Արխիւ

Լեռնային Ղարաբաղի ճակատին վրայ Ատրպէյճան սկսած է վերստին սրել իրավիճակը:
«Զինուած դիմակայութեան աստիճանի բարձրացման եւ հետագայ գործողութիւններու պատասխանատուութիւնը կը վիճակի Պաքուին»:

Վե­նե­տի­կի Մխի­թա­րեան միա­բա­նու­թեան Սուրբ Ղա­զար վան­քին մէջ Յու­նուար 6-ին տե­ղի ու­նե­ցաւ բա­ցու­մը Շա­ւարշ եւ Ար­փիկ Մի­սա­քեա­նի նուի­րուած ցու­ցա­հան­դէ­սին, ներ­կա­յու­թեան Վե­նե­տի­կի զա­նա­զան շրջան­նե­րէն շուրջ հարիւր յիսուն ի­տա­լա­հա­յե­րու, միա­բան­նե­րու, Ի­տա­լիոյ մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պան՝ Սար­գիս Ղա­զա­րեա­նի, նա­խա­գա­հու­թեամբ Միա­բա­նու­թեան վա­նա­հայր՝ Հ. Ե­ղիա Վրդ. Քի­լաղ­պեա­նի։

ՍԻԼ­ՎԻ ՍՐԲՈՒ­ՀԻ ՄԱ­ՐԱ­ԶԵԱՆ

Տա­րի մը եւս բո­լո­րե­ցինք՝ քաղցր ու դառն յու­շե­րու հետ­քե­րով: Խան­դա­ղա­տան­քով ու տագ­նապ­նե­րով ծան­րա­բեռնուած օ­րե­րը հեւ ի հեւ սա­հած, սլա­ցած են մեր կեան­քէն: Հե­ռա­ցող տա­րին ա՛լ գաղտ­նիք մը չու­նի մե­զի հա­մար, իսկ նոր տա­րին, ա­նակն­կալ­նե­րով լիա­ռատ, ծա­ծուկ յու­զում­նե­րով ու անս­պա­սե­լի ա­րարք­նե­րով բե­ղուն՝ կը ծա­ւա­լի մեր առ­ջեւ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մեր ա­ռօ­րեայ կեան­քին մէջ տե­սակ տե­սակ բնա­ւո­րու­թեան եւ նկա­րագ­րի տէր մար­դոց հետ կը դի­մա­ւո­րուինք։ Մարդ զգա­յուն եւ յու­զա­կան խառ­նուածք ու­նե­ցող էակ մըն է եւ այդ պատ­ճա­ռով, ու­զէ կամ չու­զէ կ՚ազ­դուի եւ կը տպա­ւո­րուի իր շուր­ջը գտնուած մար­դոց­մէ եւ պա­տա­հած դէպ­քե­րէ։

Գարակէօզեանի ընտանիքին անդամները վերամիաւորուեցան՝ ոգեկոչելով հաստատութեան հիմնադիրը:
Աւանդական Լուբիայի օրը առիթ հանդիսացաւ վարժարանի եւ անոր սաներու վերաբերեալ յիշողութեան թարմացման: Խնամակալութեան ատենապետ Տիգրան Կիւլմէզկիլ եւ իր ընկերները ջերմ մթնոլորտի մը մէջ հիւրընկալեցին զանազան սերունդներէ ընթացաւարտները:

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան ա­ռա­ջին նա­խա­գահ եւ ընդ­դի­մա­դիր «Հայ ազ­գա­յին գոնկ­րէս»ի ա­ռաջ­նորդ Լե­ւոն Տէր-Պետ­րո­սեան բուժ­ման նպա­տա­կով կը մեկ­նի Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Գումգաբուի մէջ կազմակերպուած Ս. Ծննդեան ընդունելութեան ընթացքին արծարծուած հարցերը - 2:
Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան կանգ առաւ առկախեալ ընտրութեան խնդրին վրայ:
«ԱՆԹԻԼԻԱՍԻ ԲԱՑԱԾ ԴԱՏԸ ԴԱՐՁԱԾ Է ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ՀԱՐՑ ՄԸ»

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​2 Յու­նուա­րին Սէու­տա­կան Ա­րա­բիոյ Ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ հրա­պա­րա­կուած հա­ղոր­դագ­րու­թիւ­նը, որ կը յայտ­նէր ծայ­րա­յե­ղական­նե­րու դէմ գոր­ծադ­րուած մա­հա­պա­տի­ժին մա­սին, քա­ղա­քա­կան պայ­թու­մի մը հե­տե­ւանք­նե­րը ու­նե­ցաւ:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Բա­ռե­րը, եր­բեմն նոյ­նիսկ գիր մը կամ շեշտ մը, բա­ւա­կան նե­րուժ ու­նին, զօ­րեղ են, ե­թէ մա­նա­ւանդ ճիշդ տե­ղին եւ պատ­շաճ կեր­պով օգ­տա­գոր­ծուին: Ա­րուես­տա­գէտ գրող­նե­րը, բա­նաս­տեղծ­նե­րը, նաեւ բա­ռաս­տեղծ են, մա­նա­ւանդ երբ տուեալ լե­զուին մէջ չեն գտներ ի­րենց ներ­քին ապ­րու­մը կամ միտ­քը լա­ւա­գոյնս ար­տա­յայ­տող բա­ռը, կը ստեղ­ծեն նո­րը, եւ ե­թէ այդ բա­ռը մար­դիկ ըն­դու­նին ու օգ­տա­գոր­ծեն, կը նե­րա­ռուի բա­ռա­րան­նե­րուն մէջ՝ հարս­տաց­նե­լով լե­զուի բա­ռա­պա­շա­րը: