ԱԳԱՀՈՒԹԵԱՄԲ ԵՒ ՄԱՍԱՄՔ ՍՈՐԻՆ
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ագահութիւնը մարդ արարածի ամենէն մեծ թերութիւններէն մէկն է, որովհետեւ երբ մարդ այս հիւանդութեամբ կը վարակուի, անտանելի ու անկուշտ կը դառնայ: Հիւանդութիւն կ՚ըսենք, որովհետեւ ինչպէս ցանկացած հիւանդութիւն մարդուն մարմինը կը կրծէ ու կը հիւծէ զայն, ճիշդ նոյն ձեւով ալ ագահութիւնը կը կրծէ ու կը հիւծէ մարդու հոգին, զայն վերածելով անջրդի անապատի մը, ուրկէ կը բացակային մարդկայնութիւնն ու Աստուծոյ օրհնութիւնները: