Ընկերա-մշակութային

Բան­կալ­թիի Nostalji գրա­խա­նութ-սրճա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ շնոր­հան­դէս մը։ Այս­պէս, գրա­սէր­նե­րուն ծա­նօ­թա­ցուե­ցաւ «Կա­նայք միշտ կա­յին. Թուր­քիոյ ձա­խէն կա­նա­նց դի­ման­կար­ներ» ա­նուն գիր­քը, որ լոյս տե­սած է «Տիփ­նոթ» հրա­տա­րակ­չա­տու­նէն։ Գոր­ծը հրա­տա­րա­կու­թեան պատ­րաս­տած է Ֆե­րեալ Սայ­կը­լը­կիլ, որ Շա­բաթ օ­րուան գի­նե­ձօ­նի հա­ւա­քոյ­թին հա­ղոր­դա­վարն էր միեւ­նոյն ժա­մա­նակ։

Կրնա՞յ սուտ մը ան­մեղ ըլ­լալ։
Կրօն­ը կ՚ար­գի­լէ։
Օ­րէն­քը կը դա­տա­պար­տէ։
Ոչ ոք կը սի­րէ սու­տը։
Ոչ ոք կը յար­գէ ստա­խօ­սը եւ սա­կայն, այս կամ այն պատ­ճա­ռով բո­լորս ալ կ՚ը­սենք սու­տեր։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս օ­րե­րուն ոչ միայն Ե­րե­ւա­նի փո­ղոց­նե­րուն, այ­լեւ Մեղ­րիէն Ե­րե­ւան տա­նող ճա­նա­պարհ­նե­րուն վրայ յայտ­նուած են երկ­լե­զու ցու­ցա­պաս­տառ­ներ, ո­րոնք նախ հա­յե­րէ­նով, ա­պա պարս­կե­րէ­նով կ­­՚ող­ջու­նեն Հա­յաս­տան ժա­մա­նած եւ յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն մեր եր­կի­րը գա­լու պատ­րաս­տուող հա­զա­րա­ւոր ի­րան­ցի­նե­րը: Ե­րե­ւա­նի կեդ­րո­նը տե­ղադ­րուած պաս­տառ­նե­րէն մին կը շնոր­հա­ւո­րէ Նեւ­րու­զը՝ իս­լա­մա­կան Նոր տա­րուան ու բնու­թեան զար­թօն­քի տօ­նը, որ ի­րան­ցի­նե­րը, քիւր­տե­րը եւ այլ ժո­ղո­վուրդ­ներ մեծ շու­քով կը նշեն, սպա­սե­լով այդ տօ­նին ամ­բողջ տա­րի մը:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ե­րե­ւան ե­րաժշ­տա­կան շքեղ տօ­նի մը մէջ է. Մարտ 26-ին մեկ­նար­կած է եւ տա­կա­ւին կը շա­րու­նա­կուի «Ե­րե­ւա­նեան հե­ռան­կար­նե­ր» մի­ջազ­գա­յին ե­րաժշ­տա­կան փա­ռա­տօ­նը, որ Հա­յաս­տա­նի լա­ւա­գոյն փա­ռա­տօն­նե­րէն մին է: ԺԱ­ՄԱ­ՆԱ­Կ այ­ցե­լեց «Ե­րե­ւա­նեան հե­ռան­կար­նե­ր» փա­ռա­տօ­նի գրա­սե­նեա­կը, ուր ձեռ­նար­կի կազ­մա­կերպ­չա­կան մարմ­նի ե­րի­տա­սարդ ու գոր­ծու­նեայ աշ­խա­տա­կից­նե­րը մե­զի տրա­մադ­րե­ցին տե­ղե­կու­թիւն­ներ այս տա­րուան ծրագ­րին եւ փա­ռա­տօ­նին մա­սին:

