Արխիւ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

​Յի­սուս սոսկ պատ­մա­կան դէմք մը չէ, այլ ան­ժա­մա­նակ յա­ւի­տե­նա­կա­նու­թեան մէջ յա­րա­կեն­դան եւ գոր­ծօն անձ­նա­ւո­րու­թիւն մը։ Ան «կեն­դա­նի Աս­տու­ծոյ Որ­դին»՝ Ինք կեն­դա­նի Աս­տուած է։ Յի­սուս հաս­տա­տեց այս ճշմար­տու­թիւ­նը.

- Թուրք զի­նեալ ու­ժե­րը Հիւ­սի­սա­յին Ի­րա­քի մէջ ի­րա­կա­նա­ցու­ցին ՓՔՔ­-ի դէմ գոր­ծո­ղու­թիւն­ներ։ Ռազ­մաօ­դա­յին զօր­քե­րը ոչն­չա­ցու­ցին ան­ջա­տո­ղա­կան ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թեան 11 թի­րախ­նե­րը։

ԱՅ­ՏԱ ՄԱՀ­ՍԵ­ՐԷ­ՃԵԱՆ-ՍՐԱ­ՊՈ­ՆԵԱՆ

Իւ­րա­քան­չիւր հա­ւա­տա­ցեալ ու­նի մօ­տե­ցու­մի ձեւ մը առ Աս­տուած: Ո­մանք ա­ռանձ­նա­նա­լով կը ջա­նան կեդ­րո­նա­նալ ու խո­կալ, ո­մանք ալ ար­տա­սա­նու­թեան ձե­ւով կը կրկնեն այն, ինչ որ սոր­ված են ի­րենց մե­ծե­րէն, յա­ճախ չհասկ­նա­լով ի­մաս­տը ի­րենց ը­սա­ծին:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մա­հը՝ կեան­քին ան­խու­սա­փե­լի վախ­ճանն է։ Մա­հուան քրիս­տո­նեայ ի­մաս­տը կը յայտ­նուի Քրիս­տո­սի մա­հուան եւ յա­րու­թեան «Զատ­կա­կան խոր­հուրդ»ին լոյ­սին մէջ, այն Քրիս­տո­սին՝ ո­րուն վրայ դրուած է մար­դուս միա՛կ յոյ­սը։ Քրիս­տո­նեան որ կը վախ­ճա­նի ի Քրիս­տոս Յի­սուս, «կը թո­ղու այս մար­մի­նը եւ կ՚եր­թայ բնա­կե­լու Տի­րոջ մօտ» (Բ ԿՈՐՆ. Ե 8)։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսի ներկայացուցիչ յայտնի իրաւաբանը մասնաւոր հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
Պետական լրջագոյն վերաբերմունք:
Անթիլիասի կողմէ սիսի երբեմնի կաթողիկոսարանի տարածքին սեփականութեան իրաւունքը վերաձեռքբերելու համար բացուած դատին շրջագծով՝ սահմանադրական ատեանը հարցը յանձնած Է Արդարադատութեան նախարարութեան նկատառման:
Ըստ փաստաբան Ճէմ Սոֆուօղլուի, մինչեւ աշուն կրնայ արձակուիլ վճիռը: Չի բացառուիր, որ բարձրագոյն դատարանը յարմար նկատէ առաջին օղակներէն սկսեալ այս թղթածրարին քննարկումը:

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նին մէջ ա­շա­կերտ­նե­րը լիու­լի ապ­րե­ցան Ս. Զատ­կի շրջա­նի ո­գե­ւո­րու­թիւ­նը։ Դպրո­ցի ա­ւան­դա­պահ ըն­տա­նիք­նե­րը այս առ­թիւ կազ­մա­կեր­պե­ցին փա­ռա­տօն մը, որ ու­նէր ճոխ յայ­տա­գիր։

Յ. ՀԵԼ­ՎԱ­ՃԵԱՆ

Ծնած եմ տխուր եւ ան­բախտ տա­րի մը, Կի­րա­կի ա­ռա­ւօտ, զրկե­լով մայրս Աս­տուա­ծած­նի նուի­րուած պա­տա­րա­գէն: Ե­թէ աղ­ջիկ ծնէի, ան­պայ­ման Մա­րիամ ա­նու­նը պի­տի ստա­նա­յի: Ծնած թուա­կանս կը զու­գա­դի­պէր Աս­տուա­ծած­նայ տօ­նին.- 17 Օ­գոս­տոս, 1958:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Պօ­ղոս Ա­ռա­քեալ, փի­լիպ­պե­ցի­նե­րուն ուղ­ղուած իր նա­մա­կին մէջ սա­պէս կ՚ը­սէ. «Մենք, սա­կայն, եր­կին­քի քա­ղա­քա­ցի­ներ ենք եւ հոն­կէ՛ կը սպա­սենք որ գայ մեր Փրկի­չը՝ Տէր Յի­սուս Քրիս­տոս, որ մեր մահ­կա­նա­ցու մար­մին­նե­րը պի­տի կեր­պա­րա­նա­փո­խէ եւ իր մար­մի­նին պէս փա­ռա­ւոր դարձ­նէ իր զօ­րու­թեամ­բը, ո­րով կրնայ ա­մէն ինչ իր իշ­խա­նու­թեան են­թար­կել» (ՓԻ­ԼԻՊ. Գ 20-21)։

Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ճոն Քե­րի շփում­ներ ու­նե­ցաւ Մոս­կուա­յի մէջ, ուր տե­սակ­ցե­ցաւ Ռու­սաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Սէր­կէյ Լաւ­րո­վի հետ։ Կը հա­ղոր­դուի, որ Մոս­կուա եւ Ո­ւա­շինկ­թըն յա­ջո­ղած են յա­ռա­ջըն­թա­ցի հաս­նիլ բազ­մա­թիւ բարդ հար­ցե­րու շուրջ։