Ընկերա-մշակութային

Նարինէ Աբգարեանի գրականութիւնը

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի սահմանամերձ Տաւուշի մարզի Բերդ աւանին մէջ ծնած, մեծցած, ապա Մոսկուա տեղափոխուած, այսօր հռչակ վայելող գրող՝ Նարինէ Աբգարեանը յաճախ կ՚անուանեն «ռուսական գրականութեան հայկական բոյրը»:

ՅՈՅՍԻ ԱՇԽԱՐՀ…

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Տաւուշի Թեմէն ներս առօրեան պայմանաւորուած է մահուկենաց բնոյթի սահմանային իրադարձութիւններով:
Առաջնորդարանը Հաղարծինի վանական համալիրէն ներս հիմնած է արտադրամաս մը, ուր գիւղացիներէն կը գնէ բերքը՝ պատրաստելու համար անուշի տեսակներ:

ՄԱՀ՝ ԱՆԱՀԻՏ ՊՈՍՏԱՆՃԵԱՆԻ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ ե­րէկ Թիֆ­լի­զի մէջ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է բա­նաս­տեղծ, թարգ­մա­նիչ, հրա­պա­րա­կա­գիր ու լրագ­րող Ա­նա­հիտ Պոս­տան­ճեան։ Թէ՛ Վրաս­տա­նի եւ թէ Հա­յաս­տա­նի Գրող­նե­րու միու­թեան կ՚ան­դա­մակ­ցէր Ա­նա­հիտ Պոս­տան­ճեան, որ միեւ­նոյն ժա­մա­նակ Քա­լի­ֆոր­նիոյ հայ Գրող­նե­րու միու­թեան պա­տուոյ ան­դամ­նե­րէն մին էր։

ՊԱՔԸՐԳԻՒՂԻ ՏԱՏԵԱՆ ՎԱՐԺԱՐԱՆԻՆ ՄԷՋ ԱՄԱՆՈՐԻ ԱՌԹԻՒ ԽԱՆԴԱՎԱՌ ՀԱՆԴԷՍ

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան վար­ժա­րա­նէն ներս Ա­մա­նո­րի եւ Ս. Ծննդեան տօ­նա­կան շրջա­նին ապ­րուե­ցաւ մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն։ Ա­ւան­դա­կան մթնո­լոր­տի մը մէջ Տա­տեա­նի ըն­տա­նի­քը ող­ջու­նեց Նոր տա­րին՝ ան­կեղծ բա­րե­մաղ­թու­թիւն­նե­րու փո­խա­նա­կու­մով։ Տա­րե­մու­տի առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցան նաեւ հան­դէս­ներ, ո­րոնք Տա­տեա­նի ամ­բողջ ըն­տա­նի­քին տե­սա­կէ­տէ հրճուան­քի ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ։

ՎԵՐԱՍԼԱՑ ՊԱՀ ՄԸ՝ ՀԱՅԿ ԱԶԱՐԵԱՆԻ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹԵԱՆ ՀԵՏ

ՄԱ­ՐԻԱ­ՆԱ ՊԷՐ­ԹԻԶ­ԼԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Լսելն ու ա­կա­նա­տես ըլ­լա­լը որ­քան տար­բեր բա­ներ են: Ա­բով­եան քա­ղա­քի նո­րա­կա­ռոյց Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ մա­սին հի­աս­քանչ ար­տա­յայ­տու­թիւն­ներ լսած էի թէ՛ կա­ռոյ­ցի, խաչ­քա­րա­յին քան­դակ­նե­րու եւ թէ սր­­բա­պատ­կեր­նե­րու ու գմ­­բէ­թի պատ­կե­րա­զարդ «ներ­կա­յու­թեան» մա­սին:

ԶԷՔԻԵԱՆ ԳԵՐԱՊԱՅԾԱՌ ՊԱՏՈՒԵՑ ՄԽԻԹԱՐԵԱՆ ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ ՆՈՐ ՏԱՐՈՒԱՆ ԱՒԱՆԴԱԿԱՆ ՀԱՆԴԷՍԸ

Բան­կալ­թիի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Կա­ղան­դի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն իւ­րա­յա­տուկ վա­յել­չու­թեամբ:

ՆՈՐ ՏԱ­ՐԻ

ՎԻԼ­ՀԵԼՄ ՊՈՒՇ

Բախ­տը, հա­մա­ձայն իր ի­մաս­տին, 
Լա­ւը նը­ւի­րել կ՚ու­զէ քե­զի։
Շնոր­հա­կալ ե­ղիր, ըն­դու­նէ զայն,
Ա­ռանց եր­կար մը­տա­հո­գու­թեան։

ՓՈՔ­ՐԻԿ ԾԱՌ

Ի. Ի. ԳԱ­ՄԻՆԿԶ

Փոք­րիկ ան­խօս Կա­ղան­դի ծառ
Դուն շատ փոքր ես
Ա­ւե­լի ծա­ղի­կի նման ես
Ո՞վ գտաւ քեզ կա­նաչ պար­տէ­զին մէջ
Եւ դուն տխրե­ցա՞ր հե­ռա­ցուե­լուդ հա­մար. 

Էջեր