Է­սաեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան եւ իր կող­մէ հո­վա­նա­ւո­րուած «Մա­րալ» եր­գի-պա­րի հա­մոյ­թի հա­մա­տեղ նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ այս տա­րի եւս կազ­մա­կեր­պուած է «Յա­ւեր­ժու­թիւն» խո­րագ­րեալ միջ­վար­ժա­րա­նա­յին պա­րի մրցոյ­թը։ Այս տա­րի երկ­րորդ ան­գամ կը կազ­մա­կեր­պուի այս ձեռ­նար­կը, որ ձօ­նուած է Է­սաեան սա­նուց միու­թեան հիմ­նադ­րու­թեան 70-ա­մեայ յո­բե­լեա­նին։

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թիւ­նը հո­գե­ւոր հրճուան­քի մթնո­լոր­տով նշեց Մեծ պա­հոց Մի­ջին­քը։ Ե­րէկ այս առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցան կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­ներ, ո­րոնց հան­դի­սա­պե­տեց Կա­թո­ղի­կէ Հա­յոց Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծա­ռը։ 

Թուր­քիոյ Կա­թո­ղի­կէ Հա­յոց Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ներ­կա­յիս ձեռ­նար­կած է բա­նա­խօ­սու­թիւն­նե­րու շար­քի մը՝ «Հայ կի­նը եւ ըն­տա­նե­կան կեան­քը» խո­րագ­րին ներ­քեւ։ Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Սուրբ Յա­կոբ հի­ւան­դա­նո­ցի յա­րա­կից ա­կում­բին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս բա­նա­խօ­սու­թիւն­նե­րու շար­քի ա­ռա­ջին ձեռ­նար­կը։ Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծառ խօ­սե­ցաւ պատ­մու­թեան ամ­բող­ջին մէջ հայ կա­նանց եւ ա­նոնց հաս­կա­ցու­թիւն­նե­րուն մա­սին։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Չեմ գի­տեր՝ զա­ւեշ­տա­լի՞ է, թէ՝ զար­մա­նա­լի... Այ­սօր մեր բա­կին մէջ հա­ւա­քուած էին մեծ թի­ւով մար­դիկ եւ կը քա­րո­զէին հա­մայ­նա­վա­րա­կան կար­գե­րուն վե­րա­դար­ձը Հա­յաս­տա­նի մէջ: Նոյ­նիսկ պաս­տառ բռնած էին եւ գրքոյկ­ներ բազ­մա­ցու­ցած ի­րենց հա­մո­զում­նե­րուն մա­սին, բայց գիր­քե­րը զգու­շու­թեամբ կը բաժ­նէին, ա­մէն մար­դու չէին տար, նախ կը ծա­նօ­թա­նա­յին դի­մա­ցի­նին հետ, կը զրու­ցէին, ով ըլ­լա­լը կը պար­զէին եւ յե­տոյ կը փո­խան­ցէին ի­րենց ծրա­գի­րը: Ես կը կար­ծէի, որ այդ մար­դի­կը չկան այ­լեւս:

Euronews-ի կայքէջը դրուատիքը կը հիւսէ Մխիթարեան միաբանութեան Վենետիկի վանքին՝ Սուրբ Ղազարին՝ որպէս Եւրոպայի ժառանգութեան մաս:
Յառաջիկայ Սեպտեմբերին նախատեսուած են շարք մը ձեռնարկներ՝ 300-ամեայ յոբելեանի պատշաճ շուքով տօնախմբման համար, մինչ աշխարհի վրայ կը գործեն չորս վարժարաններ:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

ՀՀԿ-ի անդամ, երեսփոխան Մարգարիտ Եսայեան  յառաջիկայ խորհրդարանական ընտրութիւններուն ընդառաջ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
«Ներսի եւ դուրսի հայեր չկան, մենք՝ բոլորս մէկ միասնութիւն ենք եւ բոլորիս ջանքերը ուղղուած են դէպի աւելի ուժեղ, աւելի կայուն, անվտանգ հայրենիքի կառուցում»: