Ընկերա-մշակութային

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ Պատմութեան կաճառի տնօրէնը Պոլիսէն Երեւան վերադարձին իր տպաւորութիւնները բաժնեց ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին հետ:
Ակադեմիկոս Աշոտ Մելքոնեան. «Ինծի համար հետաքրքրական երեւոյթ էր՝ Հրանդ Տինքի անուամբ կոչուած հայաստանցի երախաներուն դպրոցը»:

«Կուտինայէն Երուսաղէմ՝ հմայիչ կապոյտ սալիկներու ճամբորդութեան հետքերով» դասախօսութիւն:
Պալեան գերդաստանի ներկայացուցիչները անդրադարձան իրենց վաղեմի արհեստի իւրայատկութիւններուն:

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ հիմ­նա­նո­րո­գու­թեան եր­կա­րա­տեւ աշ­խա­տանք­նե­րէ վերջ վե­րա­բա­ցուե­ցաւ Մար­տի­րոս Սա­րեա­նի տուն-թան­գա­րա­նը։ Ձեռ­նար­կը ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ մե­ծա­նուն նկա­րի­չի հեր­թա­կան ան­գամ խոր ե­րախ­տա­գի­տու­թեամբ վեր­յիշ­ման։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պէյրութի մէջ մօտաւոր անցեալին հրատարակուած իր հետաքրքրական գիրքով Մկրտիչ Յակոբ Պուլտուքեան պատմութեան մէջ կը հետապնդէ հայ սեղանաւորներու հետքերը։ Այս գիրքը հրատարակուած օրէն ի վեր ստեղծած է դրական արձագանգ։

«Համազգային»ի Լիբանանի մասնաճիւղի վարչութեան նախաձեռնութիւնը պսակուեցաւ յաջողութեամբ:
Մեներգչուհի Սիպիլ շաբաթավերջին Պէյրութի մէջ հանդէս եկաւ եւ իր քնքոյշ ձայնով գրաւեց բոլորին սիրտը:

Շուէ­տա­հայ նկա­րչու­հի Թել­մա Է­մի­նեան, որ ծնած է Իս­թան­պու­լի մէջ, Սթոք­հոլ­մի մէջ կազ­մա­կեր­պեց «Մեր ժա­մա­նակ­նե­րը» խո­րագ­րեալ մաս­նա­ւոր ցու­ցա­հան­դէս մը։ Շուէ­տի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պան Ար­տակ Ա­պի­տո­նեա­նի ջան­քե­րով կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ այս ցու­ցա­հան­դէ­սը ան­ցեալ շա­բա­թա­վեր­ջին։ Սթոք­հոլ­մի հայ­կա­կան դես­պա­նա­տան եր­դի­քին տակ կազ­մա­կեր­պուած ձեռ­նար­կը ար­ժա­նա­ցաւ գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան հե­տաքրք­րու­թեան։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի ա­նուան Մա­տե­նա­դա­րա­նի Ձե­ռագ­րաց հա­ւա­քա­ծո­յին մէջ կը պահ­պա­նուին Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցիի եր­կե­րու, ձե­ռա­գիր մա­տեան­նե­րու եւ հնա­տիպ գիր­քե­րու կա­րե­ւո­րա­գոյն հա­ւա­քա­ծոն՝ զա­նա­զան դա­րե­րէ ե­կած եւ այ­սօ­րուան ու գա­լիք սե­րունդ­նե­րուն հա­մար պահ դրուած:

Հա­յաս­տա­նի Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թեան ա­ջակ­ցու­թեամբ այս ա­միս Ե­րե­ւա­նի մէջ կ՚ո­գե­կո­չուի հայ­կա­կան ե­րաժշ­տու­թեան տի­րա­կան ա­նուն­նե­րէն Ա­լեք­սանդր Սպեն­դիա­րեան՝ իր ծննդեան 145-ա­մեա­կին առ­թիւ։ Ա­լեք­սանդր Սպեն­դիա­րեա­նի տուն-թան­գա­րա­նը նա­խա­ձեռ­նած է մե­ծա­նուն յօ­րի­նո­ղի ո­գե­կոչ­ման ծրագ­րին, որ սկսաւ ե­րէկ ու պի­տի շա­րու­նակուի մին­չեւ Նո­յեմ­բե­րի 20-ը։

Կը տե­ղե­կա­նանք, որ «Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չա­տու­նը ներ­կա­յիս ըն­թեր­ցա­սէր հա­սա­րա­կու­թեան տրա­մադ­րու­թեան տակ դրած է «Գա­ւա­ռէն ձայ­ներ» ա­նուն գործ մը, որ կող­քի մը տակ կը հա­ւա­քէ՝ Դեկ­տեմ­բեր 1962-Ապ­րիլ 1963 շրջա­նին ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ օ­րա­թեր­թին մէջ լոյս տե­սած հա­մա­նուն ընդ­հա­նուր խո­րագ­րով պար­բե­րա­բար հրա­տա­րա­կուած յօ­դուա­ծա­շարք մը, որ այդ շրջա­նին ար­ժա­նա­ցած է մեծ ժո­ղովր­դա­կա­նու­թեան եւ ո­րու հե­ղի­նակն է հո­գե­լոյս Տ. Շա­ւարշ Քհնյ. Պա­լը­մեան։

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

Այ­սօր Վա­նան մե­զի հետ պի­տի ըլ­լայ: Մեծ «խապ­րիկ»: Թոռ­նի­կի հետ ըլ­լալ` իս­կա­պէս որ հո­գե­կան տար­բեր վայ­լելք է: Հար­ցու­ցէ՛ք: Եր­կար ա­տե­նէ ի վեր զինք չէի տե­սած:Մեր մօտ չէր: