Հարթակ

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպ­տեմ­բե­րի 7-ին հայ ժո­ղո­վուր­դը կը նշէ ծննդեան տա­րե­դար­ձը ժա­մա­նա­կա­կից մեր գրա­կա­նու­թեան մե­ծա­տա­ղանդ ար­ձա­կա­գիր­նե­րէն Ա­ղա­սի Այ­վա­զեա­նի (1925-2007)։
7 սեպ­տեմ­բեր 1925-ին, Խորհրդա­յին Վ­­րաս­տա­նի Ապաս­թու­ման ա­ւա­նին մէջ, հա­յոց պատ­մա­կան Կա­րին քա­ղա­քէն գաղ­թած հայ ըն­տա­նի­քի յար­կին տակ ծնաւ շնոր­հա­լի մա­նուկ մը՝ Ա­ղա­սի Այ­վա­զեան ա­նու­նով, որ խորհր­դա­յին կո­չո­ւած աշ­խար­հին մէջ մա­քա­ռե­լով իր ու­ղին հար­թեց եւ կրցաւ, գե­ղա­րո­ւես­տա­կան իր տա­ղան­դով ու գրա­կան ստեղ­ծա­գոր­ծու­թեան բե­ղուն վաս­տա­կով, դառ­նալ հայ ար­ձա­կի եւ բե­մագ­րու­թեան ար­ժա­նա­ւոր վար­պետ­նե­րէն մին, այ­լեւ՝ հայ մտա­ւո­րա­կա­նի ի­րա՛ւ տի­պար մը։

ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ

Դեմոկրատական Ֆրանքլին Տ. Ռուզվելթ 1932-ին ընտրուեցաւ Միացեալ Նահանգներու նախագահ՝ ապահովելով քուէներուն 57 առ հարիւրը: 1933-ին անոր երդման արարողութեան ժամանակ աշխատաւորներուն մէկ չորրորդը անգործ էր եւ երկրին արտադրութիւնը 1929-ի Տնտեսական մեծ ճգնաժամին պատճառով նուազած էր կէսի:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ազգային երգերու լիբանանահայ երիտասարդ մեկնաբան՝ Նժդեհ Պոտրումեան կը պատասխանէ մեր հարցումներուն։
-Սիրելի Նժդեհ, ի՞նչ նպատակով կը գտնուիս Հայաստան:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Այս աշուղական երգին հնչիւնները յաճախ կարելի է լսել Հանրապետութեան հրապարակին զուգահեռ, Նալպանտեան փողոցի անցումին մուտքէն իսկ: Վաթսունն անց, սպիտակահեր տղամարդ մը, իր տեղը գրաւած է անցումին աստիճաններուն անմիջապէս վարի անկիւնը եւ քամանչան ձեռքին կը նուագէ յուզառատ մեղեդայնութեամբ. քամանչային պատեանը դէմը դրած, անցորդներուն սրտաբուխ կոպեկները նուէր ստանալով:

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Ուիսքանսըն նահանգի Մարքըսմըն քաղաքի երկրորդական վարժարանի աշակերտներէն մին՝ 15 տարեկան Մեթիու Շունեքըր, իր տնօրէնին դէմ դատ բացած է, որովհետեւ իրեն արգիլած է զէնքերով զարդարուած (տեսնել նկարը) իր սիրած շապիկը հագնիլ։ Երբ Մեթիու չէ հնազանդած տնօրէնին հրահանգին, ան պատժուած է երկու օրուան մեկուսացումով, յատուկ խցիկի մը (cubicle) մէջ։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

«Թող կատարուի Քու կամքդ, ինչպէս որ երկինքի մէջ՝ այնպէս ալ երկրի վրայ»:
Տէրունական աղօթքի աստուածային խնդրանքներուն վերջինն է այս խնդրանքը, որով մեր Փրկիչը կը սորվեցնէ մեզի խնդրել, որպէսզի մեր Հօր Աստուծոյ կամքը կատարուի երկրի վրայ ալ, ինչպէս որ կը կատարուի երկինքի մէջ:

Հե­ղի­նակ՝ ՅՈՎ­ՆԱՆ ԱՐՔ. ՏԷՐ­ՏԷ­ՐԵԱՆ
Կը ներ­կա­յաց­նէ՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Նոր հրատարակուած գիրքը դարձեալ աշխատասեղանիս վրայ է։ Հեղինակը՝ մեր շատ սիրելի Յովնան Սրբազանն է։ Հետաքրքրական վերնագիր մըն է, որովհետեւ իւրաքանչիւր յուշ իրօք ապրուած է եւ շատերուն տարբեր զգացումներ ապրեցուցած եւ առթած է։

Աշխատասիրեց՝ ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ, 
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Արդարութենէն ետք երկրորդ ընդհանուր պարտաւորութիւնը Սէրն է: Սուրբ Գիրքին մէջ Սէր բառը շատ անգամ կը նշանակէ, սէր՝ Աստուծոյ հանդէպ եւ սէր՝ ընկերոջ հանդէպ, ինչպէս Պօղոս առաքեալ կ՚ըսէ. «Եթէ մարդոց եւ հրեշտակներու լեզուները խօսիմ, բայց սէր չունենամ, ի՞նչ տարբերութիւն կ՚ունենամ պղինձէ շեփորէն, որ կը հնչէ, կամ ծնծղաներէն, որ կը ղօղանջեն» (Ա.Կր 13.1):

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայագիտական մեծարժէք ժառանգութեան տէր՝ բազմավաստակ հեղինակութիւն է Փրոֆ. Սիրարփի Տէր-Ներ-սէսեան, որուն ծննդեան 122-րդ տարեդարձը կը նշենք սեպտեմբերի 5-ին։
Բանասէր ու պատմաբան, յատկապէս բիւզանդագիտութեան եւ հայկական մանրանկարչութեան խորիմաց հետազօտող՝ Սիրարփի Տէր-Ներսէսեան (1896-1989) գիտական իր ամբողջ ճանաչողութիւնը, կորովն ու աշխատանքը նուիրաբերեց հայ ժողովուրդի ուրոյն եւ հարուստ մշակոյթն ու արուեստը աշխարհին ծանօթացնելու՝ գիտական համակողմանի արժեւորման լոյսին բերելու ծառայութեան։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպտեմբեր 7-էն 8-ի լուսցող գիշերը, 46 տարի առաջ, Փարիզի հիւանդանոցներէն մէկուն մէջ, մեր կեանքէն առյաւէտ հեռացաւ հայ գրականութեան տաղանդաւորներէն Նշան Պէշիկթաշլեան (1898-1972), որ սերունդներու յիշողութեան մէջ յաւերժ պիտի ապրի իբրեւ սփիւռքահայ երգիծագրութեան արժանաւոր իշխանը։