­դու էա­կա­նէն… Նոյ­նիսկ կ՚ամչ­նամ: Կ՚ու­զեմ հե­ռա­նալ ես ինձ­մէ: Կեղծ ու կաս­կա­ծե­լի մար­դիկ դար­ձած ենք գրե­թէ բո­լորս ալ, ո­րով­հե­տեւ ա­մէն մէկս փա­կուած աշ­խարհ մը ու­նինք: Ան­հա­ղորդ: Լոյ­սէն եւ ի­րա­կա­նու­թե­նէն վախ­ցող ու խոյս տուող: Դի­մա­կա­ւոր: Տգեղ եւ զազ­րե­լի:

ՅԱ­ԿՈԲ ՎԱՐ­ԴԻ­ՎԱ­ՌԵԱՆ

Եր­ջա­նիկ եմ, որ այդ հե­ռա­ւոր եւ հա­յա­շատ վայ­րե­րում` հայ թա­տե­րա­կան ա­րուես­տի հիմ­նար­կու­թիւն մը կայ եւ ո­րի ձեռ­նար­կող­նե­րից
մէ­կը նոյն աղ­բիւ­րից դաս­տիա­րա­կուած մի ե­րի­տա­սարդ է ինչ աղ­բիւ­րից դաս­տիա­րա­կուած եմ ես։
ՎԱՀՐԱՄ ՓԱՓԱԶԵԱՆ