Հարթակ

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Համշէնցիներու մասին շարքս դեռ չեմ աւարտած, բայց անսպասելի դէպք մը ահա կու գայ ընդմիջել զայն։ Մի քանի օր առաջ, Երեւանի մէջ սովորական օրերէս մէկը կ՚անցընէի։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անշուշտ որ շատ ուշագրաւ եւ ուրախալի է, երբ կը խօսիս մէկու մը հետ, որ հակառակ Սուրիոյ պատերազմի մեծ արհաւիրքներուն, կարողացած ու յաջողած է իր արժանի տեղը գրաւել այն երկրին մէջ, ուր ան յայտնուած է որպէս փախստական-գաղթական։ Այդ անձնաւորութիւններէն է Մարինա Կէօզիւքիւչիւքեանը, որ շնորհիւ իր ձիրքերուն ու բաւական կարճ ժամանակամիջոցի մը ընթացքին յաջողեցաւ ոչ միայն աշխատանք ճարել, այլ նաեւ դառնալ Ֆրանսայէն սփռուող «Ռատիօ Այբ» կայանի սիրուած ձայներէն մին։

Գրաբարէ թարգմանեց՝ 
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Աւետարանիչը երբ Քրիստոսի մեծութեան եւ իր ու առաքեալներուն ծանօթութեան մասին ճառեց, նոյն մեծութիւնը մարմնապէս ցոյց կու տայ, ըսելով.

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մեզմէ շատեր լսած են Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ հովանիին ներքեւ գործող Քրիստոնէական եղբայրակցութեան մասին։ Միութիւններ, որոնց հիմնական նպատակը միայն Աստուծոյ խօսքը ջամբելը չէ, այլ նաեւ կազմակերպուած աշխատանք տանիլ, որպէսզի եկեղեցիին հանդէպ որոշ սէր ունեցող երիտասարդներ, ճանչնան, իմանան, սորվին ու կապուին մեր եկեղեցիին։

Վ. ԱՒԱԳԵԱՆ

Լաւատեսութիւն ներշնչող զգացում է հայ կեանքի զանազան մարզերուն մէջ տեսնել յայտնութիւնը խոստմնալից նոր ուժերու, աշխատանքի յանձնառութիւն եւ պատրաստակամութիւն ունեցող երիտասարդ տղոց ու աղջիկներու:
Մամլոյ ասպարէզի պարագային, սակայն, կարելի չէ հաշտուիլ լաւատեսութեան նման ապահով զգացումի մը հետ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Տակաւին յստակ չէ, որ Վրաստանի մէջ ամէն օր նոր սրացում ապրող դէպքերը ինչ ուղղութեամբ պիտի տանին Հայաստանի հարեւան երկիրը, սակայն յայտնի է, որ 20 յունիսը երկար ժամանակով մը պիտի յիշատակուի եւ դեռ կարեւոր արժեւորումներու ենթակայ դառնայ։ Այդ օրը Վրաստանի խորհրդարանէն ներս տեղի ունեցած միջադէպէն ետք հայկական պատուիրակութիւնը կը լքէր նիստերու դահլիճը:

ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

Դարերէ ի վեր փիլիսոփաներ, իմաստուններ, մտաւորականներ եւ նոյնիսկ իշխանաւորներ փորձած են ճիշդը սխալէն զանազանելու բարոյական ընդհանրական սկզբունքներ հաստատել: Տեսական գրութիւններով, պետական օրէնքներով ժամանակի ընթացքին ձեւաւորուած են որոշ ըմբռնումներ, որոնք շատերու համար հարցական կը մնան:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Յաճախ հարց կու տանք. արդեօք հայկական սփիւռքը Հայաստանի մէջ տեղի ունեցող զարգացումներուն վերապահ կեցուածք ունենալու իրաւունք ունի՞. կամ որո՞նք են այն արժեչափերը, որոնց հիմամբ պէտք է սփիւռքը դիտարկէ եղած դէպքերը եւ ըստ այնմ արտայայտէ իր հիմնական տեսակէտները։
Այս բոլորէն առաջ սակայն հարկ է հասկնալ եւ ընկալել, որ սփիւռքը Հայաստանի ներքին-քաղաքական զարգացումներուն դիմաց յաճախ մեծ մտավախութիւններ կ՚ապրի։ 

ՏՔԹ. ԶԱ­ՒԵՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐ­ԶՈՒ­ՄԱ­ՆԵԱՆ

Սիամանթօ իր բանաստեղծական թռիչքէն շատ աւելի անդին խոյացող իր այս սխրանքով հայոց վաւերական ամբողջ պատմութիւնն է, որ կը խտացնէ հոյակապ կերպով։ Այստեղ ամէն մէկ բառ յետադարձ «մարգարէութիւն» չէ, այլ շատ աւելին, բանաստեղծօրէն գրուած «հայ դարերու» կեանք է եւ իրագործում։ Իւրաքանչիւր բառ այստեղ ունի իր պատմական լիաբուռն բովանդակութիւնը, դարեր անցան, որոնց դիմացաւ Ս. Մեսրոպ որպէս ապառաժ ադամանդեայ, ու այդ ադամանդի պրիսմակէն բազմահարիւր ճառագայթներով, գիրով, դպրութեամբ, արուեստներով հայն ու Հայաստան մնացին աշխարհի երեսին պատուով եւ արգասիքներով ծաղկուն։

ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ

Շատ յուզիչ, զգացումներով լի երգ մը, որ ողջ աշխարհին ստիպեց յուզուիլ զայն լսելու ժամանակ եւ նոյնը կը շարունակէ ընել մինչ օրս: Ատէլ երգը գրելու ժամանակ անոր մէջ ամբողջութեամբ արտացոլած է իր ապրումներն ու ներաշխարհը: