Ընկերա-մշակութային

ՃՀՓ­-ի Իս­թան­պու­լի մաս­նա­ճիւ­ղի ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը ե­րէկ պահ­քի սե­ղան մը սար­քեց քա­ղա­քիս փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հա­մար։ Շիշ­լիի «Մա­րիոթ» պան­դո­կին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս հա­ւա­քոյ­թը, որ ան­ցաւ հա­ճե­լի մթնո­լոր­տի մը մէջ։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Որ­քան որ ար­հես­տա­գիու­թեան մի­ջոց­նե­րը մեզ կը հե­ռաց­նեն շատ սի­րե­լի ժան­րէ մը՝ նա­մա­կա­նիէն, այն­քան հա­րա­զատ ու փայ­փա­յուած կը դառ­նայ գրա­կան այդ ժան­րը, որ դա­րեր շա­րու­նակ ե­ղած է կեն­սու­նակ. մե­ծե­րուն եւ պարզ մար­դոց նա­մակ­նե­րուն մի­ջո­ցաւ մենք կրցած ենք տես­նել ա­նոնց ապ­րած ժա­մա­նա­կը: Որ­քան յոյ­զեր, ապ­րում­ներ, սպա­սում եւ խորհր­դա­ւո­րու­թիւն կայ թուղ­թին վրայ գրուած, պա­հա­րա­նին մէջ դրուած եւ թղթա­տա­րու­թեամբ ա­ռա­քուած նա­մակ­նե­րուն մէջ:

​Է­սաեան սա­նուց միու­թեան եւ իր հո­վա­նիին ներ­քեւ գոր­ծող «Մա­րալ» հա­մոյ­թին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած «Յա­ւեր­ժու­թիւն» մրցոյ­թին ա­ւար­տա­կա­նը ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ Շիշ­լիի «Քենթ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նին մէջ։ Այս տա­րի երկ­րորդ ան­գամ կը կազ­մա­կեր­պուի միջ­վար­ժա­րա­նա­յին այս պա­րի մրցոյ­թը։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի 6-րդ գու­մար­ման ընտ­րու­թիւն­նե­րը ա­ւար­տե­ցան, որ Սահ­մա­նադ­րու­թեան՝ 2015 թուա­կա­նին տե­ղի ու­նե­ցած փո­փո­խու­թե­նէն ետք խորհր­դա­րա­նա­կան ա­ռա­ջին ընտ­րու­թիւնն էր։ Այս ընտ­րու­թիւն­նե­րով, փաս­տա­ցիօ­րէն Հա­յաս­տան ան­ցում կա­տա­րեց կա­ռա­վար­ման խորհր­դա­րա­նա­կան հա­մա­կարգ։ Երկ­րին նա­խա­գա­հը կը շա­րու­նա­կէ մնալ պե­տու­թեան գլու­խը, սա­կայն ա­նոր լիա­զօ­րու­թիւն­նե­րը կը նուա­զին յօ­գուտ վար­չա­պե­տին եւ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վին։

Ֆէրիգիւղի ընտանիքը պանծացուց անմահ երգիծաբանին յիշատակը, մահուան 125-րդ տարելիցին առթիւ երէկ երեկոյեան կազմակերպուած ձեռնարկով:
Հանդիսութեան նախագահեց Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան - Մէրամէթճեան վարժարանի սաները հանդէս եկան յաջող ելոյթներով:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Վեր­ջերս՝ «Գա­ֆէս­ճեա­ն» ա­րուես­տի կեդ­րո­նին մէջ բա­ցուե­ցաւ «Գա­ֆէս­ճեա­ն­»ի այս տա­րուան ա­ռա­ջին ցու­ցադ­րու­թիւ­նը՝ «Բազ­մա­չափ Ռու­տոլֆ Խա­չատ­րեա­նը» խո­րագ­րով, որ նուի­րուած է մե­ծա­նուն հայ ա­րուես­տա­գէտ՝ Ռու­տոլֆ Խա­չատ­րեա­նի 80-ա­մեայ յո­բե­լեա­նին: Ցու­ցաս­րա­հին մէջ գրե­թէ ա­մէն օր հիւ­րե­րը սի­րով կ­­՚ըն­դու­նի եւ ցու­ցադ­րու­թեան կ­­՚ու­ղեկ­ցի կեան­քէն հե­ռա­ցած ա­րուես­տա­գէ­տին դուստ­րը՝ կրկին գե­ղան­կար­չու­հի՝ Մո­կօ Խա­չատ­րեա­ն:

Բան­կալ­թիի Nostalji գրա­խա­նութ-սրճա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ շնոր­հան­դէս մը։ Այս­պէս, գրա­սէր­նե­րուն ծա­նօ­թա­ցուե­ցաւ «Կա­նայք միշտ կա­յին. Թուր­քիոյ ձա­խէն կա­նա­նց դի­ման­կար­ներ» ա­նուն գիր­քը, որ լոյս տե­սած է «Տիփ­նոթ» հրա­տա­րակ­չա­տու­նէն։ Գոր­ծը հրա­տա­րա­կու­թեան պատ­րաս­տած է Ֆե­րեալ Սայ­կը­լը­կիլ, որ Շա­բաթ օ­րուան գի­նե­ձօ­նի հա­ւա­քոյ­թին հա­ղոր­դա­վարն էր միեւ­նոյն ժա­մա­նակ։

Կրնա՞յ սուտ մը ան­մեղ ըլ­լալ։
Կրօն­ը կ՚ար­գի­լէ։
Օ­րէն­քը կը դա­տա­պար­տէ։
Ոչ ոք կը սի­րէ սու­տը։
Ոչ ոք կը յար­գէ ստա­խօ­սը եւ սա­կայն, այս կամ այն պատ­ճա­ռով բո­լորս ալ կ՚ը­սենք սու­տեր։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս օ­րե­րուն ոչ միայն Ե­րե­ւա­նի փո­ղոց­նե­րուն, այ­լեւ Մեղ­րիէն Ե­րե­ւան տա­նող ճա­նա­պարհ­նե­րուն վրայ յայտ­նուած են երկ­լե­զու ցու­ցա­պաս­տառ­ներ, ո­րոնք նախ հա­յե­րէ­նով, ա­պա պարս­կե­րէ­նով կ­­՚ող­ջու­նեն Հա­յաս­տան ժա­մա­նած եւ յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն մեր եր­կի­րը գա­լու պատ­րաս­տուող հա­զա­րա­ւոր ի­րան­ցի­նե­րը: Ե­րե­ւա­նի կեդ­րո­նը տե­ղադ­րուած պաս­տառ­նե­րէն մին կը շնոր­հա­ւո­րէ Նեւ­րու­զը՝ իս­լա­մա­կան Նոր տա­րուան ու բնու­թեան զար­թօն­քի տօ­նը, որ ի­րան­ցի­նե­րը, քիւր­տե­րը եւ այլ ժո­ղո­վուրդ­ներ մեծ շու­քով կը նշեն, սպա­սե­լով այդ տօ­նին ամ­բողջ տա­րի մը:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ե­րե­ւան ե­րաժշ­տա­կան շքեղ տօ­նի մը մէջ է. Մարտ 26-ին մեկ­նար­կած է եւ տա­կա­ւին կը շա­րու­նա­կուի «Ե­րե­ւա­նեան հե­ռան­կար­նե­ր» մի­ջազ­գա­յին ե­րաժշ­տա­կան փա­ռա­տօ­նը, որ Հա­յաս­տա­նի լա­ւա­գոյն փա­ռա­տօն­նե­րէն մին է: ԺԱ­ՄԱ­ՆԱ­Կ այ­ցե­լեց «Ե­րե­ւա­նեան հե­ռան­կար­նե­ր» փա­ռա­տօ­նի գրա­սե­նեա­կը, ուր ձեռ­նար­կի կազ­մա­կերպ­չա­կան մարմ­նի ե­րի­տա­սարդ ու գոր­ծու­նեայ աշ­խա­տա­կից­նե­րը մե­զի տրա­մադ­րե­ցին տե­ղե­կու­թիւն­ներ այս տա­րուան ծրագ­րին եւ փա­ռա­տօ­նին մա­սին: