Ընկերա-մշակութային

Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ընտանիքի ծանր բեռը կիսով չափ թեթեւցնելու նպատակաւ Գոհարիկ ստիպուած թողուց ուսումը։ Ընդամէնը տասնչորս տարեկան էր, երբ դպրոցական նստարանէն անցաւ գորգագործի չոր աթոռին։

Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Օրեր առաջ հայութիւնը մեծ ցնծութեամբ ու ոգեւորութեամբ դիմաւորեց նորի սկիզբը ու տակաւին կը շարունակէ տօնել զայն։ Յիրաւի, մի միայն Հայաստանի մէջ չէ, որ բախտաւորուած եմ դիմաւորելու իմ ամենասիրելի տօնը՝ Ամանորը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի աւագանիին որոշումով, Հիւսիսային պողոտային վրայ, կը տեղադրուի «Քալող մարդը» արձանը, որ գանատահայ անուանի քանդակագործ, Գանատայի Գեղարուեստի թագաւորական ակադեմիայի անդամ՝ Արթօ Չաքմաքճեանի նշանաւոր գործն է: Վարպետը երկար ժամանակէ ի վեր, կը փափաքէր զայն տեսնել Երեւանի մէջ… 2019 թուականի հոկտեմբերի 1-ին, 86 տարեկանին, Արթօ Չաքմաքճեան Գանատայի մէջ աւանդեց հոգին եւ չտեսաւ իր տարիներու փափաքը:

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ

ՔՐԻՍՏՈՍ ԾՆԱՒ ԵՒ ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ։
Սիրելի հաւատացեալներ,
Գոհութիւն եւ փառք Ամենակալին Աստուծոյ, որ այս տարի եւս կը տօնենք Յիսուս Քրիստոսի Ս. Ծննդեան եւ Աստուածայայտնութեան տաղաւարը։

ԵՐԱՄ

Նայեցաւ սեղանին դրուած մոմակալին։ Ժառանգած էր զայն փոքր մօրեղբօրմէն. բարեձեւ, ազնիւ, եւ խիստ ժուժկալ, իրեն պէս նաւավար էր ան ալ։ Երեք փայտէ ոտիկ, յղկուած, տակաւին սահուն եւ փայլուն նոյնիսկ. ետքը բարակ, քիչ մը վեր հաստցող, ապա դարձեալ բարակցող մարմին մը, որ կը հասնէր գլխուն, քիչ մը մաշած, քիչ մը սեւցած, բայց դեռ աւելի քան պիտանի. անհրաժեշտ՝ երբ գիշեր կամ խիտ մշուշ էր դուրսը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Թէոդիկի «Ամէնուն տարեցոյցը» խորագրով հայկական կեանքի եւ մշակոյթի բացառիկ համայնագիտարանները մեր մշակոյթի գանձերէն են, բացառիկ երեւոյթ՝ հայ մամուլի պատմութեան մէջ: Այս տարեցոյցերը, զորս Թէոդիկ 1907 թուականէն Պոլսոյ մէջ սկսած է տպել, բացի պատմաբանասիրական արժէք ունենալէ, նաեւ լայն ժողովրդականութիւն վայելած են:

Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Անցան տասն տարիներ։
Խաղաղութեան դրօշը այլեւս իր տեղը զիջած էր խռովութեան։

Պոմոնթիի Մխիթարեան վարժարանի ընտանիքը Ամանորի առթիւ հանդիսութիւն մը կազմակերպեց Ֆէրիգիւղի «Նազար Շիրինօղլու» սրահին մէջ։ Հանդէսի պատուոյ հիւրն էր Թուրքիոյ Կաթողիկէ հայոց վիճակաւոր Տ. Լեւոն Արք. Զեքիեան։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Կը դիմաւորենք 2020-ը: Երկու քսաններու միացութիւն է այս տարին: Գեղեցիկ թուական մը: Թուականին արտաքին գեղեցկութիւնը յոյս կը ներշնչէ բոլորիս, նաեւ կ՚ակնկալենք բարի բովանդակութիւն, որ կը բերէ իրեն հետ:

ՊԻԱՆ­ՔԱ ՍԱ­ՐԸԱՍ­ԼԱՆ

Նոր յոյսերով, նոր ակնկալութիւններով դարձեալ կը դիմաւորենք Նոր տարին։ Մարդիկ ինչպէս անցեալ տարիներուն, այս տարի եւս ետին կը ձգեն ձեռքբերումներն ու կորուստները, բայց նաեւ վերաքննելով իրենց գործած բարի արարքներն ու սխալները։ Առանց թերահաւատութեամբ կը բանանք մաքուր, սպիտակ էջ մը, որու առաջին տողերը կը տրամադրենք մեր ուրուագծած նոր հորիզոններուն, ծրագրերուն, նոր ուղիներուն, սպասումներուն՝ անդորր, խաղաղ, յաջող ու համերաշխ կեանք մը ունենալու ուղղութեամբ…