Ընկերա-մշակութային

Անուշ Թրուանց կը տեղեկացնէ Երեւանէն.-

Երէկ, Երեւանի մէջ բացուեցաւ եզակի ցուցահանդէս մը, որ կը վերաբերի ֆրանսահայ անմոռանալի ու մեծանուն ծաղրանկարիչ Ռընէ Հովիւեանի (Հովիւ) թողած մեծ ժառանգութեան։ Հովիւը սփիւռքահայ եզակի արուեստագէտներէն մին էր եւ իր դիտարկումները այնպէս մը կը նկարէր, որ ժամանակի ընթացքին մաս կազմած են հայոց հաւաքական յիշողութեան։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Անհրաժեշտ են որոշակի փոփոխութիւններ՝ յիշողութեան քաղաքականութեան բնագաւառէն ներս։ Ունինք շուրջ երեսնամեայ ազգային պետականութիւն մը, վաղուց ժամանակն է վերաիմաստաւորել յիշողութեան օրուան խորհուրդը, ձեւափոխել զայն, իրականացնել առնուազն շեշտադրումներու փոփոխութիւն»:
Յարութիւն Մարութեան. «Տասնամեակներ շարունակ մենք շեշտած ենք, որ աշխարհը, յառաջադէմ մարդկութիւնը օգնութեան ձեռք մեկնած է հայ ժողովուրդին՝ անոր պատուհասած ողբերգութեան տարիներուն եւ աւելի վերջ: Մենք երախտապարտ ենք այդ մարդոց եւ կազմակերպութիւններուն, սրբօրէն կը պահպանենք անոնց յիշատակը։ Սակայն պէտք չէ մոռնալ, որ  մենք մեզ փրկած ենք ու նոյնպէս՝ արդիւնաւէտ կերպով: Այս մասին համեմատաբար քիչ կը խօսուի»:

Աշխատասիրեց՝ ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ,
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հինգերորդ պատուիրանը կը հրամայէ կատարել այն պարտաւորութիւնները, որոնք որդիները ունին իրենց հայրերուն եւ մայրերուն նկատմամբ: Այս խօսքերուն մէջ՝ «պատուէ՛ քու հայրդ ու մայրդ, որպէսզի քու օրերդ երկայն ըլլան», կ՚ամփոփուին բոլոր պարտաւորութիւնները՝ հօր, մօր եւ բոլոր մարդոց նկատմամբ, որոնք ծնողներու պէս են:

Ամերիկեան հեղինակաւոր The Wall Street Journal-ը վերջերս ծաւալուն յօդուածով մը անդրադարձաւ հայկական մշակոյթին։ «Արմէնփրէս»ի հաղորդումներով, թերթը իր ընթերցողներուն հիացմունքի տպաւորութիւններով ներկայացուցած է հայկական արուեստի հնագոյն նմոյշները, պատմական Հայաստանի առեւտրական հնարաւորութիւննները եւ քրիստոնէութիւնը աշխարհի վրայ առաջին անգամ որպէս պետական կրօն ընդունած երկիրը։

Աշ­խա­տա­սի­րեց՝
Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Չորս աւետարաններուն մէջ, Ղուկասու աւետարանը ամենէն երկար պարունակութիւն ունեցող աւետարանն է։ Ղուկասն է որ ամենէն աւելի տեղեկութիւն կու տայ Յիսուսի մանկութեան մասին՝ քաղելով զանոնք բերանացի աւանդութիւններէ։

ՀՐԱՉ ՉԻԼԻՆԿԻՐԵԱՆ

Սփիւռքահայ յայտնի մտաւորական, հեղինակաւոր ակադեմական Տքթ. Հրաչ Չիլինկիրեան վերջերս ուսումնասիրութեան մը համար յօդուած մը որոնած է Երուսաղէմի հայոց պատրիարքութեան «Սիոն» պաշտօնական պարբերաթերթի հին՝ 1866 թուականի թիւերուն մէջ։ Ան ի մէջ այլոց քանի մը հետաքրքրական տեղեկութիւններ գտած է Պոլսոյ ամիրաներու կողմէ այդ ժամանակ Երուսաղէմի պատրիարքութեան համար կատարուած նուիրատուութիւններու մասին՝ մասնաւորապէս Պալեան ամիրայի Եալովայի կալուածը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայկական մամուլի եւ լրահոսի ամենադաժան լուրերը սահմանէն հասնողն են: Հազարաւոր մարդիկ իրենց շունչը բռնած կը հետեւին այդ լուրերուն, եւ ցաւ ի սիրտ, գրեթէ ամէն շաբաթ զոհուած զինուորի մը լուրը կը կարդան… Սեւազգեստ մայրերուն եւ երիտասարդ կիներուն թիւը կ՚աճի, որբացած մանուկները կը սպասեն ծառայութենէն տուն դառնալիք իրենց հայրերուն… Երկիրը կը ծանրանայ նոր ցաւերու տակ:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպտեմբեր 26-ի այս օրը, հայ ժողովուրդը կը նշէ ծնունդը իր հանճարեղ զաւակներէն ամենէն սրտամօտին՝ Հայու Հոգին երգով ու երաժշտութեամբ վերծանած եւ աշխարհով մէկ հնչեցուցած անզուգական, անկրկնելի՛ Կոմիտաս Վարդապետին (Սողոմոն Սողոմոնեան, 1869-1935)։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հրատարակչական բաժինը լոյս ընծայած է հայ հոգեւորականներու պատուանուններու եւ ծածկանուններու բացատրական բառարանի մը, որ եզակի է հայ իրականութեան մէջ: Այս աշխատութեան հեղինակն է Սուրբ Էջմիածնի միաբաններէն Մանուէլ Սրկ. Սարգսեան, որ բառարանը ձօնած է Պոլսոյ Պատրիարքական Աթոռի երանաշնորհ գահակալներէն հոգելոյս Տ. Մաղաքիա Արք. Օրմանեանի մահուան 100-րդ տարելիցին։

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Աշխարհի վրայ չկայ նիւթական մնայուն իր մը, որ ժամանակի հոսունութեան դիմաց իր արժէքը չի կորսնցներ։ Սակայն այնքան ժամանակ կայ մարդը, մարդկային ստեղծագործ միտքը, կայ նաեւ յիշողութիւնը՝ հզօր եւ մնայուն, այդ ժամանակ մարդ արարածը կ՚ապրի, կ՚արարէ՝ իր կեանքը վերածելով յորդահոս աղբիւրի։